''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Απλά περισσότερο Στέλλα μου μπλέξαμε τις προτεραιότητες. Θα έλεγε κανείς τις διαλύσαμε. Το αποτέλεσμα είναι να επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε δευτερεύοντα και να καταχωνιάζουμε στη λήθη τα βασικά.
ReplyDeleteΚαλό ΣαββατοΚύριακο να έχεις.
Οπωσδήποτε έτσι!!!
ReplyDeleteΚυρίως πιστεύουμε ότι πάει πέρασε.
Μετά ότι δεν θα ξανασυμβεί.
Αλλά κι αν συμβεί, στατιστικά, πάλι σε μας θα είναι;;;
Μήπως όμως είμαστε και προγραμματισμένοι να ξεχνάμε; Γεννιόμαστε με το γονίδιο αυτό; Εμείς είμαστε μόνο έτσι;
Ή μήπως σε εμάς υπάρχει η ανοργανωσια και ο ωχρεαδερφισμος.. ξέρω γω, προβληματίζομαι, λες και αν λύσω το γρίφο θα λυθεί και το πρόβλημα.
Καλό σ/κ φίλε μου