Wednesday, April 22, 2020

λουλούδια





Θέλω να σε δω,  θέλω απίστευτα να σε δω,  θέλω τόσο πολύ που αυτό το πολύ κάνει τα μάτια μου να τσούζουν και να δακρύζουν,  γιατί σαν τί να σε δω,  με ποιά ιδιότητα που εσύ για μένα είσαι λουλούδια,  και χρώματα είσαι και σπίτι και τραπέζι και ένα μεγάλο πιάτο με φρούτα εποχής και παράθυρο είσαι να τόοοσο μεγάλο,  ορθάνοιχτο στην εξοχή,  κι όλο αυτό που έχω μέσα μου και είσαι εσύ, πονάει την καρδιά μου και υγραίνει τα μάτια μου και δεν υπάρχουν γωνιές για να ησυχάσω,  ούτε κρεββάτι να ξεκουραστώ,  κι ούτε μυαλό έχω πια να σκεφτώ λογικά. 

1 comment:

  1. Η γλυκιά και βασανιστική προσμονή της συνάντησης. Καλησπέρα Στέλλα μου.

    ReplyDelete

οι συγνώμες

  Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό,  χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...