Αυτό που γνώριζε ήταν πως τα πάντα εξαρτιόταν από τον εαυτό της, πως τίποτα δεν ήταν δεδομένο και πως κανένας δρόμος δεν ήταν εξ αρχής στρωμένος με ροδοπέταλα. Κανένα κόκκινο χαλί δεν στρώθηκε για του λόγου της και πουθενά μα πουθενά δεν μπορούσε να ακουμπήσει ζητώντας βοήθεια.
Ακόμη και σ' αυτή, την τελευταία κρίση στη ζωή της, αυτή την περίοδο του ''μένουμε σπίτι'', της μάσκας, των απολυμαντικών, των κρουσμάτων και των θανάτων, την προσωπική της δύναμη επικαλούσε και ήξερε πάρα πολύ καλά πως όσο δύσκολα κι αν ήταν, πολύ γρήγορα όλα θα έμοιαζαν με το παράξενο όνειρο ενός χαμογελαστού ανοιξιάτικου πρωινού.
Θα ξεχαστεί κι αυτό, σκέφτηκε όπως και τόσα άλλα. Η ζωή πάει μπροστά!
Ένα αεράκι σαν ψίθυρος επιβεβαίωσε τις σκέψεις της κάνοντας τις κουρτίνες από το παράθυρο της να ανεμίζουν απαλά.
Το κείμενο το έγραψα για την φωτογραφική σκυτάλη
που διοργανώνει η Γήινη Ματιά
την φωτογραφία μου την παρέδωσε η Μαρία Καννελάκη από το Απάγκιο
με τη σειρά δίνω μια ακόμη φωτογραφία
μαζί με την λέξη ''εμπιστοσύνη''
στην k.verigka από το Pause Blog
καλή συνέχεια σε όλους
Το αεράκι σου είναι πολύ αισιόδοξο για όλους, που λίγο πολύ έχουμε περάσει παρόμοιες καταστάσεις και άγχος τον τελευταίο καιρό.
ReplyDeleteΗ προσωπική μας δύναμη είναι αυτή που μας κάνει αισιόδοξους για μια καλύτερη επόμενη μέρα.
https://www.youtube.com/watch?v=AmYYq3vXJ6s
https://www.youtube.com/watch?v=7cSAKlu0OlU
ωωω πολύ καλή η Μποφίλιου στο αεράκι της.
DeleteΠολύ όμορφο, αυτό ακούω τώρα.
σ ευχαριστώ Μάριε
:-)))
Σ'ευχαριστώ για την ωραία πάσα, με την πολύ σημαντική λέξη κλειδί!!
ReplyDeleteΌλα αυτά που βιώνουμε τώρα θα μας κάνουν τους ανθρώπους που θέλουμε να γίνουμε..
Και είναι καιρός να αναθεωρήσουμε και να εκτιμήσουμε πολλά, αν δεν το έχουμε ήδη κάνει!
Χρόνια πολλά με υγεία!
Κατερίνα, νομίζω πως το έχουμε κάνει!
DeleteΌσοι τέλος πάντων.
Για τους υπόλοιπους μην ελπίζεις :)
με υγεία,
χρόνια καλά
Να και μια αισιόδοξη θετική ματιά στην πραγματικότητα. Να που και η προσωπική δύναμη απέκτησε τέτοια οντότητα που να μπορεί, αισιόδοξα και σίγουρα, να τραβήξει τις κουρτίνες του παραθύρου για να μπει το φως.
ReplyDeleteΧαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό το φωτεινό σου μήνυμα Στέλλα. Το θεωρώ σημαντικό σε μια δύσκολη περίοδο. Έρχεται να συνταιριάξει με μια όμορφη εικόνα, μια μεγάλη Αναστάσιμη γιορτή και τη γραφή σου.
Χριστός Ανέστη καλή μου φίλη με κάθε μου ευχή.
