βροχή μου εσύ..

Και έρχεται μια βροχή και τα ξεχνάς όλα,  που πας,  τι ψάχνεις..  όλα!!!
Κυριακή πρωί και Ιούνιος.  Ξυπνάς και σου χαμογελάει ο ήλιος,  το ζυγίζεις..  μπααα δε θέλω βόλτα.  Δεν προλαβαίνεις να ετοιμάσεις πρωινό και να βάλεις να δουλέψει η καφετιέρα και εκεί που τρως την πρώτη μπουκιά από το ψημένο σου ψωμί που το αλείφεις στοργικά με ταχίνι και μέλι,  να η πρώτη συννεφιά.  Μια γουλιά ζεστό γάλα,  δεύτερη μπουκιά ψωμάκι και εμπεδώνεις πως έχεις μια εξαιρετική ατμόσφαιρα για  μια ωραία πρωινή βόλτα στη θάλασσα.
Ντύνεσαι και φεύγεις.
Λίγα μέτρα πριν να φτάσεις παραλία,  ο ουρανός παίρνει χρώμα μολυβί.
Ξαναζυγίζεις,  δεν θέλεις να το πιστέψεις,  μακριά μου είναι λες,  κοιτάς πέρα προς τον Όλυμπο,  εκεί σίγουρα βρέχει λες.
Χα!
Ποτέ μη λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο..
Δεν έκανα πολλά βήματα,  δεν πρόλαβα να χαρώ το μολυβί της θάλασσας,  το μαύρο των καραβιών,  τα δειλά φώτα στο λιμάνι..  την πολύτιμη,  ανεκτίμητη πρωινή δροσιά.
Κοσμοχαλασιά..
Να! για να μάθεις,  όταν βλέπεις τον κόσμο να φεύγει από την παραλία εσύ να πηγαίνεις..Πίστεψε με αγριεύει πολύ το τοπίο όταν ασχημίζει ο καιρός  εκεί κάτω..  όπου φύγει φύγει λοιπόν.
Μέχρι να φτάσω στον δρόμο τον παραλιακό,  έριχνε καταρράκτες.

Αλήθεια σου λέω..  εγώ σ΄αυτές τις περπτώσεις μαγκώνομαι,  διότι φυσούσε κι όλας και φυσούσε άγρια,  και έβρεχε άγρια και εμένα με πιάνει πανικός και σκέφτομαι διάφορα,  από το ότι θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μου μέχρι πως δεν θα ξαναβρώ το δρόμο για το σπίτι μου,  ποτέ μα ποτέ.
Κι αρχίζω να τρέχω..
Όσο ακόμη υπάρχουν δρόμοι..
Γιατί,  την Ευρώπη μου μέσα οι δρόμοι μοιάζουν με λίμνες κι εγώ δεν έχω μαζί μου ούτε βάρκα ούτε κουπιά..
Και τσαλαβουτάω στα νερά.  Και παν'  τα καινούργια αθλητικά.  Και με παίρνει και με σηκώνει ο αέρας..  και γίνονται τα μαλλιά μου του κομμωτηρίου,  όχι στο μετά,  στο πριν του λουτήρα.
Και τρέχω..
Κι η απόσταση γίνεται ατέλειωτη
Κι ο πανικός τα κάνει όλα τεράστια και αγχώδη.
Και το μόνο που θέλω είναι να φτάσω στην ασφάλεια του σπιτιού μου,  να δω αν όλα είναι στη σωστή τους θέση,  να βγάλω τα βρεγμένα μου ρούχα,  να κάνω ένα ζεστό μπάνιο,  να στεγνώσω τα μαλλιά μου και να πιω τον ζεστό καφέ μου,  έλεος πια..