στο μπλε της αυγης

πρωιμο ξυπνημα..
στο μπλε της αυγης..διαφανη γαζα στο αχνο φως του ηλιου..
μυρωδια υπνου..νυστα που σφαλιζει τα ματια..
νεραιδενιο ξωτικο η ψυχη μου..
πουπουλενιο αγγιγμα μωρουδιακης παλαμης..
στο σημειο που ακομη δεν εχει αρχισει η ιστορια..

πρωτογνωρος εφηβικος ερωτας κοριτσιου..
ο ηχος απο το αρωμα των λουλουδιων στο δρομο..
ο ψιθυρος του νερου στο σωμα μου..
ανεπαισθητη φιγουρα που τρεμει στον καθρεφτη..


ο θορυβος του φυλλου που ξεκολαει απο το κλαδι
που χαιδευει το παραθυρο μου..
τα ονειρα των παιδιων..που εχουν αφησει στη μεση το παιχνιδι
απο χθες..
παραμυθι ειπωμενο ξανα και ξανα απο χειλη αγαπημενα..

αγγιγμα ζωης..



ιστοριες του φεγγαριου

..φυλλα ημερολογιου

..κι οταν πεθανω θα 'θελα να με θαψουν..
..σ ενα σωρο απο φυλλα ημερολογιου..
..για να παρω και το χρονο ..μαζι μου...


λειβαδιτης

θεσσαλονικη...πανω πολη

28 Οκτωβριου...

11.30 πμ

..ενω ολος ο καλος κοσμος ηταν

στην παρελαση..

δουλεψε το πνευμα αντιλογιας

που παντα εχω μεσα μου..και

βρεθηκα με μια φωτογραφικη

μηχανη..στην πανω πολη της θεσσαλονικης..και αυτη τη φορα δεν ξεχασα την καρτα μνημης στο σπιτι..

θυμασαι τα λευκωματα..που ειχαμε παιδια..??
που τα διναμε σε φιλους..και περιμεναμε με αγωνια τις απαντησεις τους στα ερωτηματα μας..ιδιαιτερα εκεινο το..'τι γνωμη εχετε για μενα'..η το αλλο..'τι γνωμη εχετε για τον ερωτα'??..και τι καρδιοχτυπι οταν περιμεναμε απαντησεις απο αγαπημενα ατομα..
θυμασαι που ρωτουσαμε..'τι ειναι λευκωμα'??
..ενα τασακι οπου ο καθενας αφηνει τα αποτσιγαρα του..γραφαμε..
..να ετσι κι εδω..ολα τα μπλογκς μαζι ενα τεραστιο λευκωμα..ενα
τεραστιο σταχτοδοχειο..


παραμονη εθνικης γιορτης σημερα..αργια αυριο..
παρελαση..χαμος στην μαθητικη στην αριστοτελους..
οταν ημουν μαθητρια δε μου αρεσαν οι εθνικες γιορτες..ουτε οι παρελασεις..φοβομουν παντα μη σηκωθει ψηλα ενα χερι..με δειξει..και πει ελα εσυ για την παρελαση..
κρυβομουν παρ ολο που ..ειχα τη σιγουρια πως δε θα με διαλεξουν ποτε..για δυο λογους..
πρωτον..
εγω..εγω η αγκαλιασμενη με το φεγγαρι..δεν ημουν ποτε μα ποτε καλη μαθητρια..
δεν ημουν επιμελης..δε διαβαζα..ενα 'δεν' μεγαλο ημουν..στο σχολειο..
και νομιζω πως και σημερα να ξαναπηγαινα στο σχολειο παλι ενα μεγαλο 'δεν' θα ημουν..
λυπαμαι αλλα αυτο νοιωθω..και το λεω..και δε ντρεπομαι γι αυτο..
δευτερον
δε θα μπορουσα ποτε να παρω μερος στην παρελαση..διοτι το 1,60 υψος μου δεν ηταν καταλληλο..ηταν??..και χαιρομουν ποσο χαιρομουν..
και ειχα την ησυχια μου..και δε μ ενοχλουσε κανεις..
παρ ολα αυτα τις παρελασεις τις βλεπω σαν θεαμα..και δε μενοχλουν..τωρα πια..κι αν επαιρναν μερος τα παιδια μου θα καμαρωνα..
ακραιες θεσεις δεν ειχα ποτε..ουτε προς τα αριστερα ουτε προς τα δεξια..και νομιζω πως το να χρησιμοποιεις το θεμα της παρελασης για να δωσεις το στιγμα σου και να οριοθετεισαι σαν κομμα..ειναι υπερβολη..
βρες κατι αλλο πιο εξυπνο βρε παιδι μου..

η παρελαση μ αρεσει,οι αργιες οχι..οσο γερναω..οχι..καθε χρονο και χειροτερα..σφιγγεται η καρδια μου..ποναει και το χερι μου σημερα..το αριστερο ειναι..δε μπορω να το λυγισω..ναναι που ολοι οι ανθρωποι που αγαπησα και θαυμασα ηταν αριστεροι??
ναναι συμπτωση αυτο??

πηγα σ ενα βιβλιοπωλειο στο κεντρο το απογευμα..ο υπαλληλος με κοιταξε απο επανω ως κατω..με φωτογραφισε θαλεγα..βρε λες να περναει ακομη η μπογια μου.. λες??
εε..το πονεμενο χερι δε φαινοταν ουτως η αλλως..το εκρυβα επιμελως..
αγορασα ποιηματα..εχω διαβασει πολυ λογοτεχνια..ποιηματα ποτε..

