αυτή η εποχή (μέρα 26η)

Χθες,  μετά από παρακολούθηση 4 ολόκληρων επεισοδίων σειράς στο Netflix,  κατανόησα όλους αυτούς που έβλεπα στο παρελθόν να πορώνονται.  Πόσο δίκιο είχαν!  Μα είναι τόσο ωραίες οι ταινίες τους,  τόσο καλογυρισμένες και σέβονται τον θεατή,  με άριστα το 10 θα έβαζα 10'.

Αυτή η εποχή,  δεν ήταν ποτέ η εποχή μου.  Δεν αγαπώ ούτε την υγρασία ούτε την ψύχρα.  Θέλω τα άκρα,  είτε καλοκαίρι με ντάλα τον ήλιο,  τα λιγοστά ρούχα,  τα πέδιλα,  τις ιδρωμένες βόλτες και αυτό το ουφ δεν αντέχω άλλο τέτοια ζέστη ή αυτός ο καύσωνας έχει κάνει το μυαλό μου μπεσαμέλ,  είτε χειμώνα κρύο,  να φοράω χοντρά μπουφάν,  κασκόλ και γάντια ή αν είμαι σπίτι να κολάω στο ζεματιστό καλοριφέρ.  Επίσης αγαπώ τα χριστούγεννα και όχι το πάσχα.  Από παιδί αυτό!  Τα χριστούγεννα είχαν να κάνουν με την ζεστασιά του σπιτιού και τα ωραία οικογενειακά τραπέζια που τραβούσαν στο μάκρος του δεκαπενθήμερου,  το πάσχα είχε να κάνει με επίσκεψη στο χωριό.  με αρνί στον σούβλα και με τσουρέκια παραδοσιακά που ποτέ δεν μου άρεσαν.  Τα χριστούγεννα είχαν χαρά,  το πάσχα είχε μια θλίψη,  κι ας μεγάλωναν οι μέρες,  κι ας άνθιζε ο τόπος.

Μετά το 2016,  μετά δλδ που έχασα τον πατέρα μου,  έπαψα να πηγαίνω στην εκκλησία ακόμη και το βράδυ της ανάστασης.  Η δε μεγάλη εβδομάδα έγινε μια ακόμη πιο πικρή,  στιφή και μελαγχολική περίοδος.
Αντιλαμβάνεσαι πως καθόλου δε με ενδιαφέρει κι ούτε θα μου λείψει μετά την φετινή αναγκαία ρύθμιση.

Μ'  αρέσει που είμαστε εδώ παρέα όλοι μαζί,  είναι ένα ιδιαίτερο και μαγευτικό είδος επικοινωνίας,  ειδικά αυτές τις μέρες πολύ πολύ αναγκαίο.  Μπορεί να μην βλέπουμε ο ένας τα μάτια του άλλου,  την χαλαρή ή την έντονη διάθεση,  την αμεσότητα ή την ανασφάλεια αλλά έχει αυτή η επικοινωνία τα πολλά και τόσο ελκυστικά θετικά της στοιχεία.  Κάνουμε χάδια μεταξύ μας αυτό είναι αλήθεια μα τα χρειαζόμαστε.  Και πολλές σφιχτές σφιχτές αγκαλιές κάνουμε κι ας μπορούμε μόνο να τις φανταστούμε.  Έτσι κι αλλιώς πέρα από τα στενά άτομα που αποτελούν την οικογένεια μου,  εσάς έχω :)

Η ώρα του παιδιού,  και της χαράς,  είναι η ώρα μέσα στη μέρα που φτιάχνω  το ψωμάκι μου,  και να που για άλλη μια φορά περιμένω τα ζυμαράκια μου να φουσκώσουν.  Ένα με κοινό αλεύρι κι ένα με ολικής.
Μα πες μου πώς γίνεται το αλεύρι ολικής να μου μυρίζει σοκολάτα;