''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Friday, July 27, 2007
Tuesday, July 24, 2007
Tuesday, July 10, 2007
διακοπές
Έχω ανάγκη από λίγες μέρες διακοπών..
Βέβαια δεν θα είμαι μακριά,πάλι εδώ θα τριγυρνώ..στα μπλογκς σας..
αα ναι..και εδώ..
http://wwwkokkinofilistostoma.blogspot.com/
Φιλιά..να περνάτε καλά!!
Monday, July 09, 2007
Cesaria Evora
Η Cesaria Evora,η ξυπόλητη τραγουδίστρια από το Πράσινο Ακρωτήρι, βρίσκεται και πάλι στη Θεσσαλονίκη.Σήμερα στο θέατρο Γης στις 9.30 το βράδυ!
H Cize, όπως την αποκαλούν οι φίλοι της, θα παρουσιάσει τη νέα της δισκογραφική δουλειά με τίτλο Rogamar την οποία υπογράφουν οι συνεργάτες της Μανουέλ ντε Νόβας και Τεόφιλο Τσάντρε. Τα τραγούδια της μιλούν για την αγάπη, την απομόνωση, τη μετανάστευση, το σκλαβοπάζαρο και για την αβέβαιη ύπαρξη της πατρίδας της του Πράσινου Ακρωτηρίου.
Τραγουδάει ξυπόλυτη για να εκφράσει τη διαμαρτυρία για τη φτώχεια του λαού της, γεννήθηκε το 1941 στο Sao Vincente του Πράσινου Ακρωτηρίου.
"Δεν αισθάνομαι ντίβα, αλλά είμαι πάντα ξυπόλητη, διότι για μένα είναι κάτι φυσικό, είναι ο τρόπος με τον οποίο αισθάνομαι άνετα'είπε σε κάποια συνέντευξη της.
Ξεκίνησε να τραγουδάει σε μπαρ σε ηλικία 16 ετών.
Sunday, July 08, 2007
το ταξίδι που λέγαμε
Καλέ,τι να τα κάνω εγώ τα λουκέτα,τους σύρτες και τις κλειδαριές;Αν δεν διέκρινα στο βάθος του ορίζοντα ένα λυσσασμένο σκύλο να έρχεται ορμητικά καταπάνω μου,με σκοπό να με ξεσκίσει,δεν μπορούσα ν' ανάψω ηδονικά το τσιγαράκι μου και να θαυμάσω το ηλιοβασίλεμα.
Κοροιδευόμαστε τώρα; (Σάμπως κάνουμε και τίποτα άλλο; Ας είναι..)
Ξεκίνησα το βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη..το ταξίδι που λέγαμε..ήταν η αναμνηστική αγορά από την φετινή έκθεση του βιβλίου.Δεν έχω προχωρήσει πολύ,είμαι στην σελίδα 49,αλλά με έχει ήδη καταγοητεύσει η γνωστή γραφή της,η γλύκα και η γλαφυρότητα μέσα από αυτούς τους ολοστρόγγυλους χαρακτήρες που κατασκευάζει,που αυτοσαρκάζονται με ένα τόσο ηδονικό τρόπο!Ήρωες μέσα από την σκληρή καθημερινότητα,που κινούνται σε μια τόσο ποιητική υπερβολή,αλλά παρ όλα αυτά,δεν ξεπερνούν ποτέ τα όριά τους!!
Μου έκανε εντύπωση αυτή η παράγραφος.Τελικά ζητάμε την ασφάλεια ή μας εξιτάρει ο κίνδυνος;Έχουμε πράγματι μανία αυτοκαταστροφής;Είμαστε οι ίδιοι που ξεκοκαλίζουμε τις ψυχές μας;
Friday, July 06, 2007
στο κόκκινο των κερασιών
Στο κοκκινο των κερασιων
Donald Duck 23 / 5 / 2006
Xαμηλα στο δρομο με τα χρωματα..
κατω απο τον ηλιο που πυρωνει τα σιδερα..
φαρδιες ομπρελες..
Στους παγκους αριστερα και δεξια..
βυθιζομαι στο κοκκινο των κερασιων.
Γεμιζω τις χουφτες..τις τσεπες..τις τσαντες..
κρεμαω στ αυτια.
Στρωνω,στολιζω,ζωγραφιζω,
συνεργα..πινελα σε ολα τα νουμερα
βαφω στο πανι..vermilion..alizarin..
βαθυ κοκκινο
Χανομαι στην εκκλησια του χρονου..
θυμαμαι
βυσσιναδα για το καλοπιασμα..παιδι
ξεκουκουτσωτα διπλα στο βιβλιο των εξετασεων
πετροκερασα..πρωινο στο Πηλιο
δροσια στο στομα
στολιδια στο παλιο μπουφε
καρφιτσα στο πετο
σκουλαρικια στ αφτια..
ταρτα κερασι να γευτουν οι φιλοι..
