Σάββατο και Οκτώβρης

Αυτό το τέλος της εβδομάδος που λέγεται Σάββατο,  τα γεννητούρια,  τα ατυχήματα από όπου βγαίνεις αλώβητος,  η αγορά καινούργιων βιβλίων αφού έχεις τελειώσει τα τρέχοντα,  η ψύχρα,  τα χειμωνιάτικα μποτάκια,  τα φύλλα που μαζεύονται σε λακούβες από λασπόνερα,  οι καλαμποκοκροκέτες,  η επιλογή,  η υπομονή,  ο στόχος,  η ελπίδα,  η επιθυμία κυρίως που γεννάει το καινούργιο,  τα φρεσκοβαμμένα και φρεσκοχτενισμένα μαλλιά,  η συμπεριφορά όταν δείχνει ανωτερότητα,  ο ορίζοντας και η θάλασσα στην ομίχλη,  το μυρμηγκάτο με παγωτό κάθε που στριφογυρίζω την ανάμνηση στο μυαλό μου,  τα έντονα χρώματα όταν όλοι οι άλλοι διαλέγουν το ουδέτερο μαύρο,  οι τρυφερές  ζεστές ζακέτες,  τα μαργαριτάρια στα αυτιά,  το χουχούλιασμα,  τα κοκαλάκια που σηκώνουν τα μαλλιά ψηλά,  οι πρώτες σελίδες των βιβλίων πριν ακόμη πάρεις μυρωδιά του κορμού της ιστορίας,  το φλογεό κόκκινο όταν πρόκειται για πολύεδρες χάντρες Τσεχίας,  τα pin cushion,  βελονοθήκες  στα Ελληνικά,  τα Αμερικανοφερμένα,  το Halloween,  οι κολοκύθες σε οποιαδήποτε έκδοση,  από μια ζωγραφιά μέχρι μία νόστιμη και αχνιστή κολοκυθόσουπα,  το φρουτώδες λευκό κρασί,  η ζωή όπως και να έχει,  ό,τι και να φέρνει..