Friday, October 08, 2010

πόλη χιόνι

η φωτογραφία από τον ηλιογράφο



Άλλαξε απότομα ο καιρός.  Το κρύο κι η υγρασία μα προπαντός αυτή η τεράστια συννεφιά με αποσυντονίζουν.  Από το ξύπνημα μου ως τη διατροφή μου,  τις σχέσεις μου την διάθεση μου.

Πρωινό στην εθνική πριν καν ξημερώσει.  Μ αρέσει που οδηγείς εσύ κι εγώ μπορώ απλά να αισθάνομαι.  Τα μάτια μου είναι βαριά μα δε νιώθω νύστα.
Κρυώνω,  ρίχνω επάνω μου ένα ακόμη πλεχτό.
Ακουμπάω το κεφάλι μου στο πίσω υπερυψωμένο κομμάτι της θέσης.  Παγωμένο πλαστικό!
Πέρνει σιγά σιγά την θερμοκρασία του σώματος,  του δικού μου σώματος.
Τα παράθυρα κλειστά.  Σφίγγω τα χέρια ανάμεσα στα πόδια,  να τραβήξουν ζεστασιά.
Κοιτάζω τα cd.  Ο Βασίλης θα έσπαγε όμορφα την σιωπή του πρωινού.  Ψάχνω λίγο με τα μάτια..  δε τον βρίσκω.
Τα παράθυρα έχουν γεμίσει πάχνη.  Τα φώτα του δρόμου δείχνουν θολά.  Η άσφαλτος γυαλίζει σε ένα ατέλειωτο γκρι.
Μίλα μου!
Στο μυαλό μου το αν..  αν είμασταν σπίτι,  αν..  κόβει σα ξυράφι αυτή η ώρα αν δε την προσέξεις..  ο ουρανός είναι ροζ είναι μωβ είναι γκρι..  μοιάζουν με άστρα τα φώτα του δρόμου..
Σκέφτομαι το ταξίδι..  σε πόσες ώρες θα φτάσουμε;  σε ρωτάω..
Ψάχνω με τα χέρια τα cd,  βάζω το πρώτο.. ''πόλη χιόνι'' 
Τυλίγομαι καλύτερα στη ζακέτα μου..

Στη στροφή κάνε δεξιά σε παρακαλώ,  θέλεις καφέ από τα everest;;;

22 comments:

  1. Όσο με άφηνες τόσο σε άφηνα...
    Μελαγχολικό ξύπνημα στην εθνική οδό, αλλά παραδόξως τόσο μα τόσο γοητευτικό...Ωραία σκηνή ταινίας η περιγραφή σου!

    ReplyDelete
  2. ειναι ακριβως το συναισθημα που μου εβγαλε αυτη η πολυ ομορφη φωτογραφια ;)))

    ReplyDelete
  3. όμορφα πλασμένη ιστορία...
    πρώτη ύλη με ποιότητα...

    καλημέρα σου

    υ.γ. για το συναίσθημα μιλάω... :)

    ReplyDelete
  4. Πόσο ΑΝούσιο το "αν" ...
    ένα βλέμμα μπορεί να διώξει την παγωνιά, της ωρας, της στιγμής, της ψυχής ...

    Χαμογελαστή καλημέρα

    ReplyDelete
  5. Σαν να ήμουν στο πίσω κάθισμα ένιωσα!

    Μ αρέσει πολύ να είμαι τυλιγμένη ζεστά, στη θέση του συνοδηγού και να χαζεύω τα τοπία που εναλλάσονται μπροστά μου...
    Ακόμη κι αν ο καιρός χαλάει, βρίσκω κάτι όμορφο σ' αυτές τις εικόνες!...

    ReplyDelete
  6. @ ναυτη

    ποτε δε μας λειπει ΑΥΤΟ..μπολικο πραγμα.. ενιοτε πουλαμε ;)))))

    ReplyDelete
  7. @ didymina

    ενα βλεμμα μπορει να διωξει ή να φερει..

    αυτες οι αναιπεσθητες, χωρις αιτια αλλαγες (φαινομενικα) !!!

