Friday, May 03, 2019

εκείνες οι πρώτες συναντήσεις





Τον τελευταίο καιρό,  γίνονταν όλο και πιό συχνά κομμάτι αυτής της εικόνας. 
Το βαρκάκι δεμένο στην παλιά,  ετοιμόρροπη γέφυρα.  Τα φοινικόπτερα να βουτούν και να ξαναφέρνουν στην επιφάνεια της θάλασσας την ροζ κομψότητα τους.  Πέρα στα βαθιά,  οι ψαράδες να μαζεύουν τα δίχτυα τους.  Ο ήλιος να τους υποδέχεται λαμπερός για να γύρει αργά, υποκλινόμενος στη δύση του.  Κι όλο αυτό το απέραντο γαλάζιο,  να γίνεται χρυσαφί και μετά βαθύ μπλε και τα φώτα της πόλης να φεγγοβολούν απέναντι, σαν πυγολαμπίδες στο εσωτερικό ενός μεγάλου κοχυλιού.

Με τα χάχανα της νιότης να σπάζουν τη σιωπή,  ρουφούσαν αυτή την ομορφιά,  την τεράστια γαλήνη!

Μιά γουλιά ακόμη,  κι άλλη μία,   κι ο καφές στα χάρτινα ποτήρια που έφερναν μαζί τους λιγόστευε.  Τα καλαμάκια έπαιζαν αποτελειωμένα ανάμεσα στα δόντια τους, κι  οι δυό τους προσποιούνταν πως ακόμη πίνουν.  Τα συνοδευτικά μπισκότα απόσωναν μα εκείνοι έψαχναν τα τελευταία ψίχουλα να γλύψουν από τον πάτο.  Ποτέ δεν τις χόρταιναν εκείνες τις πρώτες τους συναντήσεις.  Εκεί όπου η μεγαλοπρέπεια της φύσης,  συναντούσε το μεγαλείο του εκκολαπτόμενου έρωτα τους.

Παραδομένοι,  πετούσαν στα ουράνια κι εκείνες οι στιγμές που τις μοιράζονταν,  καθισμένοι στην ξύλινη γέφυρα,  πάντα αγκαλιά,  με την σκόνη καθισμένη σαν γύρη σε ανθό τριγύρω και τα πόδια να τσαλαβουτούν μέσα το νερό, εύχονταν ποτέ να μην τελειώσουν!

*

Το κείμενο το έγραψα για την φωτογραφική σκυτάλη που τόσο υπέροχα οργανώνει και επιμελείται η Γήινη ματιά και εδώ μπορείτε να δείτε φωτογραφίες και κείμενα που έχουν ήδη πάρει μέρος.
Η ατμοσφαιρική,  υπέροχα γαλήνια φωτογραφία μου δόθηκε από την Μαρία μαζί με την λέξη ''γαλήνη''  που έπρεπε με κάποιο τρόπο να χρησιμοποιήσω μέσα στο κείμενο.

Με τη σειρά μου παραδίδω μια φωτογραφία που βρήκα στο net,  και μου έχει αρέσει πολύ.



Μαζί με τη λέξη ''παρελθόν'',  στο e-periodiko mas . 
Εύχομαι καλή έμπνευση!!!




40 comments:

  1. Στέλλα μου,
    έχω ξαναπεί, άπειρες φορές και να που δικαιώνομαι μία ακόμα, ότι έχεις ένα λογοτεχνικό εκφραστικό χάρισμα. Μέσα σε λίγες φράσεις. Σε μικρό χώρο να κλείνεις ένα υπέροχο δημιούργημα και αφήγημα.
    Που να σταθώ τώρα εγώ; Γοητευμένος από την εικόνα που ζωγραφίζεται μπροστά μου γεμάτη χρώματα.
    Κοίτα τώρα πως ανοίγεις το θέμα σου! Κοίτα περιγραφή! Σαν η κάμερά σου να μας βάζει θεατές στην εικόνα της γαλήνης και των χρωμάτων. Ένα δείλι. Και τα φώτα να φωτίζουν σαν μικρά αστέρια.

    Το ζευγάρι ζει τις δικές του στιγμές στο χώρο. Σιωπηρό, εκφραστικό. Με μικρές κινήσεις που ξεχωρίζουν για τη λεπτότητα και τα αισθήματά τους.

