Μου αρέσει που μπορώ να πω σε κάποιον, ξέρεις, τότε σε ερωτεύτηκα. Ο έρωτας μοιάζει με κίτρινο πουλί στην γκριζάδα του χειμώνα. Μου αρέσει που δεν χρειάζεται να τον ψάξεις παρά έρχεται και σε βρίσκει μόνος του. Μου αρέσει που με κάνει να ντρέπομαι. Κοκκινίζουν τα μάγουλα μ' αυτά που σε προκαλεί να κάνεις και να πεις. Επίσης μου αρέσει που έχω μεγαλώσει τόσο που μπορώ να έρχομαι αντιμέτωπη μαζί του κρατώντας τη σωστή και λίγο παραπάνω απόσταση. Ο έρωτας, ανήκει στις νεαρές ηλικίες, τότε που σου επιτρέπεται το αλόγιστο.
αρα, να αλλαξω λιγο την προταση μου, οσο μεγαλωνεις τοσο πιο δυσκολα ερωτευεσαι, μετρας απο δω μετρας απο κει, ελεγχεις παραπανω, ντρεπεσαι παραπανω, σκεφτεσαι παραπανω - τς αυτη η ωριμοτης ποσο αντιπαθης πχια :))))
ReplyDeleteπχ εναν κακο ανθρωπο, εναν κακο χαρακτηρα θα αφηνοσουν να τον ερωτευτεις τωρα; ενω παλιοτερα ο ερωτας θα σου εδινε τα φτερα να πιστευεις ακομη και πως θα τον αλλαξεις ε; οχι;
Έρωτας ε ;
ReplyDeleteναι, και εγώ θα έλεγα ότι δεν μπαίνει σε περιορισμούς χρόνου και ηλικίας. Αυτό που σίγουρα πρέπει να μπεί είναι ο τρόπος προσέγγισής του στο πέρασμα του χρόνου. Αλλιώς στη φωτιά της νιότης και αλλιώς στην ωριμότητα.
Καλό Σαββατόβραδο Στέλλα μου.