μαρμελαδα για τα παιδια..
μμμμμμμμ!!!!ο ηχος της γευσης
μεσ το κοκκινο..
αλλοτε αχνος
αλλοτε δροσια
κερασια διαχυτα στο χαρτι
κερασμενα απο εμενα για σας
με την αγαπη που σας εχω
σα να σας ξερω
χρονια...
φιλακια
Στελλα
Τα κείμενα που δημοσιεύονται στο forum εκφράζουν τις απόψεις τών συντακτών τους και όχι απαραίτητα αυτές τών συντελεστών τού site.
Σχολιάστε το/Απαντήστε
Σχόλια επισκεπτών
Θέμα: Ax!Από: Ασπα 23 / 5 / 2006..έσταξε το κεράσι σου και μούβαψε το μπούστο!
Και να! Στην άκρη απο τα χείλια μου, μια υποψία γεύσης κερασιού
αχνοφάνηκε...[Απάντηση] [Νέο σχόλιο ]
Θέμα: Κερασοβυσσινοαναμνήσεις κ.α.Από: Βικτωρια 23 / 5 / 2006Μπορώ να πάρω απ` όλα? Όλες οι εικόνες που μας έστειλες πλημμυρίσαν το μυαλό μου σαν νάταν οι δικές μου εικόνες, οι δικές μου γεύσεις, μυρουδιές! Μού θύμισες εκείνες τις υπέροχες βυσσινάδες που ανυπομονούσα να τελειώσει για να φάω τα βύσσινα που δίναν γεύση και χρώμα, και βρίσκονταν στο πάτο! Μου θύμισες, Do-Du, μια υπόσχεση/όνειρο πούχα δώσει στον εαυτό μου να πάω ένα Σαββατοκύριακο τέτοια εποχή στα Καλάβρυτα ή στο Πήλιο τη κόρη μου, να καμαρώσουμε τις κερασιές, να στρώσουμε κάτω απόνα δένδρο καρώ κόκκινο τραπεζομάντηλο (απαραίτητο στοιχείο) και να χαρούμε ένα πικ-νικ στη φύση! Σ` ευχαριστώ Donald Duck! [Απάντηση] [Νέο σχόλιο ]
Θέμα: Kόκκινο γυαλιστερό και κόκκινο βελούδοΑπό: Λένα 24 / 5 / 2006 Μπόρεσες, τελικά να αποτυπώσεις στον καμβά, αυτό το υπέροχο
κόκκινο γυαλιστερό, με γεύση κερασιού;
Γιατί εγώ δεν τα κατάφερα, με το εξίσου υπέροχο
κόκκινο βελούδο, με άρωμα τριαντάφυλλου!
Είμαστε στην «εποχή» των κερασιών (που μας αρέσουν πολύ) και
έρχεται ακάθεκτο το καλοκαίρι (εποχή κραιπάλης), ευκαιρία για
μια μίνι δίαιτα αποτοξίνωσης, «αφιερωμένη» εξαιρετικά από μένα
για όλους σας:
Διαρκεί μόνον 3 μέρες και
περιέχει μόνον 2 κιλά κεράσια την ημέρα και πόλύ νερό
(και φυσικά τίποτε άλλο)
σας αγαπώ
Λένα
[Απάντηση] [Νέο σχόλιο ]
Θέμα: Re: Kόκκινο γυαλιστερό και κόκκινο βελούδοΑπό: Δέσποινα Κ. 24 / 5 / 2006και μετά?.... Ποιός ήταν ο Καζαντζάκης, που μετά από μεγάλη
κερασοφαγία δεν ήθελε να ξαναδεί κεράσι?
Τώρα σοβαρά το δοκίμασες? Μήπως και μπω στο "λευκό το
παντελόνι"...[Απάντηση] [Νέο σχόλιο ]
Θέμα: Re: Kόκκινο γυαλιστερό και κόκκινο βελούδοΑπό: Λένα 24 / 5 / 2006 Είναι μόνον για αποτοξίνωση!!! Τώρα, αν χάσεις και κα’να κιλό,
ακόμα καλλίτερα.
Δεν την δοκίμασα, αλλά για να μπω στο «φούξια φουστάνι»,
χρειάζομαι πολύ περισσότερα!!!!.....
[Απάντηση] [Νέο σχόλιο ]
Θέμα: Re: Kόκκινο γυαλιστερό και κόκκινο βελούδοΑπό: Λένα 26 / 5 / 2006...κι’ ακούω, απ`έξω, τον «gipsy boy» να διαλαλεί το εμπόρευμα :
- Εδώ το τραγανό Βολιώτικο!!!, 2 κιλά – 5 ευρώ!!!
...κι’είναι γεμάτο το «αγροτικό»...