μια φιλη ..χχχμμμ....ποιος ειπε δε μπορουμε να κανουμε φιλους απο εδω μεσα..??..μου προτεινε
κικη δημουλα και τασο λειβαδιτη..παρε οποιο σου κανει κλικ μου ειπε..και πηρα..
πηρα..τα χειρογραφα του φθινοπωρου..του τασου λειβαδιτη..
αφιερωνω στη φιλη μου καποιες σειρες απο το πρωτο ποιημα..


τα καγκελα του κηπου υγρα απ τη βροχη σαν τους φτωχους που
τους αφηνουν εξω
αλλα καθως βραδιαζει ενα φλαουτο καπου η ενα αστρο συνηγορει
για ολη την ανθρωποτητα-
σαν ημασταν παιδια κρυβομαστε κατω απ τη σκαλα κι οταν βγαι-
ναμε ειχαμε αφησει εκαι ενα βασιλικο πεπρωμενο
η σιωπη κανει τον κοσμο πιο μεγαλο,η θλιψη πιο δικαιο
κι αργοτερα νεοι αγκαλιασαμε το πρωτο δεντρο και του διηγηθηκα-
με τα περσαμενα
αχαρες μερες που φυγατε κι ομως αφησατε μια αναμνηση συγκινη-
τικη
κι εγω που υπηρξα τρελος για το αυριο κοιταζω τωρα με αγωνια να
προχωρουν οι λεπτοδειχτες στα ρολογια..



βασιλικη για σενα..ευχαριστω..

εκδρομη

..ωπς..πρεπει να σου δωσω μια σπρωξια,
ενα γερο σκουντημα..
μηπως κι αλλαξεις αποψη..και κινηθεις..
ποσο καιρο εε..ποσο καιρο σε παρακαλαω..
ποσες κυριακες κι αργιες αφηνεις να χαθουν..
και να σημερα μερα της γιορτης σου..
σκουντα με.. μου φωναζες..
κι εβαλα ολη μου τη δυναμη..
και..ωπς..
φυγαμε για το βουνο..στον ολυμπο ειπαμε..
πηραμε την εθνικη..λιγο μετα το λιτοχωρο..
δεξια στον αι παντελεημονα..στο παλιο χωριο..
αγκαλιασαμε τη φυση..
ανασανες βαθια..
μυρωδιες απο ευωδιαστο θυμιαμα..
τα δεντρα..παλετα σε ολους τους χρωματισμους..
κεδροι..ελατα..καστανιες..καρυδιες..
πευκα και γερικα πλατανια..
απο βαθυ πρασινο και κοκκινο ως λαμπερο κιτρινο
τα φυλλα στρωμενο χρυσοκαστανο χαλι..
αναμεσα πεσμενα τα καστανα..αχινοι της ξηρας..
χαζευες τον ηλιο που παιχνιδιζε με τα συννεφα..
θαυμασες τα σπιτια του χωριου..
σκαλωμενα στην πλαγια..παραδοσιακα διοροφα..
τις ξυλινες βαριες πορτες..
μα τα σιδερενια ροπτρα..
τους φιλοξενους ξενωνες απο τη μια..
τα ερειπια απο την αλλη..
ολα πετρινα..
οι τοιχοι των σπιτιων,της εκκλησιας..
τα μονοπατια..
τα ταβερνακια με το κοκκινο κρασι κοινωνια..
το γλυκατζιδικο στη γωνια..
επαιρνες βαθιες ανασες..
μ αρεσει ελεγες..
κι οπως επιστρεφαμε..
αγκαλια μ ενα μπαμπακωτο συννεφο..
με τη θαλασσα στο βαθος..
θολη απο την ομιχλη..
απεραντο γαλαζιο..
τα ματια σου εκλεψαν το καστρο..
το κρατησαν εικονα μεσα σου..
μ αρεσε ειπες..να με σπρωχνεις συχνοτερα..ειπες..
να με σκουντας...ωπς..
να ενα κλικ ειναι..
ο παραδεισος..

βοτκα πορτοκαλι

οι νυχτες διαδεχονται η μια την αλλη..
..σκοταδι πηχτο,μια ανασα γαλαζιου ουρανου,μετα παλι σκοταδι πηχτο..
..για να το ξορκισει αναβει ολα τα φωτα του σπιτιου..
επιλογη της σημερα να ειναι μονη..
..μαγειρευει..
..μυρωδιες απο φαγητο που ψηνεται γεμιζουν το σπιτι..
μπαινει στο μπανιο,εξαυλωνεται κατω απο το ντουζ,
το ζεστο νερο διαπερνα το τρυφερο δερμα της..υγραινει την ψυχη της..
βοηθαει τις σκεψεις της να μπουν σε μια σειρα..
..με το μπουρνουζι και το νερο να στραγγιζει σταγονες στα ποδια της..βαζει
δυο δαχτυλακια βοτκα και συμπληρωνει με χυμο πορτοκαλι σε ενα κρυσταλινο ποτηρι.
..ξυπολητη,αφηνοντας υγρες πατουσες στο ξυλινο πατωμα
ανοιγει το ραδιοφωνο..
goodbye my friend..goodbye my love..
πλημμυριζει το δωματιο η μελωδια του James Blunt
μενει για λιγα λεπτα με το ποτηρι ορθια..χορευει..
τα ισια μακρια μαλλια της κινουνται στο ρυθμο της μουσικης..
ποσα χρονια??
..οσο να κλεισει..να ετσι..μια απαλα και να ξανα ανοιξει τα βλεφαρα της..
πεντε χρονια πριν..ετοιμαζαν το σπιτι τους..αλλα οχι..αν ηθελε να ειναι
ειλικρινης μονη της το ετοιμαζε..
ετρεχε απο δω..ετρεχε απο κει..επιπλα,κουρτινες,ηλεκτρικα..
..κομματια ειχε γινει...που καθε βραδυ τα μαζευε και περιμενε τηναγκαλια του
να την γειανει..
μια διετια ηαγαπη τους..ο ερωτας τους..
χανοταν στην αγκαλια του..ελιωνε..εχανε το χρονο..
οχι πως δεν ειχαν τσακωμους..ομηρικοι οι καβγαδες τους..αλλα ενα του βλεμμα..
..ενα του αγγιγμα της εφτανε..
τον αγαπουσε..τον λατρευε..