    Στέλλα μου, η σκυτάλη σου και η συμμετοχή σου έδωσε το χρώμα σου. Σε ευχαριστούμε και δεν θα μας ....γλυτώνεις πια! Σε θεωρούμε κομμάτι μας!

    Η Εικόνα σου πολύ όμορφη. Δεμένη με τη λέξη που δίνεις. Να ευχηθώ καλή επιτυχία στην Μαρίνα μας.
    Τα φιλιά μου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γιάννη η αλήθεια είναι πως η φωτογραφία της Μαρίας ήταν πάρα πολύ γραφική και ο καθένας θα μπορούσε να γράψει πολύ ωραια πράγματα γύρω από αυτήν.
      Πρέπει να πω πως ήμουν εκεί, πως ήπια καφέ, έφαγα μπισκοτάκι, είδα ό,τι περιέγραψα, ένιωσα πως πετούσα στα σύννεφα καθώς ήμουν ερωτευμένη. Αγκάλιασα, φίλησα!!! Και ναι, δεν ήθελα να τελειώσουν εκείνες οι υπέροχες στιγμές.
      Κι ας φορούσα λευκό παντελονάκι κι ας είχα γεμίσει σκόνη :-)
      Το έζησα αυτό το κείμενο, το απόλαυσα χάρη στην φωτογραφική σκυτάλη. Έχουν αξία αυτές οι ανταλλαγές.

      Σ ευχαριστώ για τα πάντα καλά σου λόγια
      Φιλιά!
      :-)))

      Delete
  2. Συγχαρητήρια για την πενέμορφη περιγραφή ενός γαλήνιου τοπίου και ενός έρωτα εν τη γενέσει του! Πολύ ωραίο το βάπτισμά σου στην Σκυτάλη σ' ευχαριστώ πολύ! Πανέμορφη η εικόνα για την Μαρίνα! Πολλά φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ ευχαριστώ Μαίρη μου για άλλη μια φορά τα συγχαρητήρια μου για την άψογο συντονισμό και την οργάνωση!
      Πολύ χαίρομαι που σου άρεσε η φωτογραφία που διάλεξα γιατί κι εμένα μου άρεσε πολύ..

      πολύ την χάρηκα αυτή την συμμετοχή μου αλήθεια
      σε φιλώ
      :-)))

      Delete
  3. Ένα κείμενο γεμάτο εικόνες φυλαγμένες στη μνήμη για κείνες τις στιγμές που ξυπνούσαν τις αισθήσεις, στα πρώτα σκιρτήματα πάθους ενός ανώριμου έρωτα μέσα απ’ την νεανικότητα και την αθωότητα που ωστόσο γινόταν νερό πηγής κρυστάλλινο που σε παρακινούσε ν’ απλώσεις το χέρι να το γευτείς, να ξεδιψάσεις.
    Αυτός ο ανώριμος έρωτας, ο καθαρός, γεμάτος ατέλειωτες συζητήσεις, γεμάτος σιωπές, γεμάτος ποιήματα και τραγούδια, ο έρωτας της καρδιάς μας όπου το μυαλό καμμιά θέση δεν είχε.
    Στιγμές με δυνατές συγκινήσεις σε μια παραλία, σε μια ετοιμόρροπη γέφυρα, σ’ ένα παγκάκι του πάρκου, τι σημασία αν ήταν νύχτα ή μέρα αρκεί που τα μπλεγμένα δάχτυλα κοιτάζαν μαζί το φεγγάρι χωρίς να μιλούν.
    Τώρα πια αυτές τις στιγμές της γαλήνης φέρνω στο νου, μέχρι να με πάρει ο ύπνος.
    Στέλλα μου Υπέροχο, νοσταλγικό, αγαπησιάρικο.
    Συγχαρητήρια!
    Φιλιά Πολλά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ίσως όλοι μας αυτές τις στιγμές έχουμε κρατήσει στο μυαλό μας, μα όχι άδικα αφού αντικειμενικά ήταν οι πιο υπέροχες!!!
      Ο έρωτας, το να πετάς στα σύννεφα, στα ουράνια :-)
      Να σκαρφίζεσαι αθώες πονηριές για να μην τελειώσει η στιγμή, να θέλεις να την διευρύνεις, να θέλεις να την κάνεις αθάνατη.
      Να τσαλαβουτάς τα πόδια στο νερό, να αγκαλιάζεσαι, να φιλιέσαι, να παραδίνεσαι.
      Να κάθεσαι σε ετοιμόροπες ξύλινες γέφυρες γεμάτες χώμα και σκόνη και να μη νοιάζεσαι!