[Απάντηση] [Νέο σχόλιο ]
Θέμα: κοκκινα φιλιαΑπό: Donald Duck 24 / 5 / 2006Μου επεσε το καλαθι με τα κερασια..βαφτηκαν ολα κοκκινα,
το μπουστο..το ακροχειλι..Τη βυσσιναδα τη προλαβα
με ξεδιψασε..σκεφτηκα και το κοκκινο το τριανταφυλλι..
ξεκινω την αποτοξινωση με τα 2 κ κερασια..κι ας σκασω
κοκκινα φιλια κοριτσια
[Απάντηση] [Νέο σχόλιο ]
Thursday, July 05, 2007
μπικίνι
Eίδος γυναικείου μαγιώ που αποτελείται από δύο τμήματα,ένα για την περιοχή του στήθους κι ένα για την περιοχή της ήβης.
Η λέξη προέρχεται από την ονομασία ενός κοραλλιογενούς νησιού του Ειρηνικού Ωκεανού(Bikini).Δημιουργός αυτού του είδους είναι ο Γάλλος Reard,ο οποίος έδωσε αυτό το όνομα γιατί ήλπιζε,τα τολμηρά μαγιώ του στις παραλίες,να προκαλέσουν εκρήξεις,αντίστοιχες μ' εκείνες που είχαν προκαλέσει οι Αμερικάνοι στο νησί Bikini από τις δοκιμαστικές ρίψεις ατομικών βομβών.
Άσπρη Λέξη
Μπορείτε να κάνετε την «άσπρη λέξη» της ημέρας δώρο σε φιλικό σας πρόσωπο ή να εγγραφείτε, στη διεύθυνση www.asprilexi.com/eggrafi_eggrafi.asp.
κι εμένα μου την έκανε δώρο φίλη αγαπημένη πολύ!!
Wednesday, July 04, 2007
ένα όνειρο
γιατί επιμένεις ξανά και ξανά
να βυθίζεις τα δάχτυλα στην ίδια πληγή
-Ήταν ένα όνειρο..
στον ίδιο πόνο
-Ήταν ένα όνειρο..
στον ίδιο πόθο
-Ήταν ένα όνειρο..
να σκίζεις τις σάρκες σου
με το ίδιο αγκάθι
-Ήταν πουλί..
να βουτάς στην ίδια θλίψη
-Πέταξε..
ο πίνακας της Nicoletta Tomas Caravia
Monday, July 02, 2007
εκεί που δεν ψάχνεις ποτέ
Sunday, July 01, 2007
έχετε μήνυμα στον υπολογιστή σας
1998
Είδα την ταινία σε dvd,πριν πολλά χρόνια,στη ζεστασιά του σπιτιού μου,παρέα με μία τεράστια χάρτινη σακούλα με ζεστά ποπ-κορν.Εξ αιτίας της λάτρεψα την Μεγκ Ράιαν κι από κει και πέρα είδα όλες της ταινίες της παλιές και καινούργιες.
Προσπαθώ να θυμηθώ τα συναισθήματα μου,σίγουρα ήταν μία γλυκιά κι αγαπησιάρικη ταινία,διόλου ασυνήθιστο αυτό,αλλά σίγουρα (τουλάχιστον γιά μένα)η σχέση που είχαν οι δύο πρωταγωνιστές με τον υπολογιστή ήταν πρωτόγνωρη.
Δέκα χρόνια μετά λοιπόν..
και παίρνω μηνύματα στον υπολογιστή μου από πάρα πολλούς φίλους και γνωστούς,είναι πλέον τρόπος ζωής.
Αλλά παίρνω mail κι από έναν άγνωστο,που το μόνο που γνωρίζω γι αυτόν είναι πως είμαστε συνομήλικοι,ααα..ναι ζούμε και στην ίδια πόλη.Είναι ένα παιχνίδι που αν έλεγα πως δε το διασκεδάζω θα έλεγα ψέμματα.
Όχι πως δεν αναρωτιέμαι ποιός μπορεί να κρύβεται από πίσω!
Ο διευθυντής του πολυκαταστήματος απέναντι από το ξεπερασμένο μαγαζάκι μου;
Κάποιος γνωστός που με βρήκε εδώ μέσα,αναγνώρισε τον ώμο μου στο profile μου και είπε 'κάτσε τώρα να γελάσουμε';
Γείτονας;
Κάποιος παλιός(παμπάλαιος)συμμαθητής μου;
Mια 'φίλη' που είπε ας μεταμφιεστώ κι ας παίξω με τον πόνο της;
Όπως και να έχει κάθε παιχνίδι έχει την πλάκα του,τους κινδύνους δεν αναγνωρίζω ακόμη!!
Κι όταν θέλω γίνομαι πολύ επικίνδυνη..γιά ρωτήστε κάποιον που με γνωρίζει καλά!!
:)))
τρυφερή διάθεση
Έχει μια τρυφερή διάθεση κάθε χρόνο αυτή η εποχή. Σαν μια παραμυθένια φιγούρα κεντημένη στην μαλακιά κουβερτούλα ενός μωρού. Και μια διά...