Η εικόνα σου είναι μια ζωγραφική της φύσης. Και αυτή απλή, καθημερινή, τυλιγμένη στο φως και στα λουλούδια της Άνοιξης. Μαζί με μία όμορφη λέξη για την Κατερίνα μας.
Φιλιά πολλά στέλνω Στέλλα.
Πήρα στα χέρια μου μια πάρα πολύ δύσκολη εικόνα Γιάννη μου από την άποψη ότι δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου μέσα της. Είναι μια εικόνα θρησκευτική, σκοτεινή.
DeleteΜου βγάζει μια θλίψη κι ένα συναίσθημα αρνητικό!
Τα φιλιά μου Γιάννη μου
Απόλυτα σεβαστή η άποψη καθώς αγγίζει προσωπικές σου προσεγγίσεις Στέλλα μου. Τοποθετώντας τη δική μου , μιας και το συζητάμε, νιώθω ένα όμορφο φως να με αγγίζει και πολλά συναισθήματα. Αλλά σημασία δεν έχει το πως την είδα εγώ αλλά εσύ που είσαι η "νοικοκυρά" του σπιτιού εδώ.
DeleteΠρέπει να προσπαθήσουμε να βλέπουμε με αισιόδοξη ελπίδα μέσα μας ακόμη και στα πιο δύκολα. Όμορφη η φωτογραφία που έβαλες και περιμένω το αποτέλεσμα σίγουρα όμορφο και αυτό.
ReplyDeleteΝαι, για αυτό αχτίδα μου έδωσα μια χαρούμενη ανθισμένη φωτογραφία, για τα θετικά συναισθήματα.
Deleteφιλιά πολλά
Χαίρομαι για τη δύναμη της ηρωίδας σου ακόμη και στα δύσκολα του ''μένουμε σπίτι''. Για να πω την αλήθεια μου εγώ μια προσευχή στην Παναγιά την κάνω για βοήθεια γιατί αυτό που βιώνουμε είναι πάνω από τις δυνάμεις μου. Και δεν εννοώ τον εγκλεισμό, αλλά το θάνατο που βρίσκεται πάνω από τα κεφάλια μας.
ReplyDeleteΩραία η εικόνα για την Κατερίνα μας
Και η λέξη επίσης
Χριστός Ανέστη Στέλλα μου.
Τα φιλιά μου
Να έχεις την βοήθεια της λοιπόν!
DeleteΕσείς που κάνετε προσευχές, κάνετε για όλους μας νομίζω :)
Καλό βράδυ Άννα Φλο μου
Όμορφο και λιτό το κείμενο, γεμάτο μηνύματα. Αυτό λέγαμε, από απόσταση, με καλό φίλο. Πώς δεν θέλουμε να ξεχαστεί η κρίση των ημερών = να επιστρέψουμε σε όσα μας οδήγησαν στην κρίση και τον πανικό. Θέλουμε μια κανονικότητα που θα μας καλημερίζει με γλυκό άρωμα και θα μας καληνυχτίζει με ήρεμο χαμόγελο.
ReplyDeleteΧρόνια πολλά και καλή συνέχεια
Σήμερα έμαθα Joanna πως στο Μόναχο, αναβλήθηκε το Octoberfest, ακυρώνουμε από τώρα τα προγραμματισμένα του Οκτώβρη σκέψου. Και αυτό βέβαια είναι το λιγότερο, αλλά δεν ξέρω για ποιά κανονικότητα θα μπορούσαμε να μιλάμε στο μέλλον.
DeleteΦοβάμαι, ειδικά μάλιστα μετά από αυτά που άκουσα στο απογευματινό δελτίο ειδήσεων, ότι θα αργήσει η γλυκιά μας ηρεμία!
χρόνια πολλά Joanna μου
Πολυ ομορφο!Μπραβο σου!