μερες τωρα ειχαν αποφασισει την συγκατοικηση,σε λιγο καιρο ο γαμος..
στην διορωφη κατοικια που εκτισαν απο κοινου με τον αδερφο του..
ο αδερφος με την νυφη του στον επανω οροφο..
αυτη και ο καλος της απο κατω..
αγωνιζοταν να γινει τελειο το σπιτικο τους..μη του λειψει κατι τις..

οι μερες περνουσαν..
η συγκατοικηση πετυχε δεν πετυχε..
μια τα προβληματα με τον αδερφο γειτονα απο επανω..
μια με τον αγαπημενο της..
κατι συνεβαινε,το εβλεπε,το μυριζοταν..
κατι τα μαλωματα..κατι οι εκνευρισμοι..
σε ολα εβρισκε μια αφορμη να θυμωσει..να κλεισει την πορτα και να φυγει..

ο γαμος εγινε..
πιο πολυ για τον κοσμο..ηταν κι ο τοπος τους μικρος..
ειχαν μοιρασει και τις προσκλησεις..κουφετα,μπομπονιερες,στεφανα..
το νυφικο την επνιγε..θα μου το στενεψαν περισσοτερο απο οτι επρεπε
σκεφτηκε..

δεν περασαν ουτε δυο μηνες καλα καλα..
τα προβληματα πολλα..ασπρο αυτη..μαυρο αυτος..
μακρινη η αγκαλια του που την εγειανε..
τα φιλια του που λυτρωναν τον χρονο..
την υποβιβαζε καθημερινα
εβρισκε αφορμη..το ασημαντο το εκανε σπουδαιο..
φωναζε..εβριζε..
καθε μερα..αφορητο..

μια μερα βρεθηκε με μια φιλη απο τα παλια..μιλησαν ειλικρινα
αναμεσα σε μισο πακετο τσιγαρα και δυο φλυτζανια αχνιστου καφε..
ανοιξαν τις καρδιες τους..τα ειπαν ολα..
και κοιτα συμπτωση..ιδια και τα προβληματα της φιλης..ακριβως..

..υποψιασμενη ηταν..υποψιαστηκε ακομη περισσοτερο..ωσπου βεβαιωθηκε..
ηταν ολοφανερο..τα βλεμματα τους,οι κινησεις τους,η ενοχη κρυμμενη
στις φευγαλεες ματιες τους..
εμενε να το αποδειξει..
ακολουθησε τη συμβουλη της φιλης της..
ενα πρωινο..δε πηγε στη δουλεια..εκανε μια βολτα στα μαγαζια..
καθισε για εναν καφε..κι οταν ηρθε η ωρα.. επεστρεψε..

ανοιξε την εξωπορτα με τα κλειδια της..
μια γνωριμη αλλα παραξενη μυρωδια την αγγιξε..κατι ανακατο..
κατι σαν γυναικειο αρωμα..με ιδρωτα μαζι..ισως και σπερμα..
πλησιασε την πορτα της κρεββατοκαμαρας..
..ηταν ψυχραιμη..ηξερε τι επροκειτο να δει..
ακουσε τις ανασες τους..ανοιξε την πορτα..
τους ειδε..την ειδαν..ο αγαπημενος της..ο αντρας ο δικος της..αγκαλια
με τη γυναικα του αδερφου του..στο ιδιο τους το κρεββατι..
πηγαν να σκεπασουν την γυμνια τους..
αιφνιδιαστηκαν..το βλεμμα τους γεμισε απελπισια..ποσο χαμηλα
μπορουν να φτασουν οι ανθρωποι??
'μπορειτε να ντυθειτε' ειπε ψυχραιμα..
..ηξερε τα παντα εδω και καιρο..
ηταν μαζι της εδω κι ενα χρονο..με τη γυναικα του αδερφου του..
ενω αυτη του δινοταν..ενω αυτη τον λατρευε..

πηγε στο σαλονι..ξενη στο δικο της σπιτι..
εβαλε στο κρυσταλινο ποτηρι δυο δαχτυλα βοτκα και
συμπληρωσε με χυμο πορτοκαλι..
..καθισε στον καναπε και τους περιμενε..
'ο δικηγορος θα κανονισει το διαζυγιο' ειπε ψυχρα..


ηπιε μια γουλια ποτο..αναψε τσιγαρο..
σκουπισε την υγρασια της με το μπουρνουζι
στο ραδιοφωνο..η emma shaplin..
..ψεκασε chanel νουμερο 5 ..στο λακακι του λαιμου..
πισω απο τα αυτια..
εβγαλε το φαγητο ροδοψημενο απο το φουρνο..
πεντε χρονια σκεφτηκε..
..μεχρι να αναψεις ενα τσιγαρο και να το σβησεις..
χαμογελασε..ηταν μονη..ναι..αλλα..
..τουλαχιστον ζουσε αυτη για αυτην..
..ομορφα..οπως ακριβως της ταιριαζε..οπως ακριβως ηθελε..