      Και όλο το γύρω, γραφικό / μαγικό τοπίο, να νιώθεις πως έχει δημιουργηθεί για σένα και μόνο για σένα. Τα κρωξίματα των γλάρων, οι βουτιές των φλαμίνγκο (φοινικόπτερων), τα ψαράκια στο νερό, η γαλήνη, το απέραντο γαλάζιο να σου δίνονται σε ένα μοναδικό σκηνικό στημένο μοναδικά για σένα και για αυτόν που αγαπάς!
      Τί συναίσθημα!!!

      Αννίκα μου, σ ευχαριστώ που περπάτησες μαζί μου :-)))

      Delete
  4. Ξέρεις τι μου άρεσε πολύ σ' αυτό που έγραψες? Το γεγονός ότι πέρα από το υπέροχο κειμενάκι σου, πήρες πινέλα και χρώματα κι ζωγράφισες την εικόνα που σου δόθηκε!!! (Ενδεικτικά : η ροζ κομψότητα
    των φοινικόπτερων, τα βαθιά νερά και το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, η δύση του ήλιου που την βάφει με το χρυσαφί, το βαθύ μπλε της τα φώτα της πόλης να φεγγοβολούν σαν πυγολαμπίδες...)
    Συγχαρητήρια, Στέλλα! Καλώς όρισες στην "σκυταλογραφία" μας!
    Χριστός Ανέστη!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ίσως επειδή την έχω ζήσει πολλές φορές αυτή τη στιγμή και είναι ακριβώς η χρονική στιγμή της ημέρας που αγαπώ πάρα πολύ, εκεί που το απέραντο γαλάζιο συναντάει το βαθύ μπλε της νύχτας και ό,τι περιέχει ενδιαμέσως αυτό.

      Σ ευχαριστώ ανέσπερη μου πολύ, είναι απολαυστική η διαδρομή της φωτογραφικής σκυτάλης, οπότε μπορώ να πω κι εγώ ολόψυχα καλώς σας βρήκα :-)))

      Χρόνια πολλά!!!

      Delete
  5. Συγχαρητήρια για την υπέροχη έμπνευσή σου, Στέλλα. Ήμουν βέβαιη ότι η φωτογραφία θα σε ενέπνεε και επιβεβαιώθηκα με το παραπάνω. Υπέροχες οι λέξεις σου και οι εικόνες που μας γέννησαν. Αγαπημένη η φωτογραφία που παραδίδεις στη Μαρίνα μας. Πολλά φιλιά.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σαν να με ήξερε η Μαρία και μου έδωσε την ιδανική για μένα εικόνα.
      Νερό, το αγαπημένο μου στοιχείο, σαν ψαράκι που είμαι :-)))

      Ελπίζω κι εύχομαι η φωτογραφία που διάλεξα να εμπνεύσει την Μαρίνα!

      Ευχαριστώ, χαίρομαι που το απολαύσατε Μία μου
      Φιλιά πολλά!!!
      :-)))

      Delete
  6. M'έκανες να ξαναερωτευθώ τον Έρωτα Στέλλα!
    Πόσο τέλεια περιέγραψες αυτή τη μοναδική στιγμή της ερωτικής συνάντησης! Και το νερό να παίζει πρωταρχικό ρόλο αφού είναι το κυρίαρχο στοιχείο, αυτό που μπορεί να απογειώσει τις αισθήσεις. Μια ιστορία καρτ-ποστάλ με πολλούς αποδέκτες.
    Ενθουσιάστηκα!
    Πολλά φιλιά :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πώς να μην τον ερωτευτείς αυτόν Μαρία μου που είναι τόσο ελκυστικός και σαγηνευτικός και με τη φαρέτρα και τα βέλη του μας ανέβει στους ουρανούς, πώς;
      Προσωπικά νομίζω πως ποτέ δεν έπαψα να είμαι τσιμπημένη μαζί του :-)))

      Σ ευχαριστώ για όλα τα καλά σου λόγια Μαρία, μα είναι και η φωτογραφία εξαιρετική και όσο την χαζεύω τόσο και πιο νέες ιστορίες με κάνει να σκέφτομαι! Μπράβο στην Μαρία που την τράβηξε..
      και που μου την παρέδωσε!!!

