Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
H αντίστροφη μέτρηση καλά κρατεί...
ReplyDeleteΚαι μετά τι?? Σκέψη συνεχής τις τελευταίες μέρες...
Καλησπέρα :)
@ lilium
ReplyDeleteφετος το μετα θα μετρησει λιγο περισσοτερο..
παντα ομως μας προβληματιζει, ειναι λιγο ασχημη η προσγειωση, αν και δε θυμαμαι ποια μου ειχε κανει ενα υπεροχο σχολιο σε προηγουμενο ποστ.. να φανταστουμε λεει τα χριστουγεννα σαν ενα αστερι με μεγαααλη ουρα, φευγει μεν αλλα η ουρα σκορπιζει για καιρο γυρω της χρυσοσκονη..
ας ειμαστε θετικοι οσο μπορουμε ;)
Άντε να περάσουν κι αυτές...
ReplyDelete...το "να δεις τι σου 'χω για μετά" είναι που μας τρομάζει...
ReplyDeleteΤρομάζουν ωρέ τα παλληκάρια;
ReplyDelete:)))
Τρέλλα η φωτογραφία σου!Σκέτη τρέλλα!
:)))
Τα ορόσημα είναι για τους θνητούς..
ReplyDeleteμετά τις 8, άλλες 6 και νά'σου ο νέος χρόνος..
κι όμως στο Ομάν γιόρτασαν το 1432 προ ημερών..
στο Νεπάλ, έχουν ήδη φτάσει στο 2067!
Υγεία πάνω απ'όλα!
ασπασμοί :)
Όλα είναι σχετικά...Ο χωροχρόνος, το μετά, το τώρα...Το πώς αισθάνεται ο καθείς μόνος του...Αυτή η χαρά σου όμως είναι κάτα κάποιο τρόπο μεταδοτική...Σαν τη διαφήμιση με τα τζάμπο! ;))
ReplyDelete@ δειμε
ReplyDeleteμα γιατι; αυτο ειναι ολο το γουστο ;)
@ iv vi
ReplyDeleteπαντα μας τρομαζε, ακομη και στις ηλικιες που δεν ξεραμε το γιατι ;)
@ αγραμπελη
ReplyDeleteαυτο με τα ''παληκαρια'' σηκωνει πολυ συζητηση ;)
@ ευρυνοε
ReplyDeleteκραταω τους ασπασμους κι ανταποδιδω..
και την ευχη για υγεια.. να την μοιρασω σε ΟΛΟΥΣ αυτην ;)
@ κοβω βολτες
ReplyDeleteκαααποτε πολυυυυ παλια τα χριστουγεννα ηταν πραγματικα η χαρα μου..
μετα, περασα σχεδον μια δεκαετια που τα μισουσα.. στην κυριολεξια..
περσι, ημουν οπως ημουν
φετος; ασ τα να πανε
αλλα ρε γμτ να.. αυτα τα μικρουτσικα τα γυαλιστερα τα πραγματακια πανω στο δεντρο, σα μικρες κουταλιτσες ζαχαρης μοιαζουν..
κι ειναι τοση μεγαλη η προσωπικη μου αναγκη για χαρα ;)))))
Τι το διαφορετικό θα έχει το "Μία και σήμερα" άραγε;....:-)
ReplyDeleteφιλί...αμέτρητο!
@ ψυχη μου
ReplyDeleteδιαφορα στα νουμερα χαχα
μ εχετε προσγειωσει ολοι σημερα ;))
αν ειναι αμετρητο οκ !
η δική σου αυρά όμως φέτος στολίζει όμορφα αυτές τις μέρες...σαν εκείνο το αστέρι που λάμπει πριν πέσει:)
ReplyDelete@ roundel
ReplyDeleteμε εμενα λειτουργει ως εξης.. το κατασκευαζω και μετα οσο με παιρνει γλυκαινομαι..
οχι παντα, αλλες ναι κι αλλες οχι..