..με αξιοπρεπεια..

ανεκδοτακι

..καποιος που ταξιδευε με αεροπλανο αισθανθηκε την επειγουσα αναγκη να χρησιμοποιησει την τουαλετα.
..η ανδρικη τουαλετα ηταν συνεχεια κατειλημμενη και ο τυπος αρχισε να χτυπαει το ποδι του εκνευρισμενα.
..βλεποντας το επειγον της καταστασης η αεροσυνοδος του προτεινε να χρησιμοποιησει τις γυναικειες τουαλετες προειδοποιωντας τον ομως να μην πατησει κανεναν διακοπτη μεσα στον χωρο.
..οι διακοπτες ειχαν τις ενδειξεις ΖΝ,ΖΑ,ΠΤ,ΑΑΤ..
..κανοντας το ιδιο λαθος που κανουν και τοσοι αλλοι αντρες να υποτιμησουν τις συμβουλες μιας γυναικας,ο τυπος υπεκυψε στην περιεργεια του και αποφασισε να δοκιμασει τους διακοπτες.
..προσεκτικα πατησε τον διακοπτη που ειχε την ενδειξη ΖΝ και αμεσως ο μηχανισμος της λεκανης ψεκασε ζεστο νερο σε ολοκληρο τον πισινο του.
'τυχερες γυναικες' σκεφτηκε.
γεματος περιεργεια πατησε τον διακοπτη με την ενδειξη ΖΑ και μια ευχαριστη πνοη ζεστου αερα του στεγνωσε την βρεγμενη πλευρα.
'καταπληκτικο' σκεφτηκε
..ο διακοπτης με την ενδειξη ΠΤ τουεβαλε απαλα πουδρα και ταλκ.
..και φυσικα δεν αντισταθηκε στον πειρασμο να δοκιμασει τον διακοπτη με την ενδειξη ΑΑΤ.
..οταν ξυπνησε στο νοσοκομειο,πανικοβληθηκε και καλεσε την νοσοκομα..
..μολις αυτη εμφανιστηκε..ο τυπος στα προθυρα της υστεριας τη ρωτησε..
'τι μου συνεβη?το τελευταιο πραγμα που θυμαμαι ειναι οτι βρισκομουν στις γυναικειες τουαλετες ενος αεροπλανου!'.
με καθησυχαστικο υφος η νοσοκομα του απαντησε..
'σωστα,και μαλιστα διασκεδαζατε πατωντας τους διαφορους διακοπτες μεχρι που πατησατε αυτον που εγραφε ΑΑΤ,το οποιο σημαινει Αυτοματη Αφαιρεση Ταμπον..
..το μοριο σας βρισκεται κατω απο το μαξιλαρι κυριε!'.


γιατι το εχουμε αναγκη το χαμογελο :)))

κονσερτο νουμερο δεκα

..να ειδες τωρα τι επαθα..
ειδα το βιολι..και..
ακουσα τον ηχο του βιολιου..και θυμηθηκα..
vivaldi..κονσερτο νουμερο δεκα..
στο μπαρ των δυο γκευ..
στη Συρο λεω..θυμασαι??
στο λοφο ψηλα..σκαλωμενο αναμεσα στις πετρες..
μαργαριτες ποτα..δυο κομματια γλυκο σοκολατα..
οι φλογες των κεριων..
το ακουσμα της μουσικης..χαδι στ αυτια μας..
να..ειδες τωρα τι μου κανες..
θυμηθηκα παλι..
θυμηθηκα πως τοοσα χρονια ξεχασα..
να σ ευχαριστησω ξεχασα..
που τουλαχιστον ποτε μα ποτε..
δε χρησιμοποιησες εις βαρος μου..
ολες αυτες..
τις αδυναμιες μου ..που σου εμπιστευτηκα..

η καλη μου η μερα

σαββατο..
η ημερα του καφε..η καλη..η τυχερη..η διχως ξυπνητηρι..η ημερα της βολτας..της αγορας..της χαλαρωσης..των εντυπων..της παρεας..του σινεμα..του ποτου..κλπ κλπ
η ημερα που την περιμενεις..οολη την εβδομαδα..και που..
αισιοδοξεις..τουλαχιστον σε ενα χαμογελο ηλιου..να περπατησεις λιγουλακι στην παραλια..να ρουφηξεις αλμυρα..να γεμισουν οι μπαταριες..να ερθεις στα ισα σου, αν οχι για ολη την υπολοιπη εβδομαδα..αλλα τις πρωτες μερες βρε ψυχη..

..ξημερωσε ενα ψιλοβροχο..που δε λεω..το συμπαθω..και τις μουντες γκριζες μερες κι αυτες τις αγαπω..αλλα βρε ψυχη..νυσαφι..οχι δεκαπεντε μερες στη σειρα..και κυριως ασε το σαββατο να ξεχωρισει..δωσ του λιγη λιακαδα..
και στη βροχουλα δε λεω.. ομπρελα δε κραταω..αλλα να μην εχω χρυσοπληρωσει να μου ισιωσουν το μαλλι στο κομμωτηριο..που ισιο ειναι απο τη φυση του..αλλα εγω το γουσταρω πιο ισιο..
και να μη φοραω το επισης χρυσοπληρωμενο θαλασσι σουετακι..που μια σταγονα να πεσει επανω του μοιαζει με πινακα μοντερνας ζωγραφικης!!

