H εκπαίδευση δεν είχε αναβαθμίσει εντελώς τα ενδιαφέροντα μου στη ζωή. Κατά πάσα πιθανότητα δεν με βοήθησε ούτε καν στην ανάλυση των ενδιαφερόντων αυτών, παρόλο που δεν θα μπορούσα να ελπίζω σε τίποτα περισσότερο. 'Ηταν νωπή ακόμη η παιδική μου ηλικία. Υποσυνείδητα, τα τρίσβαθα του μυαλού μου ήταν ένα μπαούλο γεμάτο παραμύθια. Νομίζω πως πίστευα ότι για να πάψει μια όμορφη γυναίκα να είναι όμορφη, κάτι κακό θα έχει κάνει. Είχα την κοριτσίστικη πεποίθηση πως εμένα δεν θα με βρει ποτέ αυτού του είδους το αρνητικό γέρασμα. Ο θάνατος, ναι, θα μ' έβρισκε - το ήξερα αυτό, είχα διαβάσει αγγλική ποίηση. Αλλά αυτό το στέγνωμα, το καμπούριασμα, το ξάσπρισμα, το κούτσαμα, το σβήσιμο, το πάχος, η ανημποριά, η βραδύτητα, όχι, αυτά δεν θα τα επέτρεπα να συμβούν σε Εμένα.
LORRIE MOORE
Η πόρτα στη σκάλα
Όμορφη η παιδική ηλικία και οι ονειροπολήσεις της. Ομορφότερη όταν περιέχει μπαούλα με μύθους!
ReplyDeleteΠολύ ωραίο τίτλος φεγγαράκι.
και πολυ ωραιο βιβλιο μια που εχεις μια ειδικοτητα σ αυτα librarian μου.. ναι ειναι πανεμορφο το νεανικο παραμυθι.. οτι κι αν περιλαμβανει αυτο.. σχετικα με την αντιληψη του εξω κοσμου και της ζωης :)
ReplyDelete