Thursday, March 17, 2016

Άνοιξη 2





Άνοιξη είναι αυτό που







καθώς περπατάς
πέφτεις επάνω του








και εκστατικά θαυμάζεις








με δέος αντικρύζεις






Άνοιξη είναι η έκρηξη χρώματος στη φύση

14 comments:

  1. Η μαγεία της ανοιξιάτικης φύσης παιδεύει τη ματιά και δημιουργεί ένα παιχνίδι χρωμάτων που τόσο όμορφα έδειξες Στέλλα με τις εικόνες σου…

    Με τους χαιρετισμούς μου και με μπόλικη αγάπη!

    ReplyDelete
    Replies
    1. καλησπερα Στρατο, δεν μπορεις να φανταστεις τι μερα ηταν εκεινη που δειχνουν οι φωτογραφιες.. μαγεια και λιγα λεω, οι φωτογραφιες αυθεντικες χωρις φιλτρο τραβηγμενες με το κινητο :)

      καλο βραδυ, αγαπη κι απο εδω

      Delete
  2. Είναι τόσα πολλά η Άνοιξη! Σε εμπνέει!
    Πολύ μου άρεσε η φωτό με τη βάρκα.
    Καλό απόγευμα, χειμωνιάτικο (!) Στέλλα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μαρια μια και μοναδικη βαρκα εχουμε στη θαλασσα, και δε μπορεις να φανταστεις τι φωτογραφιες μας προσφερει σαν δωρο, επισης δεν μπορεις να φανταστεις τη διαφορετικοτητα αυτων των φωτογραφιων αναλογως με την διαθεση του καιρου, χωρις φιλτρο παντα, μια μερα πρεπει να τις μαζεψω αυτες τις φωτογραφιες και να τις βαλω εδω

      πολλα φιλια

      Delete
  3. Πραγματικά πέφτεις πάνω στην άνοιξη και τη νιώθεις με όλες σου τις αισθήσεις!
    Στέλλα μου, τη φτιάχνουμε εμείς και προσεχώς θα τη νιώσουμε κιόλας!
    Εγώ ήδη ...φτιάχνομαι!
    Όπως περίπου με τα προκαταρκτικά στον ...Έρωτα!☺
    Σε φιλώ γλυκά (και προσθέτω ΚΙ αυτή την ανάρτηση στις συμμετοχές ε;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. εγω Αριστεα μου δυσκολα φτιαχνομαι αν δεν εχω τα υλικα :)
      κι εδω τα υλικα υπαρχουν σε αφθονια, και βεβαια να προσθεσεις και τις 2 αναρτησεις, για αυτο τις εβαλα αλλωστε.. εσυ ησουν η αιτια :)

      σε φιλω

      Delete
  4. Θάρθω στην Θεσσαλονίκη και θάναι άνοιξη. Θα φωτογραφίζουμε συνεπαρμένες τα ανθισμένα δεντράκια και πίσω τους θα αστράφτει ο Λευκός Πύργος και η μαργιόλα η θάλασσα. Ύστερα θα περπατήσουμε την Προξένου Κορομηλά, εγώ θα θυμάμαι και θα ψάχνω να θυμηθώ ένα μπαλκόνι, εσύ θα σηκώνεις τα μάτια σου στις νεραντζιές και τα χρυσά μαλλιά σου θα αστράφτουν στον ήλιο. Μα δεν θα μιλάς, μόνο θα βλέπεις και θα χορταίνεις ομορφάδα.
    Όταν θα καθίσουμε στα τραπεζάκια έξω, η και μέσα αν έχει ψύχρα, θα τρώμε κόκκινα γλυκά και θα λέμε τα μυστικά μας σαν μαθητριούλες, εκεί στην άκρη της Προξένου Κορομηλά.

    ReplyDelete
  5. εγραψες αγραμπελακι μου.. τα ειπες ολα και σ ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου :)

    ReplyDelete
  6. Υπέροχη η άνοιξη στα κλαδιά του ωραίου δένδρου, και υπέροχη η απεραντοσύνη της πλανεύτρας θάλασσας! Καλή συνέχεια!Μας φτιάχνεις τη διάθεση!

    ReplyDelete
  7. Πραγματικά πανέμορφες..... Φαντάζουν σαν όνειρο ηρεμίας και λιμάνι γαλήνης.
    Και το εκφράζεις με τρόπο τόσο όμορφο.
    Καλό ξημέρωμα.

    ReplyDelete
  8. ΑΧ!! αυτη η Ανοιξη τι μας κανει ομως ε; και μονο να βλέπεις την ομορφια της φτανει..σταματας και θαυμαζεις... μονο αυτό..!!! να είσαι καλά και να περνας ακομα καλύτερα...φιλακιααα!!

    ReplyDelete
  9. Η ευχή μου:
    Να γίνουμε ένα με την Άνοιξη!
    ΑΦιλάκια φωτεινά και μυρωδάτα! <3

    ReplyDelete
  10. Τι ωραίες φωτογραφίες!
    Άλλος με τη βάρκα μας;;;
    Καλή μας άνοιξη Στέλλα μου!

    ReplyDelete
  11. Και η δεύτερη ανάρτησή σου σχετικά με την Άνοιξη πλυμήρισε την μέρα μου με χρώμα και άρωμα!
    Συγχαρητήρια λοιπόν και για τις υπέροχες φωτογραφίες που μας κέρασες!!!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...