Δεν μπορεί παρά να είσαι κάπου εκεί, ψάχνοντας να ζεσταθείς μια παγωμένη μέρα του Μάρτη, κρατώντας στα χέρια ένα ποτήρι με καυτή σοκολάτα, ή ζητώντας από το σερβιτόρο ένα δυνατό ποτό. Επεξεργάζεσαι τις φυσιογνωμίες των ανθρώπων δίπλα σου. Ο κάθε ένας τόσο ξεχωριστός! Περιορίζεσαι στην μοναχική σου παρουσία. Θέλεις να χαλαρώσεις μέσα στην επιλεκτική μοναξιά σου, να δώσεις την ευκαιρία στο μυαλό σου να μη σκέφτεται τίποτα, το σώμα σου να απολαμβάνει μόνο τη ζεστή θερμοκρασία του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεσαι που ομολογουμένως είναι ιδιαιτέρως ατμοσφαιρικό. Έτσι κι αλλιώς οτιδήποτε (πέρα από εσένα όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται αυτό) περιττό μόνο επιβάρυνση θα ήταν.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Saturday, March 19, 2022
μοναχική παρουσία
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
δυό πλευρές
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε δύο πλευρές. Την μια, την άσχημη, την κρύβουμε επιμελώς. Κανείς δεν θέλουμε να την καταλάβει, θέλουμε να μας ...
No comments:
Post a Comment