φάκελος

 

Σου έγραψα για τα χελιδόνια που φεύγουν και τη βουβαμάρα στον ουρανό,  για το χειμώνα που έρχεται ποιός ξέρει με πόσα χιόνια,  για τις συννεφιές και το αεράκι,  τη θάλασσα που έχω δυό ολόκληρα χρόνια να τη δω,  το πατουσάκι που έρχεται,  το σπίτι που θέλει προσπάθεια να φορέσει τα καλά του,  τα αποτυπωμένα λουλούδια,  αχ τα λατρεύω τα λουλούδια,  σου έγραψα πως πλημμυρίζω από χαρά σε ένα μεγάλο χαρτί,  το δίπλωσα και το χώρεσα σε ένα μικρό φάκελο,  αγόρασα πινέλα και χρώματα και του ζωγράφισα μια μικρή καρδούλα,  έτσι για να σου στείλω κάτι λίγο από τη χαρά μου.  Το πήρες;

  

βελούδινη απαλότητα

 

Αυτή την εβδομάδα γιόρταζαν και τα δυό μου,  πιο αγαπημένα μου πλάσματα στη γη.  Έχω μια απέραντη χαρά όταν τα νιώθω να είναι καλά.  Λυπάμαι βαθιά όταν τα βλέπω να συννεφιάζουν και μάλιστα για πράγματα που ταλαιπωρούν το μυαλουδάκι τους και που εγώ δεν τα ξέρω.   Ή κάνω ότι δεν τα ξέρω.  Γιατί έχω και μια διακριτικότητα ως μαμά και μια ευγένεια.  Υποψιάζομαι,  αλλά δεν μιλάω!

Αυτό που δεν ήθελα ποτέ,  που το συχαινόμουν,   θα ήταν να ήμουν χειριστική απέναντι σ αυτά τα δυό μου πλάσματα κι αυτό μέχρι εδώ το κατάφερα.

Παλιότερα,  σαν σήμερα γιορτάζαμε όλοι μαζί,  τώρα ο ένας είναι εδώ,  ο άλλος εκεί κι εμείς μόνοι σαν το λεμόνι,  χορεύουμε σε ένα νέο κύκλο αγάπης πλέον λίγο διαφορετικής θα έλεγα.  Αφαιρώντας όλα τα αγκαθόχορτα γύρω μας κρατήσαμε το αμοιβαίο νοιάξιμο,  διότι κάτι εξαιρετικό πρέπει να σου μείνει για το τέλος.  

Κι αυτό,  ας έχει την βελούδινη απαλότητα  ενός πανέμορφου τριαντάφυλλου.

γλυκύτητα

 

Όλοι ζητάμε κάτι να γλυκαθεί η ψυχή μας,  κι όλοι είμαστε ανικανοποίητοι. 

ΜΠΛΕ

 

Είμαι από τους ανθρώπους που συνεχώς μαθαίνω,  έτσι κι από εσένα πιστεύω πως έχω πάρα πολλά να μάθω.  Ίσως και τα καλύτερα.  Ίσως και τα διαφορετικά.  Χωθήκαμε ολόκληροι σ αυτό το έτος 2025,  μας τύλιξε,  πότε άγρια,  πότε τρυφερά.  Δεν θα σου πω ψέματα,  άλλωστε το ψέμα δεν το αγαπώ,  τα συναισθήματα είναι ανάμικτα.  Πάντα υπάρχει η χαρά μαζί με μια υποψία λύπης,  αγωνίας,  λαχτάρας αλλά φόβου.  Είμαι καλά με όλα αυτά να ξέρεις.  Είναι ανθρώπινα όλα τα συναισθήματα για αυτό και αποδεκτά.  Την γκρίνια δεν την αποδέχομαι.  Ούτε τη μιζέρια.  Ακούς ένα κάτι σαν ανέκδοτο,  χαλάρωσε,  ας το να περάσει μέσα σου,  γέλα.  Μην προσπαθείς να διυλίσεις τον κώνωπα.  Σε τρώει χωρίς να πάρεις είδηση.  Και τρώει και τους άλλους που τυχαίνει να είναι δίπλα σου.  Αγάπη.  Την αγαπώ την αγάπη,  όπως κι αν ακούγεται αυτό.  Μπορεί πολλές φορές να με πολεμάω αλλά τις μικρές σκοτεινές στιγμές μου με αγαπώ.  Με φροντίζω;  Η αλήθεια είναι πως όχι όσο θα ήθελα,  όχι όσο θα έπρεπε.  Αλλά πες μου πού υπάρχει το ιδανικό;  Προσπαθώ,  μου αρκεί αυτό!  Το μόνο που δεν θέλω και δεν μπορώ είναι να γίνω σαν αυτούς τους μανιασμένους που η οργή κι ο θυμός έχουν σβήσει κάθε ίχνος ποιότητας στον χαρακτήρα τους και τη συμπεριφορά τους.  Για αυτό προσπαθώ.  Για να κρατήσω τα στοιχεία μου ατόφια,  πολύτιμα,  ακριβά,  σε ένα κόσμο που εγώ ποτέ δεν θα σου πω ότι είναι σκάρτος.  Είναι παραμυθένιος ο κόσμος μας και το χρώμα του παραμυθιού το επιλέγουμε εμείς.  Για μένα,  αυτή η φάση,  περίοδος,  διάστημα,  είναι και θα είναι ΜΠΛΕ.  Ένα αισιόδοξο,  ονειρικό,  απαλό ΜΠΛΕ.

