σκέψεις

Να σου πω κάτι;
Εκνευρίζομαι μ' αυτούς που είναι μακριά,  πολύ μακριά από την όλη κατάσταση και έχουν λόγο στα δρώμενα..  εκνευρίζομαι με τους ξερόλες και τους πανταχού παρόντες.
Και κάτι άλλο..
Το δεύτερο μισό της ζωής μου το περίμενα πιο χαμογελαστό και πιό ήρεμο,  με γλυκές σαν μέλι εμπειρίες.  Με όμορφες δραστηριότητες.
Τι έχω αντ' αυτού;

*

Μια Ελλάδα χωρισμένη στη μέση..  πάντα οι μεν και οι δε,  πάντα..  ασχέτως αν κάποια χρόνια το φαίνεσθαι ήταν πιο ισορροπημένο.

*

Ανοίξαμε το ραδιόφωνο στο laptop,  και ήταν όπως παλιά που υπήρχε ένα και μοναδικό (ραδιόφωνο) σε όλο το σπίτι και γύρω του μαζευόταν όλη η οικογένεια για να ακούσει τα νέα.
Εχθές ήταν μια συνέντευξη.

*

Τελείως προσωπικό θέμα αλλά με έχει κουράσει πολύ το f/b.
Και όσα θέλω να δουλέψουν και δεν δουλεύουν κι αυτά με έχουν κουράσει..  αλλά τι δουλεύει πια;

*

Η Κ. μου έλεγε για τα μαγαζιά της γειτονιάς,  κλειστά,  ερημικά,  βρώμικα.
Και στην αγορά του κέντρου περίπου το ίδιο..  δεν με έλκει καθόλου πια,  απογοητεύομαι.
Είναι ένας πόλεμος που αφήνει παντού τα σημάδια του.