Μου το έλεγες! Πάντα, χαλούσα το φρένο. Όπως κι αν οδηγούσα, όπου κι αν πηγαίναμε. Ακόμη κι αν είχαμε κατάφέρει 2-3 από τα ''θα''μας! Έπειτα, έσκυβα κι επιδιόρθωνα. Κι αυτό, κράτησε σχεδόν μια ζωή. Μέρες ολόκληρες, μήνες, χρόνια, χαλούσα και επιδιόρθωνα.
Σωσίβια. Έτσι θα αποκαλούσα πολλά από τα αγαπημένα μου. Σωστικά εργαλεία, τα οποία δημιούργησα βήμα βήμα ώστε να νιώθω ασφαλής κάποιες εποχές, ιδιαίτερης ανάγκης.
Σην πρώτη παράγραφο, περίμενα πάντα κάποιον να έρθει να με σώσει. Δεν ξέρω να σου πω αν ήταν αφορμή τα παραμύθια που διάβαζα παιδί. Ο κυνηγός έσωζε την κοκκινοσκουφίτσα, ο καλός πρίγκηπας παντρευόταν το φτωχό παραμελημένο ορφανό κορίτσι, κι όλα έδειχναν πως η ευτυχία σε κάθε περίπτωση ήταν ένα καλό τέλος που ερχόταν και κούμπωνε, οποιαδήποτε κι ήταν η ιστορία.
Ωστόσο, νομίζω πως εγώ μ' αυτή την επιθυμία γεννήθηκα. Να έρθει κάποιος να με σώσει, πράγμα βέβαια που δεν έγινε, γιατί ποιός θα ασχολιόταν με μένα και όχι με τον εαυτό του και μάλιστα ποιός θα διακινδύνευε. Έτσι (εδώ μπαίνει η δεύτερη παράγραφος), δημιουργήθηκαν τα δικά μου κουκούλια, οι δικές μου ζεστές κουβέρτες, τα δικά μου ''σωσίβια''. Που παρεπιπτόντως μέχρι και σήμερα όλο και κάποιο νέο εργαλείο ανακαλύπτω κι επιβιώνω, επιβιώνω.. επιβιώνω..
υ.γ. πράγματι από τον blogger έχουν χαθεί πολλές από τις καλές επιλογές που μας έδινε. Κρίμα!
Στέλλα καλησπέρα.
ReplyDeleteΕίναι γεγονός ότι ο εαυτός μας δημιουργεί μόνος του άμυνες. Έχει την ικανότητα να το κάνει ακόμα και ασυνείδητα χωρίς τη δική μας θέληση. Είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Πολλές φορές το θυμικό μας απωθεί άσχημα βιώματα προσπαθώντας να μας προστατέψει από την ενασχόληση και την επιρροή που ασκούν επάνω μας.
Οπότε σε αυτήν την περίπτωση καλό είναι να εμπιστευόμαστε αυτήν την αμυντική αναδίπλωση. Αυτό το προστατευτικό "κουκούλι" που λες όμορφα και εσύ.
Υ.Γ. Για ποιες λειτουργίες του μπλογκερ μιλάς που αφαιρέθηκαν;
Στέλνω ευχές για καλή βδομάδα καλή μου.
Συμφωνώ μαζί σου Γιάννη!
DeleteΈχουν αλλάξει πολλά ίσως θέλει ψάξιμο (μακάρι)
φιλιά :)
Κάθε άνθρωπος και μία συλλογή σωστικών εργαλείων.
ReplyDeleteΕργαλεία δημιουργημένα συνειδητά είτε όχι.
Εργαλεία που χρησιμοποιούνται συνειδητά είτε όχι.
Κάθε άνθρωπος μοναδικός.
Ναι, ο επεξεργαστής κειμένου του blogger είχε, και εξακολουθεί με περισσή επιμονή να έχει, το μαύρο του το χάλι.
Καλό ξημέρωμα :)
Θα συμφωνήσω μαζί σου Ολίγιστε αυτή είναι η κοινή λογική.
DeleteΜπήκα και λίγο στα ''θέματα'', όλα υπάρχουν αλλά κάποιες επιλογές πχ ως προς το χρώμα έχουν αλλάξει και μοιάζει να έχουν τις παλιότερες δυνατότητες, μακάρι να κάνω λάθος. Όταν θα έχω διάθεση και χρόνο θα το κοιτάξω.
Τί να κάνουμε, θα παίζουμε με ότι παιχνίδια μας δίνονται :)
καλή σου μέρα :)
Πως θα ήταν η ζωή αν ο καθένας ζούσε σε μια βολεμένη ζωή σε ένα είδος τεχνητής ευμάρειας και τεράστιες αυταπάτες. Αυτά τα σωστικά εργαλεία αποτελούν τον κόσμο μας προκαλώντας μας κάποιες φορές κι άλλες λειτουργώντας ιαματικά. Μπορεί η αλλοτρίωση των καιρών ή οι δικές μας προσδοκίες. Ίσως.....
ReplyDeleteΜη σκας και πολύ, ένα παζάρι συμβιβασμών είναι όλα!
Καλημέρα και φιλιά Στέλλα!
Μπα δε σκάω!
DeleteΓιατί ξέρω ότι δεν εξαρτάται από μένα. Όσο αφορά τους εξωτερικούς παράγοντες. Είμαι ήσυχη ότι έχω κάνει ότι περνούσε από το χέρι μου.
φιλιά πολλά :)
Το σημαντικό, Στέλλα μου, είναι ότι εσύ ξέρεις να το κάνεις. Θα επιβιώνεις, θα επιβιώνεις, θα επιβιώνεις.
ReplyDeleteΥπάρχουν κι άλλοι που τα "παρατάνε"...
Πολλά φιλιά!
Τώρα το συνειδητοποιώ Στράτο πως αυτό που μάθαινα στον εαυτό μου από παιδί ήταν ακριβώς αυτό. Να πλέκω τον δικό μου προστατευτικό ιστό, όχι σε σχέση με τους ανθρώπους αλλά σε σχέση με τις συνθήκες. Από τότε είχα άσσους στο μανίκι που τους έβγαζα έξω τις ''δύσκολες στιγμές''.
DeleteΓια τους άλλους δεν ξέρω, σίγουρα υπάρχουν και τα πολύ δύσκολα!
φιλιά!
(μια θάλασσα)
Καλημερα,, μπορειτε παρακαλω να επικοινωνησετε μαζι μου? bbesaarg@gmail.com ευχαριστω Βασιλικη
ReplyDeleteΣας έστειλα mail!
Deleteκαλησπέρα