Άνοιξη είναι αυτό που
καθώς περπατάς
πέφτεις επάνω του
και εκστατικά θαυμάζεις
με δέος αντικρύζεις
Άνοιξη είναι η έκρηξη χρώματος στη φύση
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Η μαγεία της ανοιξιάτικης φύσης παιδεύει τη ματιά και δημιουργεί ένα παιχνίδι χρωμάτων που τόσο όμορφα έδειξες Στέλλα με τις εικόνες σου…
ReplyDeleteΜε τους χαιρετισμούς μου και με μπόλικη αγάπη!
καλησπερα Στρατο, δεν μπορεις να φανταστεις τι μερα ηταν εκεινη που δειχνουν οι φωτογραφιες.. μαγεια και λιγα λεω, οι φωτογραφιες αυθεντικες χωρις φιλτρο τραβηγμενες με το κινητο :)
Deleteκαλο βραδυ, αγαπη κι απο εδω
Είναι τόσα πολλά η Άνοιξη! Σε εμπνέει!
ReplyDeleteΠολύ μου άρεσε η φωτό με τη βάρκα.
Καλό απόγευμα, χειμωνιάτικο (!) Στέλλα!
Μαρια μια και μοναδικη βαρκα εχουμε στη θαλασσα, και δε μπορεις να φανταστεις τι φωτογραφιες μας προσφερει σαν δωρο, επισης δεν μπορεις να φανταστεις τη διαφορετικοτητα αυτων των φωτογραφιων αναλογως με την διαθεση του καιρου, χωρις φιλτρο παντα, μια μερα πρεπει να τις μαζεψω αυτες τις φωτογραφιες και να τις βαλω εδω
Deleteπολλα φιλια
Πραγματικά πέφτεις πάνω στην άνοιξη και τη νιώθεις με όλες σου τις αισθήσεις!
ReplyDeleteΣτέλλα μου, τη φτιάχνουμε εμείς και προσεχώς θα τη νιώσουμε κιόλας!
Εγώ ήδη ...φτιάχνομαι!
Όπως περίπου με τα προκαταρκτικά στον ...Έρωτα!☺
Σε φιλώ γλυκά (και προσθέτω ΚΙ αυτή την ανάρτηση στις συμμετοχές ε;)
♥
εγω Αριστεα μου δυσκολα φτιαχνομαι αν δεν εχω τα υλικα :)
Deleteκι εδω τα υλικα υπαρχουν σε αφθονια, και βεβαια να προσθεσεις και τις 2 αναρτησεις, για αυτο τις εβαλα αλλωστε.. εσυ ησουν η αιτια :)
σε φιλω
Θάρθω στην Θεσσαλονίκη και θάναι άνοιξη. Θα φωτογραφίζουμε συνεπαρμένες τα ανθισμένα δεντράκια και πίσω τους θα αστράφτει ο Λευκός Πύργος και η μαργιόλα η θάλασσα. Ύστερα θα περπατήσουμε την Προξένου Κορομηλά, εγώ θα θυμάμαι και θα ψάχνω να θυμηθώ ένα μπαλκόνι, εσύ θα σηκώνεις τα μάτια σου στις νεραντζιές και τα χρυσά μαλλιά σου θα αστράφτουν στον ήλιο. Μα δεν θα μιλάς, μόνο θα βλέπεις και θα χορταίνεις ομορφάδα.
ReplyDeleteΌταν θα καθίσουμε στα τραπεζάκια έξω, η και μέσα αν έχει ψύχρα, θα τρώμε κόκκινα γλυκά και θα λέμε τα μυστικά μας σαν μαθητριούλες, εκεί στην άκρη της Προξένου Κορομηλά.
εγραψες αγραμπελακι μου.. τα ειπες ολα και σ ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου :)
ReplyDeleteΥπέροχη η άνοιξη στα κλαδιά του ωραίου δένδρου, και υπέροχη η απεραντοσύνη της πλανεύτρας θάλασσας! Καλή συνέχεια!Μας φτιάχνεις τη διάθεση!
ReplyDeleteΠραγματικά πανέμορφες..... Φαντάζουν σαν όνειρο ηρεμίας και λιμάνι γαλήνης.
ReplyDeleteΚαι το εκφράζεις με τρόπο τόσο όμορφο.
Καλό ξημέρωμα.
ΑΧ!! αυτη η Ανοιξη τι μας κανει ομως ε; και μονο να βλέπεις την ομορφια της φτανει..σταματας και θαυμαζεις... μονο αυτό..!!! να είσαι καλά και να περνας ακομα καλύτερα...φιλακιααα!!
ReplyDeleteΗ ευχή μου:
ReplyDeleteΝα γίνουμε ένα με την Άνοιξη!
ΑΦιλάκια φωτεινά και μυρωδάτα! <3
Τι ωραίες φωτογραφίες!
ReplyDeleteΆλλος με τη βάρκα μας;;;
Καλή μας άνοιξη Στέλλα μου!
Και η δεύτερη ανάρτησή σου σχετικά με την Άνοιξη πλυμήρισε την μέρα μου με χρώμα και άρωμα!
ReplyDeleteΣυγχαρητήρια λοιπόν και για τις υπέροχες φωτογραφίες που μας κέρασες!!!