      Ενθουσιάζομαι με τον ενθουσιασμό σας κι αυτή είναι ένα υπέροχο συναίσθημα!

      Σε φιλώ
      :-)))
      καλό σαββατοκύριακο

      Delete
  7. Η υπέροχη φωτό συνταίριαξε τέλεια με την βιωματική ιστορία που μας αφηγήθηκες και μας γοήτευσες ....!!! Εικόνες, χρώματα, συναισθήματα, όλα αρμονικά , γαλήνια αλλά ταυτόχρονα μοναδικά και εξαίσια...και μας τα πρόσφερες όλα χωρίς περιττές λέξεις, χωρίς άσκοπη φλυαρία.....δεν φαντάζεσαι πόσο ζηλεύω αυτόν τον περιεκτικό και καλοδουλεμένο τρόπο γραφής....που δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να κατακτήσω....Εκπληκτική και η φωτό με την συνοδευτική λέξη που επέλεξες γιά την Μαρίνα !!! Σ΄ευχαριστώ Στέλλα !!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κλαυδία μου σ ευχαριστώ,
      πολύ όμορφα τα λόγια σου!

      Καλώς ήρθες στο μπλογκ μου
      Φιλιά
      :)))

      Delete
  8. Μπράβο, βρε φεγγαροαγκαλισμένη! Το εξισορρόπησες άψογα! Όση γαλήνη έξω, τόση φουρτούνα και ωραία ταραχή μέσα. Κι όλο αυτό σε πλαίσιο εντελώς πραγματικό, γειωμένο, με καφεδάκι και μπισκοτάκια :-)

    (Ε, να μην πω και για τη φωτογραφία της Μαρίας;;)

    Φιλιά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ευχαριστώ κύριε Λι!
      Ε ναι μια αδυναμία την έχουμε και στο καφεδάκι και στα μπισκοτάκια και στα γραφικά λιμανάκια.
      Και στις ωραίες φωτογραφίες!!!

      Ωραία ταραχή όμως ένας έρωτας ε;
      Και στην κατάλληλη νεαρή ηλικία.

      Σας φιλώ
      καλό σαββατοκύριακο
      :-)))

      Delete
  9. Με πόση γαληνη και ομορφια περιεγραψες τις τρυφερες στιγμες ενος πρωτοεμφανιζόμενου ερωτα.. στιγμες ανεξίτηλες στην μνημη Στελλα μου και βρέθηκε μια ομορφη εικονα για να τις ανασυρεις παλι στην επιφανια.. και να μας τις παρουσιασεις με τον δικο σου τρο τοσο όμορφα..
    Πολύ ωραια η εικονα που εδωσες στην Μαρινα ..θα εχει σιγουρα ομορφη εμνευση..
    Να είσαι καλα Στελλα μου και να περνας ομορφα και γαληνια...φιλια..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ε μα όλοι έχουμε τέτοιες στιγμές μέσα μας Σμαραγδένια μου, και είναι ωραία να βρίσκουμε αφορμές να τις ξαναθυμόμαστε.
      Καλή Κυριακή να έχουμε
      καλή εβδομάδα
      :)))

      Delete
  10. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από τον έρωτα.Αυτό που δημιουργεί είναι μοναδικό.Σε γεμίζει ,σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
    Μου θύμισες πρίν 8 χρόνια πως γνώρισα την (αγάπη μου) την γυναίκα μου και πως βρισκόμασταν μετά την δουλειά ,άλλες φορές για φαγητό κάπου κοντά στην θάλασσα άλλες φορές για καφέ ή για παγωτό και να μιλάμε ώρες.Να βλέπουμε ο ενας τον άλλον και να μην θέλουμε να φύγουμε.
    Με απλά πράγματα γεμίζει η ψυχή,η καρδιά και το μυαλό μας.Αρκεί να υπάρχει αγάπη.Υπέροχες στιγμές-εικόνες μας μεταφέρεις με το κείμενο σου.
    Και επειδή η μουσική τα κάνει όλα καλύτερα : https://www.youtube.com/watch?v=Wb8G6wdBIxs
    https://www.youtube.com/watch?v=9ktdZdExtcc


    ReplyDelete
    Replies
    1. Είδες πως είναι; Να μη θέλεις να ξεκολήσεις, να μιλάς να μιλάς και να περιμένεις την κάθε καινούργια λέξη του άλλου για να κάνεις ένα ακόμη βήμα στο να τον γνωρίσεις καλύτερα.
      Και ποτέ να μην νιώθεις ότι τα είπες όλα!
      Ναι, με απλά πράγματα γεμίζει η ψυχή και το μυαλό μας αλλά ο έρωτας δεν είναι και το πιο απλό.
      Τίποτα δεν είναι απλό, όλα θέλουν με κάποιο τρόπο να τα συντηρείς.
      Αλλά αν το μέσα μας είναι ισοροπημένο όλα τα άλλα γίνονται.
      Χαίρομαι που σε άγγιξε η εικόνα μου, Μάριε.

