Friday, March 11, 2011

eat pray love

Όταν θυμάσαι κάποιον που ήταν κάτι πολύ σημαντικό για εσένα,  απλά να του στέλνεις την λάμψη και την αγάπη σου,  χωρίς να αφήνεις την σκέψη του να κάνει κατάλειψη σε ολόκληρο το σύμπαν του νου σου..  αφήνοντας έτσι χώρο για καινούργιες σκέψεις και απολαύσεις..

Άφησε τον εαυτό σου να παθιαστεί,  να ερωτευτεί,  να χαθεί..  το να χάσεις την ισοροπία σου για μια αγάπη είναι κομμάτι μιας ισοροπημένης ζωής..

Αυτά κι άλλα πολλά όμορφα σ αυτή την πολύ ταξιδιάρικη και θετική ταινία,  βέβαια δε ξέρω πόσοι από εμάς θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής,  με τις χιλιάδες υποχρεώσεις που μας ακολουθούν.. αλλά ok το να ονειρεύεσαι όσο διαρκεί μια ταινία δεν κοστίζει πάνω  από ένα δίευρο αν είσαι συνεπής και την επιστρέψεις στην ώρα της..

Πληροφορίες για την ταινία εδώ

Η μουσική της επένδυση εκπληκτική,  η Τζούλια Ρόμπερτς θεά..  νομίζω πως θα ήθελα πολύ να την ξαναδώ :)

17 comments:

  1. γιατί όσο μεγαλώνουμε μοιάζει να μην χάνουμε αυτήν ακριβώς την ισορροπία; ή όχι; :)
    φιλιά σου!

    ReplyDelete
  2. @ basnia

    ναι!
    δε ξερω το γιατι..
    νομιζω οτι οσο μεγαλωνουμε, αντι να απελευθερωνομαστε προσθετουμε φοβιες..

    κι η αποριψη ειναι μια πολυ δυνατη φοβια..

    κι αλλα πολλα ισως

    φιλια κ απο μενα!

    ReplyDelete
  3. δεν είχα δίκιο που σου είπα ότι η ταινία είναι ένα όμορφο ταξίδι;

    όταν δε φοβάσαι να ταξιδέψεις μέσα σου, δε φοβάσαι να ταξιδέψεις και με τον άλλον, τι και αν μας σκίζονται τα πανιά; εδώ και τα υφάσματα, εδώ και οι κλωστές να τα ξαναράψουμε!

    φιλί ταξιδιάρικο

    ReplyDelete
  4. @ ρουντελακι

    τι ομορφα που μου τα λες.. τι ομορφα..

    πραγματικα υπεροχη ταινια !

    ReplyDelete
  5. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη Roundel...Άνθρπωπος που χορταίνει απο ζωή, απο στιγμές, απο αυτούς τους καθημερινούς μικρούς ή μεγάλους αγώνες για την ψυχή του, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
    *άσχετο, πλην σχετικό: ο χώρος που κάθεται η Ρόμπερτς, ονειρεμένος...Θέλω και εγώ :(

    ReplyDelete
  6. @ κοβω βολτες

    αχα κι εγω πριν λιγο αυτην χαζευα..

    *ηλιος σημερα ε; δε πιστευω να μη κατεβηκες στην παραλια ;)

    ReplyDelete
  7. η ανισορροπία της ισορροπίας
    γουστάρω...
    θετική σκέψη και
    να ζούμε τη στιγμή

    αυτή η απλή συνταγή

    αλλά δύσκολο το μαγείρεμα


    φιλιά

    ReplyDelete
  8. Εννοείται! Θα κόψω βόλτες στην πόλη ;)) Πάμε?

    ReplyDelete
  9. @ logia

    οχι δεν ειναι και τοσο απλο να ψαχνεις να βρεις τον εαυτο σου σε διαφορα σημεια της γης..

    επισης δεν ευκολη η ολη η διεργασια ωστε να τον βρεις..

    αν ομως και οταν τον βρεις, τοποθετεις καποια πραγματα με αλλο τροπο, σε αλλη σειρα..

    ReplyDelete
  10. @ κοβω βολτες

    παμε παμε.. ελπιζω ο ηλιος να μη μας αφησει ξανα ;)))

    ReplyDelete
  11. Πριν χρόνια φοβόμουν την απόρριψη, σήμερα στα 37 μου και μετά από σκέψεις, από αρκετη θεώρηση και αναθεώρηση πραγμάτων και καταστάσεων δεν τη φοβάμαι, ίσα ίσα που τη θεωρώ απολυτα φυσιολογικό κομμάτι στις σχέσεις μας και αναντίρρητο δικαίωμα όλων να το αισθανθούν και να το πράξουν. Δεν μπορούμε να είμαστε αρεστοι σε όλους όπως και δεν γίνεται να τους γουστάρουμε όλους... επίσης αλλάζουμε και για διάφορους λόγους άνθρωποι που τους θέλαμε μέσα στην ζωή μας κάποτε σήμερα μπορεί να μην τους μισούμε αλλα δεν μπορουμε και να πορευομαστε μαζί... Είναι πιο έντιμο κατα τη γνώμη μου να τους το πούμε ή να μας το πουν και να φύγουμε ή να φύγουν απ' τη ζωη τους/μας παρα να κοροιδευουμε αισθανόμενοι τυψεις για το πως αισθανομαστε...

    ReplyDelete
  12. αχ το είδα ωραίο!!!!! ξεσηκώθηκα να φύγω κι εγώ ...να πάω μόνη μου ταξίδι...να τρώω μόνη μου στην Ιταλία....κάποτε θα το κάνω λέω...:))

    ReplyDelete
  13. @ agrampeli

    εχεις απολυτο δικιο σε οτι λες..

    ReplyDelete
  14. @ elli

    καποτε ναι.. ισως κι εγω..

    ονειρα ;))

    ReplyDelete
  15. την είδα κι εγώ την ταινία,
    πριν χρόνια είχα διαβάσει το βιβλίο που ως βιβλίο είναι για τα γούστα τα δικά μου ακόμη καλύτερο ..

    βόλτα στη παραλία κορίτσια ε;
    αύριο εγώ ..

    :))

    ReplyDelete
  16. @ meggie

    το σκεφτομαι κι εγω το βιβλιο, κι ας την ειδα την ταινια, νομιζω θα αξιζει

    αυριο ελπιζω σε βολτα απογευματινη αν επιμεινει ο ηλιος κι αν δεν ειμαι κουρασμενη

    να περασεις ομορφα :):):)

    ReplyDelete
  17. Κι εμένα μου αρέσει πολύ η Roberts.

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...