Sunday, December 13, 2020

απορία



 

Δίχως απαραίτητα να αφορά ερωτική σχέση,

είναι πιο αποδεκτός ένας άνθρωπος που είναι ο εαυτός του

ή ένας άνθρωπος που αλλάζει τον χαρακτήρα του
σύμφωνα με τα δικά σου χρώματα προσπαθώντας να γίνει αποδεκτός;

14 comments:

  1. Για εμένα το πρώτο σαφέστατα. Γιατί θα ξέρω πως είναι και θα καταλάβω αν τον εμπιστεύομαι ή όχι στη ζωή μου. Αν αλλάζει συνεχώς για να συμφωνεί με το δικό μου φόντο, δε θα ξέρω τι να εμπιστευτώ, άρα δε θα χωράει στη ζωή μου!
    Τι ωραία απορία πάντως. Τροφή για σκέψη!
    Φιλί γλυκό Στέλλα μου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κι όμως δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό;
      Γιατί να μη μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον ας πούμε που πάει με τα νερά σου;
      Αν δεν το κάνει χειριστικά;
      Ή μήπως ακόμη και άθελα του γίνεται χειριστικός;

      Πραγματικά τροφή για σκέψη.

      Σε φιλώ Μαρίνα μου

      Delete
  2. ένας άνθρωπος πρώτα απο όλα πρέπει να γίνεται αποδεκτός απο τον ίδιο του τον εαυτό, εν συνεχεία γίνεται και απο τους άλλους, αν είναι ο εαυτός του...άρα το καλύτερο είναι να είμαστε ο εαυτός μας..τώρα, κάποιες αποχρώσεις του άλλου έχουν την ομορφιά τους, οπότε αγγίζοντας απαλά απαλά τις αποχρώσεις του άλλου δεν σημαίνει οτι αλλάζεις τον χαρακτήρα σου, αλλά τον χρωματίζεις κι άλλο..καμιά φορά το δικό μας χρώμα μαζί τις αποχρώσεις του άλλου, μας κάνει υπέροχα πολύχρωμους!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι Χριστίνα συμφωνώ πως αυτός ο άνθρωπος δεν τα βρίσκει με τον εαυτό του.
      Επίσης πιστεύω ότι μια χαρά χαρίζεται στους άλλους και οι περισσότεροι επωφελούνται.
      Όχι;

      Delete
    2. όταν όμως τα βρίσκεις με τον εαυτό σου, στην ουσία σε εσένα χαρίζεσαι και με τον εαυτό σου είσαι ξεκάθαρος..με έχεις βάλει σε σκέψης τώρα, μου αρέσει αυτό...νομίζω προέχει η ωφέλεια και των δυο, αλλά χωρίς να κοιτάμε απλά την αποδοχή..γιατί η αποδοχή δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει στην ουσία..σκέφτομαι τώρα, οτι δεν είναι κακό να μην είσαι αποδεκτός απο ενα σύνολο ανθρώπων, αλλά να αναζητάς την αποδοχή απο άτομα που σε ενδιαφέρουν πραγματικά, δίνοντας τους αλήθειες και δείχνοντας τους τον πραγματικό σου εαυτό, αυτό δεν είναι κακό...όλα με σεβασμό του άλλου...δηλαδή αν εγώ εξελίξω τον εαυτό μου ως προς το καλύτερο, αυτό δεν είναι καλό?

      μου αρέσει που κάθε φορά που σε διαβάζω, μπαίνω σε μια διαδικασία να σκεφτώ πράγματα

      Delete
    3. και ξανακοιτώ το ερώτημα που έκανες, γιατί νιώθω να χάνομαι κάπου και μπερδεύομαι...

      και τα δυο που λες είναι σωστά, αρκεί να μην υπάρχει μέσα σε όλο αυτό, η προσπάθεια να γίνει κάποιος αποδεκτός..ναι, δεν πρέπει να μας νοιάζει η αποδοχή..σωστό

      δεν ξέρω..γενικά, σκέφτομαι τώρα

      φιλιά

      Delete
    4. αρα? ειμαστε άνθρωποι αχαχ το συμπέρασμα

      Delete
    5. έκανα πρόσθεση, αφαίρεση και έμεινε η λέξη άνθρωπος..αμέ

      Delete
    6. Η λέξη άνθρωπος Χριστίνα μου πάντα θα μένει όποια πράξη κι αν κάνουμε, όσα μαθηματικά κι αν γνωρίζουμε.
      Όταν αποδέχεσαι τον εαυτό σου, όταν τον αγαπάς, τότε είσαι και εξολοκλήρου ο εαυτός σου.
      Όταν γνωρίζεις ακόμη και την πιο βαθιά πτυχή του. Όταν ξέρεις ποιός είσαι και εδώ έρχεται η άλλη σπουδαία λέξη η αυτογνωσία. Αυτογνωσία δεν είναι να ξέρεις πως αυτό που νομίζεις ότι είσαι αλλά αυτό που πραγματικά είσαι.
      Και ναι δεν είναι ισοροπημένο να αναζητάς την αποδοχή σου από άλλους.

      Η εξέλιξη είναι το καλυτερότερο..

      χαίρομαι που σε έβαλα σε σκέψεις
      καλό απόγευμα

      Delete
  3. Πόσο άλλαξες, πόσο άλλαξα
    τα όνειρά μου κόκκινα
    τα όνειρά μου άσπρα
    ρούχα μαζί που πλύθηκαν
    κι έχουνε γίνει ροζ

    Θα προτιμούσα σαφώς έναν ξεκάθαρο χαρακτήρα!
    Καληνύχτα Στέλλα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ωω ναι το έχω σιγοψυθιρίσει αλλά το έχω πει και φωναχτά πολλές φορές αυτό το τραγούδι.

      Μα δεν είναι ξεκάθαρος μαζί σου ο άνθρωπος που πάει με τα νερά σου;
      Με τον εαυτό του δεν είναι ξεκάθαρος πιστεύω.

      καλή εβδομάδα Αννίκα μου :)

      Delete
  4. Χμ δύσκολο ερώτημα.
    Η πρώτη απάντηση είναι η πρώτη μακράν. Η γνησιότητα και η ειλικρίνεια είναι καλύτερη από το προσποιητό.
    Πάμε τώρα στους αστερίσκους. Αν ένας άνθρωπος έχει μια αρνητική προσωπικότητα. Και στην πορεία της ζωής του έρθει κοντά με κάποιον άλλον, υπάρχει μια πιθανότητα να δει και να θελήσει να αλλάξει τη συμπεριφορά του. Αυτό δεν είναι κακό μήτε απαράδεκτο. Θα το έλεγε κανείς και συνειδητή απόπειρα θετικής αλλαγής.
    Την καλησπέρα μου Στέλλα μου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Συμφωνώ με την β' οπτική σου αν και δεν έχει να κάνει μ αυτό που λέω.
      Άλλο να προσποιείσαι ότι όλα είναι καλά και άλλο να βελτιώνεις τον εαυτό σου.

      Σίγουρα η γνησιότητα και η ειλικρίνεια αποπνέουν ισορροπία πρώτα από όλα.

      καλό βράδυ Γιάννη μου

      καλό βράδυ Γιάννη μου

      Delete
    2. Δύο φορές για να πιάσει :) :)

      Delete

όχι πιά

Κάποιος με ρώτησε αν σε ξέρω.  Χιλιάδες αναμνήσεις πέρασαν από το μυαλό μου..  Την ώρα που του απαντούσα ''όχι πιά''   *Από...