      Καλή Κυριακή να έχεις.

      Ααα μου άρεσε το ''beautiful'',
      να είσαι καλά και να μας φέρνεις ωραίες μουσικές.

      Delete
    2. Συμφωνώ με το αν το μέσα μας είναι ισοροπημενο όλα τα άλλα γίνονται.Ακόμα ένα τραγουδακι.
      https://www.youtube.com/watch?v=kr1PvBgpvmo

      Delete
    3. Σπάω το κεφάλι μου και το youtube για να ανταποδώσω, βρήκα αυτό

      https://www.youtube.com/watch?v=esG8_WpreIU

      αλλά και αυτή τη μουσική σύνθεση, που συνοδεύεται από ένα πολύ ρομαντικό βιντεάκι για σένα και την αγάπη σου μαζί!

      https://www.youtube.com/watch?v=Z54l-sXjZsQ

      Delete
  11. Τι ωραία που με έκανες μέρος της εικόνας!! Τι όμορφες περιγραφές! Τόση ζωντάνια και εκείνα τα ψίχουλα...άπλωσα το χέρι να τα κλέψω...Άκουσα και τα χάχανα, ένοιωσα αισθήματα και είδα τον έρωτά εκεί κοντά στο βαρκάκι ...
    Πανέμορφη συμμετοχή...και είχες και αγωνία αν θυμάμαι καλά!
    Πολλά υποσχόμενη και η φωτογραφία που παρέδωσες
    Χριστός Ανέστη με χαμόγελα
    Καλό γλυκό μήνα Στέλλα μου

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα Άννα μου
      όχι απλά είχα άγχος, αλλά ήμουν και έτοιμη να δηλώσω παραίτηση, ευτυχώς με συγκράτησε η Μαίρη :-)))
      Όπως μπορεί να εκφραστεί ο καθένας μας καλό είναι κι ακ΄μη καλύτερο να δίνονται αφορμές όπως τούτη δω η φωτογραφική σκυτάλη.

      Χρόνια πολλά, τα φιλιά μου
      Καλό μήνα, είναι πάντα όμορφος ο Μάης, ο μήνας των λουλουδιών :-)))

      Delete
  12. Πολύ όμορφα περιγράφεις την αρχή του έρωτα Στέλλα μου, δένοντας αρμονικά τις λέξεις με την υπέροχη εικόνα της Μαρίας! Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου! Σ' ευχαριστώ για την εξαιρετική φωτογραφία που ήδη γέννησε εικόνες στο μυαλό μου!
    Φιλιά, χρόνια πολλά και καλό μήνα!!
    Μαρίνα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μαρίνα (τώρα μαθαίνω το όνομα σου), πολύ χαίρομαι που σου άρεσε η φωτογραφία, δεν το κρύβω πως είχα μια σχετική αγωνία.
      Περιμένω την ιστορία σου, το κείμενο σου.

      Χρόνια πολλά,
      καλή εβδομάδα κορίτσι μου

      Delete
  13. Παρακολουθώ Στέλλα μου, αυτό το δρώμενο-παιχνίδι και το βρίσκω εξαιρετικά πρωτότυπο και δημιουργικό, γιατί κρύβει την αίσθηση της έκπληξης!
    Κατανοώ την ανησυχία σου, γιατί η κατά παραγγελία συγγραφή είναι πρόκληση και μπορεί να φέρει μια σχετική αμηχανία, αλλά το τρυφερό και ευαίσθητο κείμενο σου, κατάφερε να μεταδώσει αυτή την τόσο πολυπόθητη γαλήνη και μπράβο σου!
    Η φωτό της σκυτάλης και ο τίτλος, είμαι σίγουρη πως θα μας δώσει ένα ακόμα όμορφο κείμενο!