επισης για το σαββατο θελω και μια σειρα απο αξιολογες ταινιες ..να εχω να διαλεξω..
..οχι να ανοιγω διαπλατα τον εξωστη και να βρισκω μια και μοναδικη ταινια..ελληνικη παρακαλω..μα τι να κανω..αυτην εχει αυτη θα παω να δω..και τα νεα θα τα μαθετε απο πρωτο χερι..μεταξυ μας..πατατα θα ειναι..τωρα τι περιμενεις..ελληνικη..τς τς τς

..επισης λεω..θελω..διοτι σαββατο ειναι..θελω οταν παιρνω τον κολλητο μου τηλεφωνο για βραδυνη συναντηση..θελω να ειναι στο σπιτι και να με περιμενει..ο ιδιος..κι οχι ο τηλεφωνητης..
να μου δηλωνει πως ο κολλητος αλλου κολλησε κι αλλου βρηκε συντροφια..

σαββατο σημερα εε??
ειπε κανεις πως το σαββατο.. ειναι η καλη μου η μερα??
..και μη με ρωτησετε απο βδομαδα γιατι ειμαι τσιτωμενη εεε?? σουςςςς!!!

τα νουφαρα

..πηρε χρωματα..πινελα..μουσαμαδες..
λαδια..πανια..
..το ψαθακι για τον ηλιο..
..κρυφτηκε στην ακρη της λιμνης..
ισα που εβλεπε..
τα μπλε,τα μωβ, τα λιλα ,τα πρασινα..
τα κρυσταλινα καθρεφτισματα των λουλουδιων..
αγγιξε με το πινελο..τις σκιες αναμεσα στα δεντρα..
το φως που αγκαλιαζε τα φυλλα..
..αφησε το βαρκακι..να πλεει στο μουσαμα..
διπλα στα νουφαρα..
ενοιωσε τη μυρωδια του..
ηρθε πισω της..της εκλεισε τα ματια..
αφησε το γελιο της να τον τυλιξει..
αφησε το γελιο της να κυλησει..
επανω του..τον εκλεισε στα χερια της..του χαρισε..
τη λιμνη,τις σκιες,το φως,τα νουφαρα,
τις χαντρες πανω στο πανι..
τις μωβ ,τις λιλα, τις πρασινες..
τον κοσμο ολο..
τον λατρευε..

το πατινι

.. θελω πισω τα παιχνιδια μου..
..το κοκκινο ποδηλατακι με τις βοηθητικες ροδες..
εχω ακομη το σημαδι απο το χτυπημα στο γονατο..
..το πατινι..δανεικο απο παιδι που μεγαλωσε πριν απο μενα..
..το πατινι..που πετουσαμε μαζι..παντου..
..τη λαχταρα για ενα μεγαλο ποδηλατο..
..που ποτε δε μου πηρες..
σου θυμωσα τοτε..εφταιγες κι εσυ..το ειχες υποσχεθει..
τη κουκλα μου..εκεινη τη μικροσκοπικη..
..που καψαμε το ποδι της και την τρεχαμε στο γιατρο..
..θυμασαι..??
..τα κατσαρολακια μου απο φθηνο πλαστικο..
..ιδια με τ αληθινα..μαγειρευα ζαχαρη με νερο..ωρες..
..ηθελα να σου μοιασω απο τοτε..
..τα πιατακια μου..απο αληθινη πορσελανη..
κρυμμενα σ εκεινο το δωματιο που δεν ηταν δικο μας..
..ετσι ειχαμε συμφωνησει το νοικι..μισο..
..θελω πισω..εκεινη την κουνια..την κρεμαστη..
που μου εφερες δωρο..
..την ημερα που ειχα την ανεμοβλογια να με παιδευει..
..το ελκυθρο..δανεικο ηταν κι αυτο??
..θελω πισω.. εκεινο το μαγαζακι το πλαστικο..
με την κατακοκκινη ταμειακη..
..την αλλη την κουκλα την μεγαλυτερη..
..που της ειχα δωσει το ονομα μου..
..την πεταξες οταν νομισες πως μεγαλωσα..
..τα παραμυθια μου..
..θελω πισω τη φωνη σου..να με μαλωνει..
να με μελωνει..να μου διαβαζει..
..θελω πισω τα χερια σου..να με χαιδεψουν..
..να με χτυπησουν..να μου δειξουν..
θελω πισω τα παιχνιδια μου μ ακους...??




..θελω πισω τα ονειρα μου..
..εκεινα τα χρωματιστα..
..που μ εκαναν να κοιμαμαι σα μωρο..
τα γκριζα..τα ασπρομαυρα..
..αυτα που με κανουν να τιναζομαι τις νυχτες..
..να τα παρεις πισω..αυτα..δε τα θελω....

γευσεις.. κανελας..γαρυφαλλου..

