Saturday, September 21, 2019

September





Έβρεξε χθες και καθάρισε την ατμόσφαιρα,  έτσι η θέα προς την απέναντι όχθη αυτής της πόλης,  πρόσφερε τις ιδιαίτερες λεπτομέρειες των δεντροστοιχιών με μικρά διαλείμματα από τις γραφικές,  ετοιμόροπες ξύλινες γέφυρες.
Οι μικροί μαθητές,  φόρεσαν μπουφανάκια κάτω από τις βαριές τσάντες στην πλάτη τους,  περπατούσαν με γρήγορα βήματα κάνοντας το γνωστό θόρυβο με τα παπούτσια τους επάνω στα ξερά πιά,  πεσμένα φύλλα.
Οι άνθρωποι της πόλης άρχισαν να φορούν σκούρα ρούχα,  κάποιοι μπουφάν,  κάποιοι άλλοι πιο τολμηροί επέμεναν στα κοντομάνικα πουκάμισα.
Ένα ζευγάρι περπατάει πλάι πλάι,  χωνευτά ο ένας με τον άλλον.  Κρατούν νάυλον σακούλες γεμάτες τρόφιμα.
Ένα άλλο μπροστά μου τσακώνεται,  ''βούλωστο επιτέλους''  του λέει μέσα από τα δόντια της η γυναίκα κι εκείνος μοιάζει να μην κατανοεί.  Ωστόσο δεν μιλάει και συνεχίζουν τον δρόμο τους.
''Ποιός ξέρει πώς την γανιάζει''  σκέφτομαι,  τον κοιτάζω,  έχει τόσο αθώο βλέμμα.
Τα μεγαλύτερα εγκλήματα κρύβονται πίσω από αθώα βλέμματα λέω στον εαυτό μου.
Και πίσω από την λέξη αγάπη.  Μια λέξη που συχνά την συναντάς νοθευμένη.
Χαμογελώ!

14 comments:

  1. Όμορφη περιγραφή (κι ας χρεώνεις το αρσενικό).
    Να είσαι Καλά :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ο καθένας μας χρεώνεται τις αδυναμίες του, ολίγιστε.
      Πολλές ή λίγες, μεγάλες ή μικρές δεν έχει τόση σημασία, υπάρχουν!
      Καλό βράδυ
      Καληνύχτα

      Delete
  2. Σήμερα διακρίνω το δημοσιογραφικό σου πνεύμα. Και την παρατηρητικότητά σου!
    Η τελευταία σου διαπίστωση "τα μεγαλύτερα εγκλήματα κρύβονται πίσω από αθώα βλέμματα... και πίσω απ τη λέξη αγάπη".
    Μια μεγάλη τραγική αλήθεια. Και μια λέξη όχι απλά νοθευμένη αλλά βιασμένη κατά συρροή.
    Καλό Σαββατόβραδο Στέλλα μου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Βιασμένη κατά συρροή Γιάννη μου, όπως ακριβώς κι οι ανθρώπινες σχέσεις.

      Καλό βράδυ Γιάννη
      Καληνύχτα

      Delete
  3. Του φθινοπώρου τα πρώτα σημάδια. Οι αισθήσεις αλλάζουν. Μαζί με τα δικά σου ταξίδια χάνεσαι στο χρόνο και σαν θεατής να μετράς τους ανθρώπους σε μια παράλληλη πορεία. Έχει κι αυτό τη δική του ομορφιά να μελετάς χαρακτήρες.
    Καλό βράδυ Στέλλα μου, Καλή Κυριακή!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μ αρέσουν οι ''χαρακτήρες'' κι ας είναι μπερδεμένα κουβάρια των ανθρώπων Αννίκα μου, και οι χαρακτήρες και οι σχέσεις.
      Βέβαια για τα παλαμάκια χρειάζονται και τα δύο χέρια, υπαίτιοι είναι πάντα δύο!