    ΑΦιλάκια πολλά και καρδιάς!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Και υπάρχουν συμμετοχές εκπληκτικές, πρέπει να του πούμε αυτό Στεφανία μου.

      Ναι, σε κάποιους ανθρώπους αυτό το κατά παραγγελία φέρνει αμηχανία και άγχος.
      Εντάξει, όλα είναι απλά στο βάθος!
      Δεν μας βαθμολογεί κανείς, το κέφι μας κάνουμε.

      Και απολαμβάνουμε εκπληκτικές ιστορίες που μας κάνουν να τρίβουμε τα μάτια μας :)))

      Φιλιά πολλά κορίτσι μου
      καλή εβδομάδα

      Delete
  14. Με συνεπήρες με την κίνηση της γραφής σου, τους ήχους, την γεύση, την απλότητα της στιγμής, τα γλυκά συναισθήματα.
    Πολύ όμορφη η συμμετοχή σου για τη Σκυτάλη μας Στέλλα μου, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν περίμενα κάτι λιγότερο από εσένα και την πένα σου!
    Σε φιλώ πολύ γλυκά! :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μαρινάκι μου σ ευχαριστώ

      Φιλάκια πολλά κορίτσι μου!!!
      :-)))

      Delete
  15. Χριστός Ανέστη και καλό μήνα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλώς το δελφινάκι μας!
      Χρόνια πολλά!!!

      Καλημέρα :-)))

      Delete
  16. Στέλλα, με ταξίδεψες!
    Σε ένα υπέροχο γαλήνιο τοπίο, στην απόλυτη σιωπή που μόνο τα "χάχανα της νιότης" την έσπαζαν, όχι άτσαλα, μα γοητευτικά και ρούφηξα σύντομες, μα πανέμορφες στιγμές!
    Εύγε! Ωραία γραφή!

    Χρόνια πολλά και καλά!


    ReplyDelete
    Replies
    1. Αριστέα μου σ ευχαριστώ!
      Την χάρηκα τη συμμετοχή μου, ακόμη περισσότερο την παρουσία σας και τα σχόλια σας!

      Χρόνια πολλά
      καλή συνέχεια
      :-)))

      Delete
  17. Στέλλα υπέροχη η συμμετοχή σου.
    Έκανα εικόνα τα όσα γράφεις και με συνεπήραν τα χάχανα της νιότης και του πρώτου έρωτα που ανατάραξαν την ηρεμία του τοπίου. Υπέροχη αντίθεση.
    Μπράβο!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ελένη το καλύτερο για εμένα και το πιο ουσιαστικό είναι η επαφή που κερδίζουμε μεταξύ μας, αυτή η επικοινωνία έστω και διαδικτυακή που δεν παύει να είναι συναισθηματική.
      Σ ευχαριστώ πολύ
      Καλή συνέχεια :-)))

      Delete
  18. Υπέροχη συμμετοχή Στέλλα μου σαν τις βόλτες σου! Επιτέλους βρήκα το ιστολόγιό σου καλέ. Χριστός Ανέστη!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλώς την Χριστίνα μας!
      Δλδ με έψαχνες;
      Και γιατί δε ρώταγες;;; :-)))

      χρόνια πολλά κορίτσι μου δημιουργικό!!!

      Delete
  19. Στέλλα μου χίλια συγγνώμη που άργησα τόσο!

    Ήμουν σίγουρη ότι η φωτογραφία μου είναι σε καλά χέρια!
    Υπέροχο το κείμενο που της "χάρισες" και σε ευχαριστώ πολύ!
    Μπορεί να τέλειωσε η σκυτάλη, αλλά εγώ την είχα χάσει με την παραλαβή της σχεδόν, οπότε έχω πολλά κενά που αναπληρώνω σιγά σιγά!
    Σε φιλώ κι ελπίζω να δεις το σχόλιο, τόσο καιρό μετά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μαρία
      Το πρώτο που είδα μετά το σχόλιο σου ήταν η ημερομηνία της ανάρτησης, 3 Μαίου, μα πόσο γρήγορα φεύγει από τα χέρια μας ο χρόνος!
      Καλώς ήρθες, ελπίζω να είσαι καλά, αυτό έχει σημασία πάνω από όλα.

      Μαρία, ήταν μια υπέροχη φωτογραφία!!!
      Σ ευχαριστώ,
      σου εύχομαι καλό καλοκαίρι
      με υγεία
      φιλιά πολλά
      :-)))

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...