πηρε στο χερι τα κλειδια και μπηκε στο αυτοκινητο..
σε 50 λεπτα βρεθηκε στο πατρικο..στην εξοχη..
στην πλαγια ενος λοφου..
ο τοπος πνιγμενος στο πρασινο..
εσπρωξε την βαρια καγκελοπορτα..η μαμα την περιμενε στην αυλη..
φιληθηκαν..ειχαν μερες να βρεθουν..
την καταλαβε πως δεν ηταν καλα..σερνοταν..
απο το βλεμμα που ηταν σκοτεινο..
απο τις κινησεις που ηταν βαριες..της εφτιαξε καφε..
ζεστο γαλλικο με γαλα..διχως ζαχαρη..
ενα φλυτζανι για τη μια κι ενα για την αλλη..
στην αυλη του σπιτιου..
αμετρητες και ζηλευτες οι μηλιες..
ωριμοι κατακοκκινοι οι καρποι..
σα τις σκεψεις της..που βγηκαν απο μεσα της αργα..
μανα τουτο..μανα τ αλλο..
ολα της τα ειπε..παντα της τα ελεγε..ταιριαζαν..
μανα..κι ενας κομπος εμποδιζε το λαιμο της..
το βλεμμα της εφευγε στον ουρανο..
ο καιρος γλυκος και ζεστος..φθινοπωριατικος..
και η αλλη,η μεγαλυτερη..
καρτερικα ν ακουει..τρυφερα να βλεπει..
της εφερε μηλοπιτα..ηταν το αγαπημενο της..
καθως μιλουσαν ο ουρανισκος της απολαμβανε..
γευσεις κανελας..γαρυφαλλου..λεμονιου..μηλων..
θυμηθηκε πως ενα απο τα ονειρα της ηταν ενα μικρο καφε..
με γλυκα φτιαγμενα απο τα χερια της..
παιδια..ενα ζεστο σπιτικο..μια ερωτικη συντροφια..
να γραφει,να ζωγραφιζει..να χαιρεται φιλους..
ποιο απο ολα αυτα εγινε πραγματικοτητα??
ειπαν πολλα..
η νεωτερη μαλακωσε..πουπουλο εγινε η ψυχη της..
φτερουγισε ξανα η καρδια της..
αργα..νυχτα πια σηκωθηκε να φυγει..
θα με αναζητουν..ειπε..
πηρε ξανα στο χερι τα κλειδια..
γεμισε το πορτ μπαγκαζ μηλα..και βαζα μαρμελαδες..
και γλυκο του κουταλιου..
θα με αναζητουν ειπε..αλλα
δεν πηγε το χερι της ν ανοιξει το κινητο..
..το φεγγαρι πανω απο το λοφο..ολογιομο..
το πηρε αγκαλια...

Τhe End of Affair (1999)

...the end was just the beginning...



Ralph Fiennes
Julianne Moore

Quills

...there are no bad words...only bad deeds..!!

η λεξη ''καθηκον''

''Φυσικα, ομως'' - ειπε εκεινη τραβωντας το μπρατσο της απ το δικο του,για να σταθει απεναντι του,κοιταζοντας τον,οχυρωμενη,δυνατη σαν αντρας- (για μενα η λεξη ''καθηκον'' ειναι βαρια και καταπιεστικη.
Εχω συνοψισει τα καθηκοντα μου σε ενα μονο - να διαιωνισω την ελευθερια μου.
Ο γαμος και η κατοχη και η ζηλια που τον περιβαλλουν,υποδουλωνουν το πνευμα.
Δε θα με εξουσιασουν ποτε.. ελπιζω,γιατρε,να ερθει μια εποχη οπου αντρες και γυναικες
δε θα τυραννιουνται ο καθενας απ τις αδυναμιες του αλλου).
Στραφηκε με ολη τη σιγουρια του ερχομου της..( Αουφ βιντερζεν. Θα τα ξαναπουμε - στη Βιεννη).



οταν εκλαψε ο Νιτσε Irvin D. Yalom

..κυριακη..

..κυριακη..
αυτη..
ξυπνησε αργα..ηπιε τον καφε της χαζευο-
ντας ενα περιοδικο μοδας..ηρθε γρηγορα το
φθινοπωρο
φετος..πολλες οι βροχες κι οι συννε-
φιασμενες μερες..ευτυχως σημερα ο ηλιος απλω-
νοταν νωχελικα πανω απο την πολη..
..αυτος..
ξυπνησε χαραματα..δεν ειχε ευκολο και μονοκο-
ματο υπνο τελευταια..
ηπιε νωρις τον καφε του ακουγοντας μουσικη
απο τα ακουστικα του..εριξε νερο στη βεραντα,
καθαρισε..ποτισε τα λουλουδια..
κατεβηκε για την πρωινη κυριακατικη εφημεριδα,
..εψησε δευτερο καφε..οι υπολοιποι της οικογενειας
δεν ειχαν ξυπνησει ακομη..
αυτη..
εκανε ενα ντουζ..εβαλε το πορτοκαλι μπουρνουζι
εβαψε νυχια,φορεσε καλσον..φορεμα..φουλαρι..
χαμηλο παπουτσι..
..φιλησε συζυγο και γυιο..και μπηκε στο ματις της..
..κατευθυνθηκε προς την πανω πολη..
αυτος..
εκανε ενα ντουζ..ξυριστηκε..πασαλιφτηκε με
after save..κοιταχτηκε στον καθρεφτη..εστρωσε τα
γκριζα μαλλια του ..ντυθηκε..
..υποσχεθηκε να ειναι σε μια ωριτσα πισω..στην Φαιη
και στα διδυμα..αυτη θα ψηφιζε παρεα με τα παιδια
και τους γονεις της στο δημοτικο σχολειο των
παιδιων..
μπηκε στο αυτοκινητο και κατευθυνθηκε προς
την πανω πολη..
ειδε το βλεμμα της..
ειδε το βλεμμα του..
ηταν συμμαθητες..σ αυτο το σχολειο..
ηταν χρονια φιλοι..
και μετα..πολυ αργοτερα..υπηρξαν εραστες..
ειχαν εναν ερωτα που ειχε απ ολα..
ετσι νομιζαν..αγαπη..παθος..εμπιστοσυνη..
..κατανοηση..
σημερα..
ενοιωσαν ο ενας την παρουσια του αλλου..
σχεδον ηξεραν απο πριν..
τραβηξαν και οι δυο τα ματια τους..
εσκυψαν το κεφαλι..
εδωσε πρωτη αυτη την ταυτοτητα της.
οταν αυτος τελειωσε και με τον δευτερο φακελλο
αυτη ειχε ηδη φυγει..
αυτος..
εκανε μια μεγαλη βολτα στην παλια του γειτονια
να θυμηθει ειπε..να σκεφτει..
αυτη..
εριξε μια ματια στη θεα προς την πολη
ειδε τον ηλιο ν αστραφτει στη θαλασσα
ν απαλυνει τις γωνιες των σπιτιων
μπηκε στο ματις..
σκουπισε τα ματια της μ ενα χαρτομανδηλο.
αυτος
αυτη
δε ξανασυναντηθηκαν ποτε..