      Καλό ξημέρωμα

      Delete
  4. Από μικρός που θυμάμαι τον εαυτό μου,μου άρεσε πάντα να παρατηρώ τους ανθρώπους.Τις συμπεριφορές τους.Και κυρίως πως μιλάει ο ένας στον άλλον.Στην εφηβεία περισσότερο τα ζευγάρια.Μπορεί να ήθελα να συγκρίνω καταστάσεις και συμπεριφορές ανθρώπων μεταξύ τους γιατί μέσα στο σπίτι μου οι γονείς μου ήταν πάντα σε έναν καβγά.Μεταξύ τους ποτέ δεν τα έβρισκαν.Πολύ απλά δεν ήταν ο ένας για τον άλλον.
    Χώρισαν όταν πήγα φαντάρος.Μετά από 25 χρόνια γάμου.
    Άρχισα να γράφω σήμερα με αυτό που μου έφερε στην μνήμη μου όλα αυτά τα δυσάρεστα που βιώνει ένα παιδί.
    Ο Σεπτέμβρης είναι ένας μήνας που μου αρέσει πολύ.Οπως και το φθινόπωρο.Αρχίζει και κρυώνει ο καιρός.σιγά σιγά.Και αισθάνομαι σαν να με ξεκουράζει αυτό το πρώτο κρύο.Απο τις ζέστες του καλοκαιριού που φέτος δεν ήταν και λίγες.Τουλαχιστον στην Αττική.
    Η βροχή.Ο ήχος που κάνει όταν πέφτει πάνω στις ομπρέλες,στις στέγες των σπιτιών.Η μυρωδιά της γής,των βρεγμένων φύλλων.Ολα αυτά είναι τόσο όμορφα.Και πολύ περισσότερο όταν είσαι με τον άνθρωπο σου.Ήρεμος,με αγάπη πάντα.
    Και όταν μερικές φορές μαλώνεις όπως όλα τα ζευγάρια καταλαβαίνεις ότι είναι της στιγμής και αμέσως με αγάπη τα ξαναβρίσκεις και είναι όλα καλά.Γιατί σε μια διαφωνία υπάρχουν και οι δυο.Μονός καβγάς δεν γίνεται.
    Είναι πολύ βασικό κατά την άποψη μου όλα να μπορείς να τα βρείς με διάλογο.Και όχι καβγά.
    Ευτυχώς εγώ βρήκα αυτό που έψαχνα.Μετά από πολλά χρόνια.Και ας μην της αρέσουν το κρύο ,ο χειμώνας και τα χιόνια που εγώ λατρεύω.
    Μουσικές σήμερα : https://www.youtube.com/watch?v=aaHPQzFx08w
    https://www.youtube.com/watch?v=jjrWK1-lIa8

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κατάθεση ψυχής το σχόλιο σου ανώνυμε φίλε.
      Για όλα αυτά που σου έχουν συμβεί και για όλα αυτά που σ αρέσουν.
      Είναι γεγονός, δεν μπορούν να ταιριάζουν απόλυτα τα ζευγάρια.
      Άλλος αγαπάει τη ζέστη κι άλλος το κρύο.
      Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα αν ταιριάζεις στο βάθος, στην ουσία!

      Για τον διάλογο συμφωνώ με αυτό που λες, οπωσδήποτε είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας, πολλές φορές όμως υπάρχουν θέματα!
      Θέματα που ίσως δεν μπορούν να κατανοηθούν λόγω αντίληψης ή αδυναμιών, πχ όσο διάλογο και να κάνεις με έναν άνθρωπο που υστερεί στο θέμα της οργάνωσης (ένα παράδειγμα φέρνω), δεν θα βρεις ποτέ άκρη. Ή σε θέματα διαχείρησης.
      Έχεις μιλήσει με άνθρωπο που ενώ κάνετε διάλογο σου φέρνει ένα σωρό επιχειρήματα μόνο και μόνο για να αποποιηθεί το βάρος από πάνω του;
      Τί γίνετε τότε;

      Φυσικά κλείνει το θέμα και παύει ο διάλογος.

      Εννοώ δεν υπάρχει σε όλα τα θέματα διέξοδος, πρέπει να κόβει το μυαλό και των δύο. Αν δεν, αστα να πάνε. Υπομονή και άγιος ο θεός.
      Και φυσικά ο καβγάς είναι ένα ξέσπασμα και τίποτα άλλο. Είναι διέξοδος των νεύρων. Εκτόνωση.

