Monday, March 26, 2018

η γυναίκα στο παράθυρο





Η ηρωίδα του βιβλίου που διαβάζω, είναι κλεισμένη μήνες μέσα στο σπίτι, επειδή πάσχει από αγοραφοβία και δεν μπορεί να βρίσκεται σε μεγάλους χώρους, φοβάται το αχανές του ουρανού και σιχαίνεται να περιμένει στην ουρά. Ειδικά για αυτό το τελευταίο θα ήθελα να της πάω ένα φρεσκοψημμένο κομμάτι κέικ. Ίσως και να μπω στην κουζίνα της, να μας φτιάξω λίγο καφέ. Μέχρι κι ένα φιλί θα μπορούσα να της δώσω!

Sunday, March 25, 2018

όμορφες αλλαγές





Ανάμεσα σε χαιδέματα κυρίως,  άλλοτε τρυφερά,  άλλοτε αισθησιακά,  ο χρόνος τρέχει,  κάνει τη βόλτα του,  αλλάζει!  Το Φθινόπωρο γίνεται Χειμώνας,  κι ο Χειμώνας μια όμορφη Άνοιξη,  με εντυπωσιακές ανατολές και δύσεις,  με το κρύο τόσο όσο να το αγαπάς.  Και τις μέρες να μεγαλώνουν όλο και πιό πολύ..

Sunday, March 18, 2018

μου λείπει





Χαράσω λύπη,
Διπλώνω λύπη,
Ισιώνω λύπη,
Περπατάω λύπη,
Προσεύχομαι λύπη,
Νοσταλγώ λύπη,
Παιδεύω λύπη,
Διψάω λύπη,
Μασάω λύπη,
Κρύβω λύπη,
Σκουπίζω λύπη,
Φυλάω λύπη,
Μιλάω λύπη,
Μπερδεύω λύπη,
Ξηλώνω λύπη,
Κοιμάμαι λύπη,
Διαβάζω λύπη,
Κουρνιάζω λύπη,
Βρέχω λύπη,
Φοράω λύπη,
..
..
..


Saturday, March 17, 2018

κουρτίνα





Είχε,  νόμιζε,  τον έλεγχο των σκέψεων της βάζοντας επί τούτου πράγματα στα χέρια της και στο μυαλό της,  παρ'  όλα αυτά ερχόταν στιγμές που μία μικρή υποψία ομίχλης,  την οδηγούσε στο παράθυρο.  Σήκωνε την κουρτίνα,  κι εκεί,  ακριβώς εκεί έξω,  υπήρχε,  το ένιωθε,  υπήρχε κάτι που δεν ήταν του κόσμου ετούτου,  κάτι αόρατο και γαλήνιο.

Sunday, March 11, 2018

αγάπη





Όλα ολομόναχοι τα βιώνουμε,  και τον έρωτα,  και το πάθος,  και τα πατώματα,  και τη λησμονιά,  και την αηδία ως επίγευση.
Την αγάπη όμως την νιώθουμε με παρέα,  αυτήν ναι,  μόνο αυτήν όμως!

Saturday, March 10, 2018

νέοι δρόμοι





Οπωσδήποτε έπρεπε να μπει στο πρώτο καφέ που θα έβρισκε μπροστά της.  Ένας ζεστός καφές με μπόλικο γάλα θα την τόνωνε και μια τζούρα αλκοόλ,  κατά προτίμηση ένα σπιτικό λικέρ από φρούτα θα την χαλάρωνε από την ένταση των περιστάσεων.
Θα άνοιγε το ημερολόγιο της και θα κατέγραφε τις σκέψεις της.
Τους δρόμους,  που σχηματίζονταν γύρω της,  θα έβρισκε ένα τρόπο να τους δείξει ανάγλυφους.  Στη στασιμότητα μιας σελίδας ίσως να χρειαζόταν να δημιουργήσει διεξόδους με υπευθυνότητα,  θα έβρισκε το είδος των υλικών,  αν και τούτη τη στιγμή φάνταζε ασήμαντο. 
Τα πάντα αλλάζουν γύρω μας,  δεν μας λυπάται κανείς!

*και τούτο δω το ημερολόγιο όσο κι αν το κάνω πέρα,  τόσο μου φωνάζει ''με χρειάζεσαι''!!!

Tuesday, March 06, 2018

πληρότητα





Γιά την ημέρα των γενεθλίων μου,
εξαίσιο συναίσθημα η πληρότητα!!!

μια μέρα

  χρόνος τότε που σκοτώναμε το συναίσθημα,  κι ενώ η ψυχή έλεγε ναι,  εμείς επιλέξαμε το όχι νοσταλγία ο τρόπος που σήκωνες ψηλά τα μανίκια ...