και το πιο δύσκολο απ' όλα να ξεχάσουμε
κι ακόμη πιο δύσκολο το να συγχωρέσουμε
τον εαυτό μας κυρίως, που την δεδομένη στιγμή ήταν έτσι και όχι αλλιώς..
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Μια μπουκιά ψωμί από της μαμάς το ζυμωτό, χαλιά που περιμένουν να απλωθούν νωχελικά στο πάτωμα ώστε να προσθέσουν ζεστασιά στις χαμηλές θ...
Δεν θα μπορουσα να το θεσω καλυτερα :) !!!!!!!!!
ReplyDeleteΜήπως να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας πρώτα για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό;
ReplyDelete