ReplyDeleteΝα είσαι καλά ευχαριστώ :)
DeleteΚι εκεί που περίμενα η κοπέλα της φωτογραφίας να ψιθυρίζει στην Παναγία και να επικαλείται τη βοήθειά της, βλέπω με έκπληξη ένα όμορφο αισιόδοξο κείμενο που μιλά για την προσωπική μας δύναμη. Ναι, φίλη μου, το ανοιξιάτικο αεράκι θα τα πάρει όλα μακριά και σύντομα θα μοιάζουν όλα ένα παράξενο όνειρο. Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου. Αγαπημένη η φωτογραφία και η λέξη για την Κατερίνα μας.
ReplyDeleteΕίναι δύσκολη εποχή Μια για να αφήσουμε να μας πάρει απο κάτω, προσωπική δύναμη και όλα θα πάνε καλά.
Deleteτην καλησπέρα μου
Ναι βιώνουμε όλοι μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Είμαστε έγκλειστοι και αποκομμένοι από όλους και από σχεδόν όλα. Αλλά οφείλουμε να φανούμε υπεράνω συνθηκών, και να κρατάμε απελευθερωμένο το μυαλό, την ψυχή και την καρδιά μας. Το έγκλειστο πνεύμα μόνο εμείς το επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Γι' αυτό, Ναι στην δύναμη ψυχής, Ναι στην αισιοδοξία. Και ευελπιστώ πως θα ξεπεράσουμε τον θανάσιμο κίνδυνο που απειλεί αγαπημένους, καθώς και τους εαυτούς μας και θα βγούμε άλλοι άνθρωποι μέσα από αυτή τη μάχη. Με δυνατή μνήμη όμως. Γιατί συνηθίζουμε να ξεχνάμε μόλις βρούμε πάλι τη βολή μας. Σ' ευχαριστώ Στέλλα μου για την συμμετοχή σου αυτή που έδωσε ένα ελπιδοφόρο αεράκι. Ωραία η εικόνα για την Κατερίνα. Φιλιά πολλά και καλή συνέχεια!
ReplyDeleteΕίμαστε ήδη άλλοι άνθρωποι Μαίρη, προσωπικά τουλάχιστον, 5 ολόκληρες δεκαετίες στην ζωή μου κι αν δεν πέρασα πολλά κι αν δεν άλλαξα πολύ.
DeleteΔύναμη ψυχής για όλους μας!
Καλή συνέχεια
Θα περάσει κι αυτό, είναι το μόνο σίγουρο Στέλλα μου.
ReplyDeleteΌμως ο φόβος θα μείνει, έτσι πιστεύω.
Ίσως είναι και για καλό για ορισμένα πράγματα, θα δείξει.
Ωραία και η εικόνα που δίνεις στην Κατερίνα.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα
Ναι, ο φόβος θα μείνει και ίσως η διάθεση να συμμορφωθούν καταστάσεις, αν και δεν το πολυπιστεύω. Θα δείξει όμως..
Deleteτην καλησπέρα μου
Βαρέθηκα τόση απελπισία, φόβο, θανατήλα, μπούλινγκ. Μένω μέσα κάνοντας υπακοή στο κράτος και στη συνείδησή μου, αλλά έλεος πια, φτάνει. Λες και τώρα ανακαλύψαμε πως είμαστε θνητοί.
ReplyDeleteΤο αεράκι πάντως απ' τα βόρεια το νιωσα κι ήταν λυτρωτικό, κι αυτή η νότα αισιοδοξίας μου έφτιαξε την ημέρα. Ψέμματα να πω;
Να είσαι καλά Στέλλα μου!
Φιλιά
Ή λες και τώρα ανακαλύψαμε την ανάγκη των νοσοκομείων, ή το σπίτι.
DeleteΔλδ μέχρι τώρα πού ζούσαμε; Στο αεροπλάνο μεταξύ Λονδίνου και Παρισιού;
Άσε και σήμερα ο καιρός δεν παλεύεται, βροχή και συννεφιά.