σαββατο

..το σαββατο ειναι η καλη μου μερα..

..η τυχερη κι αγαπημενη..

..οτι καιρο κι αν κανει..ηλιο..

βροχη..συννεφια..καταιγιδα..

κατ αρχην δεν εχει ξυπνητηρι..οπερ σημαινει..

..ξερετε εσεις..!!

το πρωινο ..λεει καφεδακι..κατα προτιμηση γαλλικο..με καλη παρεα..εξω σε καποιο καφε

στο κεντρο....καλο φαγητο..μπολικο κρασακι..για το μεσημερι..εφημεριδες για μετα..

εντυπα..εξωστης..city..νεες ταινιες..κριτικες..αστερακια..

βραδακι ταινια..σε αγαπημενους κινηματογραφους..τι θα ηταν η ζωη χωρις τις ταινιες!!

..ποτακι σε καποιο ατμοσφαιρικο μπαρ με καληηη μουσικη..

..αυταααααααα...να ειναι ομορφη κι η μερα μας σημερα!!

το λατρευτικο της βλεμμα...

...ποση ζωη εχω χασει,αναρωτηθηκε,γιατι δεν κοιταζα γυρω μου?
..η γιατι κοιτουσα και δεν εβλεπα.
..την προηγουμενη μερα ειχε κανει εναν μοναχικο περιπατο στο Μουρανο.Σε μια ολοκληρη ωρα τιποτα δεν ειχε δει,τιποτα δεν ειχε καταγραψει.Ο αμφιβληστροειδης δεν ειχε μεταφερει καμια εικονα στο φλοιο του εγκεφαλου του.
..η σκεψη της Βερθας ειχε απορροφησει ολοκληρη την προσοχη του: το σαγηνευτικο της χαμογελο,το λατρευτικο της βλεμμα,η αισθηση του ζεστου αφημενου κορμιου της και η γρηγορη αναπνοη της,οταν την εξεταζε η της εκανε μαλαξεις.
..τετοιες εικονες ειχαν μεγαλη δυναμη,ειχαν δικη τους ζωη.Καθε φορα που χαλαρωνε,εισεβαλλαν στο μυαλο του και απομυζουσαν τη φαντασια του.
..αυτη θα ειναι αραγε η μοιρα μου για παντα?..αναρωτηθηκε..
..αυτος ειναι αραγε ο προορισμος μου,να ειμαι το θεατρο,οπου οι αναμνησεις της Βερθας θα στηνουν συνεχως την παρασταση τους??......


irvin d. yalom οταν εκλαψε ο νιτσε

με το φεγγαρι αγκαλια

..παιδι..το φοβομουν το σκοταδι..περισσοτερο κι απ τον καθενα..κι επιμενει αυτη η αδυναμια μεχρι και σημερα..
..μονο που την μορφη της μαυρης τρυπας που μου αφηνε τοτε το μαυρο χρωμα που διαδεχοταν το φως της ημερας..κι επειτα του ηλεκτρικου..την εχω αντικαταστησει με εφιαλτες της ωριμης ηλικιας..
..εκλαιγα ασταματητα οταν εσβηναν τα φωτα..εκλιπαρουσα τους δυο γονεις μου να με κοιμησουν μαζι τους στο μεγαλο κρεββατι..αλλα ματαια..
..παρ ολο το σπαραγμο..επρεπε να υποστω την εφιαλτικη στιγμη μεχρι να με παρει ο υπνος..ετσι η μονη παρηγορια ηταν να γερνω στο πλαι και να αφηνω τις λευκες αχτιδες του φεγγαριου να μου χαιδευουν τρυφερα το προσωπο..
κι αθελα μου εγινε ο αγαπημενος μου..
ο συντροφος μου..
..καλοκαιρι στο χωριο μετα απο παιχνιδι..ξεχασμενη..να μου δειχνει το δρομο για το σπιτι
..καθρεφτισματα στη λιμνη..ερωτευμενη..να σκεφτομαι
..στα πρωτα μου ραντεβου..
..στα νυχτερινα διαβασματα..
..στα θερινα τα σινεμα..
τεραστιο ασπρο..μια αγκαλια..
ολοστρογγυλο..πορτοκαλι..ακομη μια αγκαλια..
..πιανουν μαγια οι μαγισσες μου ειπε καποτε η γιαγια μου κοιταζοντας το πιο μεγαλο και το πιο βαθυ πορτοκαλι φεγγαρι που ειδα ποτε..
..χρονια μετα με την κολλητη μου..φτιαχνοντας φεγγαρια απο χαρτι..μαλωσαμε..
αυτη υποστηριζε λευκο το χρωμα του κι εγω κιτρινο ελεγα..δυο εβδομαδες καναμε να μιλησουμε!
..καρποσταλικη κι η φεγγαροστρατα στο θερμαικο πλαι στα φωτα της πολης τα καλοκαιρινα βραδια..
θολο..κοκκινο βαθυ το φεγγαρι που μας αποχαιρετησε απο την αμοργο..
..αυγουστος..ταξιδακι..πηλιο..τρικερι..αγ. κυριακη.....
μας μαγεψε ο τοπος..λιγες οι ωρες..νυχτα η επιστροφη..σκοταδι..
και πριν προλαβει ο φοβος..πισω απο το λοφο ξεπροβαλλε ενα φεγγαρι..τοοοσο φωτεινο..τοοοσο στρογγυλο..πανσεληνος..
επιστρεψαμε..με το φεγγαρι αγκαλια!!!

