''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Wednesday, March 16, 2016
άνοιξη
απαλοκίτρινα άνθη
παράθυρο στον κήπο
κάθισε στην πολυθρόνα
καθρεφτίστηκε στο καθαρό τζάμι
με ένα λεπτό χαμόγελο
μοσχομυριστό
το είδωλο της
υποδύθηκε την άνοιξη
Μας εχει παρει απο κατω η βροχη στεφανια μου τουλαχιστον στα λογια μπορουμε να μιλαμε για ανοιξη..ας ειμαστε αισιοδοξοι οσο μπορουμε κι ας επικεντρωνουμε στα θετικα..α φιλακια οπωσδηποτε
μα ετσι δεν ειναι η ανοιξη Αριστεα μου; λεπτη και μοσχομυριστη.. πλουμιστη και λουλουδενια βεβαια ειναι και βροχη και χιονι και κρυο αλλα αυτα δε τα λαμβανουμε υπ οψη μας ε; εμεις στα ομορφα και στα γελαστα σκαλωνουμε.. ολα περνανε σιγα σιγα οπως το λες
Το ποίημα σου και η φωτογραφία που το συνοδεύει ταίριαξαν τόσο όμορφα! Ξορκίζουν γαλήνια τον πεσιμισμό του Πεσσόα. Όμορφη η ανάρτησή σου. Με ταξίδεψε. Την καλημέρα μου!!!
Διάφανη η φωτογραφία, διάφανο και το ποίημα!
ReplyDeleteΌμορφες στιγμές που γεμίζουν μπαταρίες!
ΑΦιλάκια τρυφερά! :)
Μας εχει παρει απο κατω η βροχη στεφανια μου τουλαχιστον στα λογια μπορουμε να μιλαμε για ανοιξη..ας ειμαστε αισιοδοξοι οσο μπορουμε κι ας επικεντρωνουμε στα θετικα..α φιλακια οπωσδηποτε
ReplyDeleteΠολύ όμορφο το ποίημά σου, καρδούλα!
ReplyDeleteΗ Άνοιξη έρχεται, κάνε κουράγιο. Εχθές είδα το πρώτο χελιδόνι.
Φιλάκια
πως νομιζα οτι ειναι ηδη εδω!
Deleteγια δες την σημερινη μου αναρτηση..
Πολύ πολύ όμορφο Στέλλα μου!
ReplyDeleteΑπλό και μυρωδάτο...
Θα περάσει και αυτή η δοκιμασία...
όπως όλες!
Σε φιλώ γλυκά (και σε προσθέτω με χαρά!)
μα ετσι δεν ειναι η ανοιξη Αριστεα μου; λεπτη και μοσχομυριστη.. πλουμιστη και λουλουδενια
Deleteβεβαια ειναι και βροχη και χιονι και κρυο αλλα αυτα δε τα λαμβανουμε υπ οψη μας ε; εμεις στα ομορφα και στα γελαστα σκαλωνουμε..
ολα περνανε σιγα σιγα οπως το λες
καλο βραδυ
φιλακια
Τρυφερά γραμμένες λέξεις σαν την εικόνα σου. Ανοιξιάτικες θύμισες μου έρχονται στο μυαλό. Πολύ όμορφο! Καλή συνέχεια!
ReplyDeleteΤι όμορφη μορφή έδωσες
ReplyDeleteστην Άνοιξη...όχι πως δεν την έχει!
Σε φιλώ
Το ποίημα σου και η φωτογραφία που το συνοδεύει ταίριαξαν τόσο όμορφα! Ξορκίζουν γαλήνια τον πεσιμισμό του Πεσσόα.
ReplyDeleteΌμορφη η ανάρτησή σου. Με ταξίδεψε.
Την καλημέρα μου!!!