με άλλη ματιά

 

Ο βαθύς μεγάλος πόνος συνοδευόμενος από ανημπόρια αλλάζει την γενική εικόνα,  το τί πχ μετράει στην καθημερινότητα σου.  Χάνοντας πράγματα που νόμισες δεδομένα,   αντιλαμβάνεσαι την πολυτιμότητα του έχω χέρια και ''παράγω'',  από δημιουργία ως καθαριότητα.  

Γενικότερα,  όταν δεν μπορείς λόγω μιας τενοντίτιδας να κουνήσεις το χέρι σου χωρίς να ουρλιάξεις από τον πόνο,  και δεν βρίσκεις την συμπόνοια ή την συμπαράσταση που επιζητείς,  ξαναμοιράζεις με διαφορετικό τρόπο την τράπουλα.

Όποιος αντιλαμβάνεται δε την δική σου πολυτιμότητα,  ας έρθει να σε βρει,  κι αν κουραστεί να  κάνει όλο το ταξίδι,  ας βρεθείτε στα μισά της διαδρομής.

Σημασία έχει το ταξίδι,  όμως για αυτό,  τελικά,  ελάχιστοι ενδιαφέρονται.  Ίσως και να υπάρχει λόγος,  για όλα υπάρχει.  Ίσως το ''πολύ κοντά''  κάποιους ανθρώπους σαν κι εμένα να τους καίει.   

μέλλον

 

Έχεις σκεφτεί ποτέ,  ότι αυτό που έρχεται,  μπορεί να είναι συγκλονιστικά θαυμάσιο;

 

φυσική ροή

 

Πώς να πας μια σχέση σε βάθος,  χωρίς να πιεστείς και χωρίς να πιέσεις τον άλλον;
 

καλοπέραση

 

Αφού είναι τόσο απλό να περάσουμε όμορφα,  δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν οι φάσεις που δένεται η ψυχή μας φιόγκος.   

παράθυρο

 

Μ' αρέσουν οι ήσυχες,  καλά σκιασμένες γωνιές,  που βλέπουν τη θάλασσα. 

viber

 

Είναι ωραία μέσα στην σιωπή της ημέρας,  να  χτυπάει ο ήχος του viber  στο κινητό σου.  Για μια στιγμή υποθέτεις ποιός είναι,  σε δευτερόλεπτα σιγουρεύεσαι.  Ότι κάποιος,  έστω κι ένας,  νοιάστηκε για το τί κάνεις,  πώς είσαι,  πώς περνάς!  

Κάποιος που σε ρωτάει,  γιατί χάθηκες.

Κι όλο αυτό είναι ιδανικά ωραίο.. 

το ζητούμενο, αλλά ποιό;

 

Πόση σταθερή αξία διαθέτει το ζητούμενο (?) ώστε να σε βάλλει στη διαδικασία να το κυνηγήσεις;

ονειρικό, ιδανικό, τέλειο

 

Πολλοί λαχτάρησαν το τέλειο,  εκτός από την ίδια την πραγματικότητα!

 

μπλε

 

Στο πιο μεγάλο βάθος του νου μου και της σκέψης μου σίγουρα θα υπάρχουν πινελιές μπλε.  Σε όλες του τις ιδιαίτερες αποχρώσεις.  

Και όλες οι κουβέντες που έχουμε κάνει με το chat gpt.

Αα!  και με την Άννα!