Μέχρι και να προσευχηθώ θα μπορούσα για λίγο ήλιο :-)))
Μια φράση μαγική που σαν αεράκι ήρθε και καθάρισε την μουντάδα!
ReplyDelete"...την προσωπική της δύναμη επικαλούσε και ήξερε πάρα πολύ καλά πως όσο δύσκολα κι αν ήταν, πολύ γρήγορα όλα θα έμοιαζαν με το παράξενο όνειρο ενός χαμογελαστού ανοιξιάτικου πρωινού"...
Ο ήλιος, για λίγο κρύφτηκε και αυτό περαστικό, Στέλλα μου!
ΑΦιλάκια με αγάπη και με πολλά χαμόγελα!
Νομίζω και αύριο θα είναι μια συννεφιασμένη μέρα ίσως λίγο καλύτερη από την σημερινή.
DeleteΑπό μεθαύριο όμως ο ήλιος θα είναι και πάλι εδώ, ελπίζω και η καλή μας διάθεση,
καλησπέρα Στεφανία μου
σε φιλώ
:)
Η δύναμη που πηγάζει από μέσα μας είναι η καλύτερη άμυνα μα και επίθεση για να τα βγάλουμε πέρα σε ότι προκύπτει. Ωραία η συμμετοχή σου με αεράκι αισιοδοξίας.
ReplyDeleteΗ φωτογραφία μα και η λέξη για την επόμενη στη σκυτάλη πολύ ωραία επιλογή.
Αλίμονο μας Στέλλα μου αν δεν είχαμε την δύναμη και την αισιοδοξία μέσα μας να πιστεύουμε πως όλες οι δύσκολες καταστάσεις που μας επισκέπτονται.. κατά διαστήματα στην ζωή μας.. και όχι μόνο.. θα περάσουν..αλλά θα έρθουν καλύτερες μέρες..όταν εμείς γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι..
ReplyDeleteΑπλα κάποιοι άνθρωποι δεν είναι τόσο δυνατοί και κάνουν την προσευχή δύναμη..
Μου άρεσε πως μέσα από μια σκοτεινή όπως είπες φωτογραφία ..έβγαλες ένα αισιόδοξο μήνυμα γεμάτο ΦΩΣ...
Ανοιξιάτικη και όμορφη η φωτογραφία που παραδίνεις στην Κατερίνα..όπως και η λέξη κλειδί..καλή έμπνευση..
Καλά να είσαι ..καλή δύναμη χρόνια πολλά με υγεία πάντα 🌺
Στο δικό μου μυαλό η προσέγγιση της ηρωίδας σου φαντάζει πολύ ρεαλιστική. Γιατί, όντως η ζωή συνεχίζεται. Πάντα θα συνεχίζεται!
ReplyDeleteΜπράβο για τη συμμετοχή σου και την αισιόδοξη νότα που χάρισε.
Η εικόνα κι η λέξη για την Κατερίνα μας τέλεια.
Τα φιλιά μου Στελλίτσα μου!
Ναι, Στέλλα μου θα ξεχαστεί κι αυτό! Πόσο αισιόδοξη ματιά δίνει η ιστορία και η ηρωίδα σου! Όλα ξεχνιούνται με τον καιρό, αρκεί να αφήνουν πίσω τους μαθήματα που τα εμπεδώνουμε, γιατί όλα γίνονται για κάποιο λόγο κι από αυτά μπορούμε να γινόμαστε καλύτεροι!...
ReplyDeleteΣυγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου φίλη!
Σε φιλώ
Μαρίνα
Το αεράκι της αισιοδοξίας έπνευσε και παρέσυρε τη μουντάδα μαζί με την απαισιοδοξία και στις δυσκολίες, αναδύεται η προσωπική εσωτερική μας δύναμη, που μας ωθεί να παλαίψουμε και να αντισταθούμε γιατί η ζωή συνεχίζεται....Συγχαρητήρια γιά την όμορφη συμμετοχή σου Στέλλα !!!
ReplyDelete