    ReplyDelete
  8. @ sofi-k

    βρισκω ομορφα οταν βολευομαι..
    οταν ΔΕΝ μεσα στη γκρινια ειμαι ;)))))))

    ReplyDelete
  9. Α χαίρομαι πολύ που σήμερα δεν είσαι μέσα στην γκρίνια.
    Κάτι είναι και αυτό μετά πο την χθεσινή μιζέρια.
    Δεν πειράζει που με αγνόησες απλά να ξέρεις πως υπάρχει και η άλλη πλευρά του φεγγαριού.
    φιλί

    ReplyDelete
  10. @ βασιλικη

    σε αγνοησα;;; ιδεα δεν εχω.. κι αν εγινε εγινε σιγουρα απο λαθος ;)))

    αλλα οχι και γκρινιαρα εγω βρε βασιλικη.. μα τι μου λες τωρα;;;)))
    ε;)))

    ReplyDelete
  11. Καταρχάς χρόνια πολλά για τα γενέθλια!!!Λίγο καθυστερημένα και στο επόμενο ποστ, αλλά 40 μέρες δε λένε ότι κρατούν;

    Το κρύο μας φέρνει πιο κοντά ή μας παγώνει τελείως, αναλόγως πως θέλεις να το δείς...

    Προσωπικά το πιο κοντά διαλέγω...

    Όμορφη η ιστορία σου...

    Καλό βράδυ καρδιά μου:)

    ReplyDelete
  12. @ roundel

    χχμμμ μεχρι να βρω τη χρυση τομη ειμαι σε τεραστια αποσταση.. μετα ναι.. κοντα αναμφισβητητα ;)))

    ReplyDelete
  13. μερικές φορές στη ζωή μας τα συναισθήματα μιας στιγμής αναιρούνται απο μία άλλη που ακολουθεί ....προσωπικά εισέπραξα οτι η ηρωίδα θέλει να έρθει μια τέτοια στιγμή ,να νίωσει βαθεία μια ζεστασιά ,χωρίς να έχει σημασία ο τόπος ...σπίτι ...δρόμος..αυτοκίνητο .....μια σκέψη ,μια διάθεση αλλάζει συνήθως απο πολύ απλά πράγματα ,ένα χάδι στα μαλλιά ,ένα βλέμμα με ουσία ,ο τόνος της φωνής....μπορεί να τα ανατρέψει όλα

    "......κόβει σα ξυράφι αυτή η ώρα αν δεν την προσέξεις....."

    αυτή η πρόταση πολύ με άγγιξε !

    να σαι καλά !!!

    ReplyDelete
  14. Δύσκολα να μην επηρεαστεί κανείς από τον καιρό. Είναι και απότομες οι αλλαγές, ε' δεν θέλει & πολύ να τα "παίξει" η διάθεσή μας!

    "Έχω πια χάσει καιρό το δικαίωμα
    Να σ’ αντικρίζω καθώς θα χαράζει.."


    Yπέροχοι οι στίχοι της 'Αντρης Θεοδώρου, δεν με ενθουσίασε όμως η μελοποίησή τους.

    ReplyDelete
  15. μμμ...
    μας εβαλες στο κλιμα...
    σαν να βλεπω τον δρομο τις πρωτες πρωινες ωρες...

    αν...
    παντως το ξερουμε πια θαρρω...
    το ταξιδι ειναι που μετρα...

    φιλια σου κοριτσακι ομορφο!!!

    ReplyDelete
  16. @ ποδονιφτη

    θα συμφωνησω απο τη μεση και κατω..

    η ζεστασια υπαρχει δε λειπει, η στιγμη.. ξημερωμα στην εθνικη ειναι απο μονη της ψυχρη ;)))

    ReplyDelete
  17. @ caesar

    ασ τα να πανε οσον αφορα τον καιρο και τις συννεφιες του ;)

    ωραιοι οι στιχοι, αν και προσωπικα δε μου λειπει το να ξυπναω μαζι του ;)

    ReplyDelete
  18. @ ναιαδα

    αχ αυτο το ταξιδι.. κι οι στιγμες.. τι υπεροχα !!!

    ReplyDelete
  19. Λες και τα χρώματα έγιναν σκέψεις!

    ReplyDelete
  20. Όχι! Όχι! Μην τα βάλεις με τα "αν"! Δεν υπάρχει το "αν".

    ReplyDelete
  21. @ ioulita

    αυτα τα γ... τα ΑΝ..

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...