      Καλή σου μέρα
      ωραίες οι μουσικές σου
      τις περιμένω πως και πως πάντα

      Delete
    2. Έχω μιλήσει με άνθρωπο που με επιχειρηματα προσπαθούσε να αποποιηθεί το βάρος της απόφασης της να χωρίσουμε.
      Το 2004.Μετά απο 6,5 χρόνια που είμασταν μαζί.Δεν είναι κακό να παραδέχεται κάποιος τα λάθη του.
      Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που έχουν μάθει να ρίχνουν τα λάθη τους στους άλλους.Τα δικά μου λάθη τα παραδέχομαι,πάντα.Το θέμα έκλεισε για μένα ,μέσα μου όταν κατάλαβα ότι τη λύση θα την έβρισκα μόνο με βοήθεια.Με την ψυχολόγο μου.
      Και ένα τραγούδι που άκουγα τότε.Απο τα παλιά.Αγαπημένο.https://www.youtube.com/watch?v=EVcDDIDbOAk
      Καλό απόγευμα.

      Delete
    3. Αυτό είναι σοβαρό! Ο χωρισμός είναι μεγάλη και σοβαρή απόφαση.

      6,5 χρόνια πάντως δεν είναι βέβαια λίγα αλλά δεν είναι και πολλά.
      Η βοήθεια όταν πραγματικά χρειάζεται, είναι μια σωστή κίνηση.
      Πολύ καλά κάνουμε και πάμε σε ψυχολόγο, είναι πιο αντικειμενική από μια φίλη πιστεύω, μπορεί να μας κάνει να δούμε καθαρά, χωρίς να επιρεάσει αρνητικά την αυτοπεποίθηση μας.

      Ό,τι κάνεις για τον εαυτό σου είναι καλό, ό,τι κάνουμε όλοι μας.

      Ευχαριστώ για τις μουσικές

      Delete
  5. Ωραίο το φθινόπωρο. Ωραίες όλες οι εποχές για μένα γιατί θέλω την εναλλαγή, την αποζητώ.
    Μ'αρέσει πολύ και η βροχή αλλά είδαμε πολλές καλοκαιρινές βροχές φέτος οπότε δεν έμεινα παραπονούμενη. Ξέρω πως είναι παράλογο αλλά μ'αρέσει η δυνατή βροχή, η μπόρα αλλά να κρατήσει ώρα. Ξέρω, ξέρω πλημμύρες και προβλήματα αλλά το εξομολογούμαι ότι μ'αρέσει (όχι τα προβλήματα)!
    Όσο για τους ανθρώπους δεν ξέρω αν μπορώ να καταλάβω ακούγοντας έναν καυγά ποιος φταίει ή όχι. Αυτό το ''βούλωστο επιτέλους''δεν μου άρεσε καθόλου οπότε δεν μπορώ να ρίξω το φταίξιμο σε εκείνον. Κι αν της λέει αλήθειες και εκείνη δεν θέλει να τις ακούσει;
    Καλό φθινόπωρο πια.
    Φιλιά πολλά ''φυσάει'' μου

    ReplyDelete
    Replies
    1. Άννα μου συνήθως αυτός που φωνάζει ή που μιλάει άσχημα για τους απ έξω έχει το φταίξιμο.
      Ωστόσο φαντάζομαι ότι τα πράγματα είναι πολύ μπερδεμένα, είναι δύσκολο εμείς να βγάλουμε ένα συμπέρασμα, εικασίες κάνουμε.
      Πολλές φορές πέρα από την αλήθεια και το ψέμμα υπάρχει και η αδυναμία επικοινωνίας σε συγκεκριμενο θέμα, η άλλη ματιά, η έλλειψη πρακτικότητας κλπ

      Εμένα πάλι μ αρέσει η βροχή ιδιαιτέρως όταν σύντομα λάμπει και πάλι ο ήλιος :-))
      Οι εναλλαγές ναι, σε όλα αν είναι δυνατόν.

      την καλημέρα μου

      Delete
  6. Η Αγάπη δεν νοθεύεται, αυτό που νοθεύεται είναι η κακή της χρήση, γιατί είτε είσαι μέσα, είτε δεν είσαι!
    Σε μας (ΒΑ Αττική) και στα 500μ δεν έβρεξε δυστυχώς και τα πάντα φωνάζουν διψώ!
    Πολλά πολλά ΑΦιλάκια καρδιάς σου στέλνω και ναι, να έχουμε ένα καλό φθινόπωρο! :)))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Η αγάπη ως ιδέα φυσικά και δεν νοθεύεται, αλλά για το ανθρώπινο είδος μιλάμε.
      Και μάλιστα για το ανθρώπινο είδος που παλεύει καθημερινά για την επιβίωση, μέσα από χίλιες μύριες αδυναμίες ξέρεις τί απαίσια ένστικτα δημιουργούνται;

      Κακό αυτό να διψάει η φύση!

      φιλιά ναι!

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...