Thursday, October 28, 2010

ακατάπαυστα

Είναι που καθαρίζει τα χρώματα,  που μουλιάζει το βάθος τους,  που γουργουρίζει,  που ξεπλένει,  που ψιθυρίζει,  που κουβαλάει μυστικά,  που εκμυστηρεύεται αλήθειες..
Είναι που κρατάει τις πατημασιές μου,  δεσμεύει τις ανάσες μου,  σφίγγει τα δάχτυλα μου..
Από αυτό τον Οκτώβρη,  θα θυμάμαι μόνο πως έβρεχε πολύ..                                                                                                                                                                


23 comments:

  1. Και αρκεί η βροχή αυτή να'ναι λυτρωτική...Πολύ όμορφες φωτό (να σε κλέψω μία??), αλλά η μουσική με μελαγχόλησε πρωί πρωί...Ώχου...

    ReplyDelete
  2. @ kovovoltes

    για τους φιλους μου οι φωτος ειναι ελευθερες ;)))

    εγω την ακουσα χθες στη roundel και δεν αντεξα.. μιλησε βαθια στην καρδια μου !

    κι αυτο το τσουρ τσουρ φετος πια!

    ReplyDelete
  3. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ οι φωτογραφίες!!!!

    ReplyDelete
  4. Μπράβο! Οι φωτό είναι υπέροχες και καλά έκανες και έκλεψες το βιντεάκι, έδεσε μια χαρά!

    φιλί

    ReplyDelete
  5. @ confused

    απο το φθινοπωρο του 2009 ολες ;))

    ReplyDelete
  6. @ roundel

    μα ηταν πειρασμος, μου φανηκε τοσο υπεροχη η μουσικη αλλα και η εικονες του..

    καλημερα!

    ReplyDelete
  7. Καλημέρα και απο εμένα,

    σκέτη μαγεία το videaki!ομολογώ πως κόλλησα και το είδα 2-3 φορές,πάντα μου άρεσαν τα χρώματα του φθινοπώρου, οι μυρωδιές της φύσης, ιδίως μετά τη βροχή!
    όσο για τη βροχή... όπως ανέφερα κι εγώ εχθές- Ξεπλένει τα άσχημα συναισθήματα και προχωράς πιο καθαρά κι ελεύθερα στην πορεία σου!

    Α! Και χρόνια πολλά για τη σημερινή!!
    :)

    ReplyDelete
  8. @ λιλιουμ

    καλη ειναι.. αλλα για λιγο..

    αυτη σαν ηρθε δε λεει να φυγει.. μηπως να ριξουμε αλατι;;;))))

    ReplyDelete
  9. Φεγγαρένια μου,σήμερα αγάπησα το φθινόπωρο...! Σ'ευχαριστώ...:-)

    ReplyDelete
  10. ΥΠΕΡΟΧΕΣ υπέροχη φωτογράφε!

    ReplyDelete
  11. Yπέροχες οι φθινοπωρινές σου φωτό!!!!! Το βιντεάκι δεν μπόρεσα να το δω, θα ξαναπροσπαθήσω......

    ReplyDelete
  12. Υπέροχες! εδώ δύσκολα βρίσκω κόκκινα φύλλα.

    ReplyDelete
  13. Ωραία η περιγραφή σου για τη βροχή. Την κάνει ακόμη πιο όμορφη. Αλλά και οι εικόνες!!

    ReplyDelete
  14. @ ψυχη μου

    καποιες στιγμες του αγαπω κι εγω ..

    ReplyDelete
  15. @ αγραμπελη

    ευχαριστω..

    ReplyDelete
  16. @ σταυρουλα

    ευχαριστω.. θα σ αρεσει..

    ReplyDelete
  17. @ ηλιογραφε

    κι εδω τι νομιζεις;

    στις εκδρομες..

    ReplyDelete
  18. @ caesar

    ενας ακομη τροπος εκφρασης ;)))

    ReplyDelete
  19. πολυ...
    πραγματικα πολυ...

    και την νιωθω λιγο σαν λυτρωση...
    να εχω παρεα...

    σε φιλω αγαπημενο κοριτσακι!!!

    ReplyDelete
  20. Αυτές σου οι φωτογραφίες, αχ αυτές σου οι φωτογραφίες!!! (και όχι μόνο οι σημερινές φυσικά)
    Με τις ώρες να τις κοιτάζω θα μπορούσα και δεν υπερβάλω, δεν είναι από φυσικού μου να το κάνω.

    Η φύση μεγαλουργεί ζωγραφίζοντας με χρώματα και συ φτιάχνεις "πίνακες" κι εγώ ταξιδεύω μέσα τους. Τόσο απλά.

    καληνύχτα

    ReplyDelete
  21. @ ναιαδα

    τι αλλο εχω να σου δωσω;;;
    αν ειναι να εισαι εσυ καλα..

    ReplyDelete
  22. @ meggie

    κι εγω λατρευω τη φυση.. και μου λειπειιιιιι αφανταστα μου λειπει..

    ReplyDelete
  23. Δεμένη βάρκα στο λιμανάκι, ξεχασμένη από τον ιδιοκτήτη της, γεμίζει σιγά σιγά νερό βρόχινο και βαραίνει, βουλιάζει σταδιακά, μέχρι που το γλυκό νερό αγγίζει το αλμυρό, μια σταγόνα μονάχα στην αρχή κι ύστερα όλα παρασύρονται, η βάρκα κατεβαίνει προς το βυθό, αφήνοντας έναν ήχο γεμάτο μπουρμπουλήθρες να ξεχυθεί στο λιμανάκι, κοιτάζω μα δε βλέπω κανέναν, παρά μόνο τα κόκκινα φύλλα που είχαν μαζευτεί πάνω της, πλέον να επιπλέουν στο σημείο όπου κάποτε βρισκόταν, λουλούδια πεταμένα στον τάφο κάποιου άγνωστου...
    (δεν είναι η πρώτη φορά που με εμπνέουν τόσο άμεσα οι φωτογραφίες σου! σε ευχαριστώ για αυτό! μου έδωσες υλικό για μια από τις προσεχείς αναρτήσεις!).
    Από αυτό τον Οκτώβρη, θα θυμάμαι πως μου έλειπε ακόμη περισσότερο...

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...