Τώρα εσείς νομίζετε ότι εγώ θα αρχίσω να σας κλαίγομαι και ώχουυυ γιατί αυτό να συμβεί σε μας και ώχουυυ γιατί να μην έχουν παρθεί μέτρα πριν φτάσουμε σ αυτό το σημείο, και να.. για να παρθούν τόσο ακραία μέτρα ποιός ξέρει σε τι δύσκολη φάση είμαστε ..
αλλά όχι φίλοι μου..
έχω γεμίσει την μπανιέρα με ζεστό νερό, έχω ρίξει αιθέρια έλαια και αφρόλουτρα και μοσχομυρίζει το σύμπαν και καθώς βουλιάζω στην τεράστια πορσελάνινη μπανιέρα μου, πίνω το καφεδάκι και διαβάζω το βιβλίο μου.. τί δεν με πιστεύετε;
/
Σε μια κουβέντα που είχα σήμερα, έλεγα πως αισιοδοξώ, όλα θα πάνε καλά αλλά κι αν δεν πάνε μήπως θα έχουμε τη δυνατότητα να το μάθουμε;
/
Θυμήθηκα κι εκείνη την ωραία ταινία του Λαρς Φον Τρίερ, την ''μελαγχολία'', πόσο εντύπωση μου είχε κάνει η διαφορετική αντιμετώπιση μιας επερχόμενης συμφοράς από άτομα του ίδιου περιβάλλοντος.
Λοκ ντάουν στην έμπνευσή σου δεν μπήκε και αυτό είναι το ζητούμενο. Ναι στη μπανιέρα με τα αρωματικά έλαια και το καφεδάκι σου...χμ ένα ποτήρι κρασί βλέπω στις ταινίες. Εσύ το ξεπέρασες!
ReplyDeleteΑισιοδοξούμε! Είναι το μοναδικό μας όπλο
Καλό μήνα Στέλλα μου
Μια χαρά :)
ReplyDeleteΕδώ έχουμε και το πρώτο χιονάκι!
Καλή Μήνα :)
Ναι ναι θετική σκέψη, όλα καλά θα πάνε. Αλλωστε έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε για μας.
ReplyDelete