''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Πέρασα να πω ένα γεια
ReplyDeleteΔεν σας ξέχασα απλά άργησα……
Ζαφοροαγγαλιά......
ετσι ειναι ολοι.. επιστρεφουν παντα στον τοπο του εγκληματος !
Deleteπριν λίγα λεπτά έδωσα μια σχεδόν ίδια απάντηση σε δική μου ανάρτηση .....
Deleteλέτε να υπάρχει σύγκλιση απόψεων ή τίποτε άλλο;...;
ReplyDeleteΌ,τι μαθαίνει κανείς , καλό είναι , αρκεί να μην ξεχνάει όσα ήδη ξέρει.....
Κι οι ερωτήσεις καλά είναι να θέτονται....και δεν χρειάζεται ντε και καλά να τις απαντήσει κανείς....αρκεί να σε βοηθάνε να κατανοείς τι συμβαίνει.....εκεί είναι όλο το κόλπο... η κατανόηση ....που δεν σημαίνει ότι κατανοώντας συμφωνείς κιόλας με αυτό που γίνεται.....
Να σας πω και μια καλησπέρα ....πέρα για πέρα....
ουτε σημαινει οτι οταν κατανοεις, τα κατανοεις ολα.. ενα μερος μονο και μια αισθηση που ομως συνεχως αλλαζει σημειο.. εννοω πως πανω που νιωθεις οτι ενα κομματι το κατεχεις, πας παραδιπλα που βρισκεται ενα αλλο ανοιχτο παραθυρο.. κι ολα αυτα τα παραθυρα ειναι πολλα, παρα πολλα..
Deleteκαλησπερα δικη μου σε μια αλλη νυχτα :)