Πολύ ζέστη για να φτάσω ως εκεί, πολύ ζέστη για να επιστρέψω κι ακόμη περισσότερη ζέστη, σχεδόν ανυπόφορη κατά τη διάρκεια. Ένας μεγάλος ανεμιστήρας που στριφογύριζε και μια γαλάζια ζωγραφιστή βεντάλια ίσα που λίγο πρόσφεραν ανακούφιση. Αυτό που μετράει όμως είναι ένα θετικό, ήρεμο γενικότερο συναίσθημα. Κι ένα φόρεμα σε χρώμα χακί!
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Wednesday, June 22, 2022
με τον καφέ μου
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
οι συγνώμες
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Να προσθέσω και τα άλλα δύο ποτήρια καφέ :)
ReplyDeleteΑυτό που χειμώνα καλοκαίρι τον καφέ μου τον θέλω ζεστό, πρέπει να το ψάξω λίγο μέσα μου, σίγουρα θα κρύβει κάποια μικρή πετριά που λένε χαχαχα
Καλή συνέχεια :)
καλησπέρα Μάνια! Εγώ θα πρόσθετα άλλα δέκα φλυτζάνια καφέ γιατί όλοι οι καλοί χωράνε. Να σου πω ο ζεστός, είναι καφές! Ο κρύος είναι κάτι άλλο που έχει μέσα καφέ χεχε φιλιά
Delete😊👍🥂🍉
ReplyDelete