choose happy

 

 

Οι ανατολές τις τελευταίες δυό τρείς μέρες είναι πανέμορφες και έχουν χρώμα βυσσινί.   Ξυπνάω νωρίς και βρίσκω αφορμές να μπαινωβγαίνω στη βεράντα και να χαζεύω τα χρώματα.  Εν τω μεταξύ σε αυτό το σπίτι που τον τελευταίο καιρό επικρατεί το χάος έρχονται διάφορες ειδήσεις.  Μια πολύ συνηθισμένη πχ είδηση είναι του τύπου ''έχετε πακέτο θα περάσει το courier'' μπορώ να πω ιδιαιτέρως ευχάριστη,  μια άλλη πρόσφατη είδηση ''είναι η σειρά της μητέρας σας  να έρθει για το γνωστό εμβόλιο'' επίσης ιδιαιτέρως ευχάριστη.  Ακούστηκε επίσης το ''φεύγω για Αθήνα,  θα μείνω ένα μήνα''!  Δεν το σχολιάζω.  Και πάω στην τελευταία,  χθεσινοβραδυνή είδηση (προειδοποιώ είναι λίγο κακή) ''το σκυλάκι σας έχει καρκίνο του δέρματος''.

Εν τω μεταξύ χθες,  χωρίς να γνωρίζω τα τελευταία νέα,  περίμενα όμως όπως όλοι μας το αποτέλεσμα της βιοψίας,  περπατώντας για να καλύψω το καθιερωμένο δίωρο άσκησης,  πάντα αφού έχω στείλει τον αριθμό 6 και πάντα με μάσκα,  κοίταξα προς το γραφείο της Α.  Σκοτάδι.  

Αντίθετα,  λίγα μέτρα πιο κάτω,  μου έκανε εντύπωση η πινακίδα στα κάγκελα ενός μπαλκονιού,  δεν είχε τίποτα το ασυνήθιστο αλλά οδήγησε το βλέμμα μου πίσω από αυτήν,  σε ένα δωμάτιο φωτισμένο με ζεστό φως που κρυβόταν πίσω από την βαριά κουρτίνα.  Η πινακίδα έγραφε ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ - ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ κι εγώ φαντάστηκα να χτυπάω το κουδούνι εκείνου του διαμερίσματος,  να με καλωσορίζουν δυό άτομα,  ένας άντρας ψυχολόγος και μια γυναίκα ψυχοθεραπεύτρια,  να με οδηγούν σ αυτό το ήρεμο και γεμάτο θαλπωρή δωμάτιο,  να με βάζουν να καθήσω σε έναν καναπέ με πολλά μαξιράκια και άλλα αντικείμενα που όλα θα μπορούσα να τα πιάσω με τα χέρια μου και που θα έχουν την ιδιότητα να ζουλιούνται.  Εκεί λοιπόν,  αφού θα μου έδιναν το ελεύθερο να βγάλω τα εσώψυχα μου μόνο ακούγοντας με με πολύ προσοχή και χωρίς να μιλούν,  κάποιος,  ο ένας από τους δύο θα μου έκανε μασάζ στους κροτάφους.  Και έπειτα κάπως πιο μαλακωμένη θα επέστρεφα στο σπίτι μου.

Για να έρθω στην πραγματικότητα,  τελευταία,  μέσα από μια πολύ ωραία σειρά που είδα στην τηλεόραση και μέσα από δυό βιβλία που έτυχε να αγοράσω με κυνηγούν οι ιστορίες που έχουν να κάνουν με ομοφιλοφυλικές σχέσεις,  οι οποίες δεν με ενοχλούν αλλά δεν τις αντέχω στην υπερβολή τους.  Η σειρά τελείωσε,  και πραγματικά μου λείπει αυτό το ραντεβού που είχα με την τηλεόραση κάθε απόγευμα στις 7 και λεγόταν ''μια νέα αρχή''.  Το πρώτο βιβλίο λέγεται ''γυναίκα,  κορίτσι,  άλλο''  από το οποίο πρόλαβα και διάβασα μόνο την πρώτη ιστορία.  Το δεύτερο βιβλίο είναι ''η τέχνη της χαράς''!  Έχω περάσει την 100στή σελίδα είναι πολύ καλογραμμένο και κυλάει πολύ ευχάριστα απλά εύχομαι ως το τέλος να μην περιορίζεται στις ομοφυλικές ερωτικές περιπτύξεις τις πρωταγωνίστριας.