Thursday, November 10, 2016

σαν υπνηλία






Έχω βιβλίο που με περιμένει ακουμπισμένο στη βιβλιοθήκη,  αδιάβαστο.
Ραδιόφωνο ξεχνάω να ακούσω τα πρωινά.
Η απογευματινή αγαπημένη σειρά έχει μέρες που τελείωσε.
Αυτά τα χίλια πράγματα στο μυαλό μου κουράζομαι να τα κάνω πραγματικότητα.

Ωστόσο πήγα ήδη δυό πρωινά στο κολυμβητήριο.
Περπατάω σχεδόν κάθε μέρα δίπλα στη θάλασσα.
Έχω δει ό,τι χριστουγεννιάτικη ταινία προβάλει η nova.

Τηλεφωνώ σε φίλους.
Νιώθω πως λιγοστεύει ο κόσμος μου.

Παλιότερα,  την εποχή που διάβαζα τον αλχημιστή του Κοέλιο,  σκεφτόμουν πολύ,  φιλοσοφούσα περισσότερο,  πίστευα πως αφού αλλάζουμε εμείς,  αφού ομορφαίνουμε εμείς,  καλυτερεύει κι ο κόσμος μας.

Η απάθεια και η επιφάνεια είναι χαρακτηριστικά της εποχής.
Το άγχος είναι μια απελπισμένη προσπάθεια προβολής του ''εγώ'',  ίσως για αυτό και σε τεράστια ποσότητα.





5 comments:

  1. Στέλλα μου καλησπέρα σου.
    Προσωπικά βλέπω πολύ υγεία στις επιλογές της καθημερινότητάς σου. Και δεν το λέω παρηγορητικά. Το κολυμβητήριο είναι ένεση υγείας και η καλύτερη γυμναστική, να το κάνεις σε τακτά διαστήματα. Το καθημερινό περπάτημα στη θάλασσα το θεωρώ ευλογία, δώρο ζωής. Οι Χριστουγεννιάτικες ταινίες είναι η αγάπη μου και θέλω από αυτές που βλέπεις να διαλέξεις ότι καλύτερο σου αρέσει να την παρουσιάσω στο ΣΙΝΕΦΙΛ σαν την ταινία των Χριστουγέννων φέτος.
    Μένει το διάβασμα. Οκ και αυτό μπορείς να το βάλεις σε μια σειρά χωρίς πίεση. Βλέπω ότι είσαι κοινωνικός άνθρωπος, ζωντανός και νομίζω οτι αυτό μοσχοβολάει υγεία.
    Καλό και όμορφο το βράδυ σου.

    ReplyDelete
  2. Αυτό το συναίσθημα... ότι μικραίνει ο κόσμος... πόσο βαρύ, αποπνικτικό... Μια περίοδο το ένιωθα έντονα. Αποφάσισα ένα πρωί να μεγαλώσω τον μικρόκοσμό μου και κάπως το ελάφρυνα!
    Η θλίψη που φέρνουμε απ' έξω και που γεννιέται μέσα μας μας κουράζει. Θέλει επιμονή για να αφιερωθείς στις μικρές χαρές και να μην βουλιάξεις. Τα υπόλοιπα έρχονται.
    Σερίωαπό χριστουγεννιάτικες ταινίες; τέλειο!!!!

    ReplyDelete
  3. Νομίζω οτι είναι μια περίεργη περίοδος γενικότερα!!! Να κάνεις ότι σε ευχαριστεί και σε γεμίζει!
    Σε φιλώ!Μαρία

    ReplyDelete
  4. Αφήνω τις εγκάρδιες ευχές μου για τη γιορτή σου Στέλλα μου ♥
    Ο κόσμος μας όντως μικραίνει κι αυτό δεν είν' κακό.
    Είναι που γινόμαστε πιο επιλεκτικοί και οριοθετούμε τη μικρή μας περιοχή, τους ανθρώπους που ταιριάζουν τα χνώτα μας και τις συνήθειες που μας δίνουν ενέργεια και θετική διάθεση.
    Να είσαι και να περνάς καλά Στέλλα μου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μου εχει λειψει το μπλογκ μου μου εχετε λειψει και εσεις Μαρια μου σ ευχαριστω ιδιαιτερα που με θυμηθκες απο Δευτερα που θαεχει διορθωθει το λαπτοπ μου θα τα λεμε ελπιζω..απο το κινητο δεν μπορω να κανω αναρτηση..δεν μπορω να απαντησω στα μεηλ μου ελπιζω αυτο το σχολιο να σταλει..φιλια πολλα

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...