τα χρυσαφια σανδαλια μου

..θα μπορουσα ποτε..

..σε καποια αλλη ζωη πριν..

..στη τωρινη..

αλλα και στις επομενες ζωες μου..

..θα μπορουσα ποτε

να μην εχω ενα τρυφερο..ερωτικο..

γυναικειο δερμα..

..δυο ζεστα χερια..

ν αγκαλιαζουν οποιον το ζητα..

δυο λεπτους γυναικειους αστραγαλους..

να δενω τα χρυσαφια σανδαλια μου..

ανετη ερωτικη λεκανη..

να φιλοξενησω δυο υπεροχα εμβρυα,

..σε ισαριθμες εγκυμοσυνες..

κι ενα αστειρευτο συναισθημα..

ν αγαπησω,να ποθησω,να δοθω..

να δημιουργησω

..θα μπορουσα ποτε..να μην γεννηθω..

......γυναικα.....???

(με αφορμη το σχολιο

της αλκυωνης...και προς αποφυγην παρεξηγησεων)

δροσοσταλιδες

το τραγουδι της βροχης..
με πηρε απο το χερι..
και με ταξιδεψε σε τοπους νοσταλγικους..

η νοτισμενη γη..
τα γλυκυτατα καλοκαιρινα χρωματα..
στα φυλλα που πεφτουν..

φθινοπωρο..

το μονογραμμα ..(του Ελυτη)φυσικα

Ετσι μιλω για σενα και για μενα

Επειδη σ αγαπω και στην αγαπη ξερω
Να μπαινω σαν Πανσεληνος
Απο παντου,για το μικρο το ποδι σου μες στ αχανη
σεντονια
Να μαδαω γιασεμια-κι εχω τη δυναμη
Αποκοιμισμενη,να φυσω να σε πηγαινω
Μεσ απο φεγγερα περασματα και κρυφες της θαλασσας
στοες
Υπνωτισμενα δεντρα με αραχνες που ασημιζουνε

Ακουστα σ εχουν τα κυματα
Πως χαιδευεις,πως φιλας
Πως λες ψιθυριστα το 'τι' και το 'ε'
Τριγυρω στο λαιμο στον ορμο
Παντα εμεις το φως κι η σκια

Παντα εσυ τ αστερακι και παντα εγω το σκοτεινο
πλεουμενο
Παντα εσυ το λιμανι κι εγω το φαναρι το δεξια
Το βρεμενο μουραγιο και η λαμψη επανω στα κουπια
Ψηλα στο σπιτι με τις κληματιδες
Τα δετα τριανταφυλλα,το νερο που κρυωνει
Παντα εσυ το πετρινο αγαλμα και παντα εγω η σκια
που μεγαλωνει
Το γερτο [αντζουρι εσυ,ο αεραςπου το ανοιγει εγω
Επειδη σ αγαπω και σ αγαπω
Παντα εσυ το νομισμα κι εγω η λατρεια που το
εξαργυρωνει:

Τοσο η νυχτα,τοσο η βοη στον ανεμο
Τοσο η σταλα στον αερα,τοσο η σιγαλια
Τριγυρω η θαλασσα η δεσποτικη
Καμαρα τ ουρανου με τ αστρα
Τοσο η ελαχιστη σου αναπνοη

Που πια δεν εχω τιποτε αλλο
Μες στους τεσσερις τιχους,το ταβανι,το πατωμα
Να φωναζω απο σενα και να με χτυπα η φωνη μου
Να μυριζω απο σενα και ν αγριευουν οι ανθρωποι
Επειδη το αδοκιμαστο και το απ αλλου φερμενο
Δεν τ αντεχουν οι ανθρωποι κι ειναι νωρις, μ ακους
Ειναι νωρις ακομη μες στον κοσμο αυτον αγαπη μου

Να μιλω για σενα και για μενα.

στιγμες

...μολις εχθες παρθηκε η μεγαλη αποφαση...φοντο μαυρο..
να ερχονται τα χρωματα απο πανω να λαμπουν..και μια
φωτο για αρχη.
..μια φωτο που με γεμιζει νοσταλγια για τις στιγμες που
περασαν..τις ζεστες,τις ιδρωμενες...τις γεματες θαλασσα!
..πολυτιμο ξορκι..για τα δυσκολα που ερχονται!!