Sunday, April 06, 2014

αγαπώ





Ακριβώς έτσι..  όμορφα,  όμορφα πολύ..  ζεστά και ατμοφαιρικά..  με απεριόριστη διάθεση για ανοίγματα καρδιάς.  Όλα έχουν τον χρόνο τους κι όλα έρχονται όταν πρέπει να έρθουν,  συνήθως μετά από πολύ προσωπική δουλειά και γυαλοχαρτάρισμα / βάψιμο προσωπικών σκέψεων και απόψεων.  Είναι γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι μένουν σε μια επιφάνεια επειδή ακριβώς αυτή η ίδια η λογική τους φτάνει ως εκεί.  Αυτοί δεν θα αναγνωρίσουν ποτέ την ''άλλη πλευρά''.  Θα είναι πάντα ''αυτοί''  και όχι ''οι άλλοι''  και θα περιμένουν όμοιους τους για να τους αποδεχτούν.
Σήμερα η βροχή μύριζε τόσο όμορφα που την ακολούθησα κάτω από μαύρα σύννεφα και χρωματιστές ομπρέλλες και γεμάτη από αυτές τις σκέψεις που με κάνουν να νιώθω ''καλά''.
Η πόλη μου,  τις Κυριακές παίρνει ένα άλλο χρώμα,  πιο αχνό,  πιο ήρεμο,  πιο στατικό..  αναζητώ σπιτικό φαγητό και μαμά..  αγαπώ..

2 comments:

  1. Και μια κούπα αχνιστό καφέ γεμάτη κουβεντολόι...;)

    ReplyDelete
  2. Δεν πίνω καφέ (νομίζω στο έχω ξαναπεί)!
    Και μένα μου αρέσει αυτό το σκέτο "Αγαπώ" και αυτό νομίζω πως σου το έχω ξαναπεί...
    ΑΦιλάκια πολλά πολλά και να έχουμε μια ήρεμη βδομάδα! :)

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...