Η ηρωίδα του βιβλίου που διαβάζω, είναι κλεισμένη μήνες μέσα στο σπίτι, επειδή πάσχει από αγοραφοβία και δεν μπορεί να βρίσκεται σε μεγάλους χώρους, φοβάται το αχανές του ουρανού και σιχαίνεται να περιμένει στην ουρά. Ειδικά για αυτό το τελευταίο θα ήθελα να της πάω ένα φρεσκοψημμένο κομμάτι κέικ. Ίσως και να μπω στην κουζίνα της, να μας φτιάξω λίγο καφέ. Μέχρι κι ένα φιλί θα μπορούσα να της δώσω!
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, March 26, 2018
η γυναίκα στο παράθυρο
Η ηρωίδα του βιβλίου που διαβάζω, είναι κλεισμένη μήνες μέσα στο σπίτι, επειδή πάσχει από αγοραφοβία και δεν μπορεί να βρίσκεται σε μεγάλους χώρους, φοβάται το αχανές του ουρανού και σιχαίνεται να περιμένει στην ουρά. Ειδικά για αυτό το τελευταίο θα ήθελα να της πάω ένα φρεσκοψημμένο κομμάτι κέικ. Ίσως και να μπω στην κουζίνα της, να μας φτιάξω λίγο καφέ. Μέχρι κι ένα φιλί θα μπορούσα να της δώσω!
Sunday, March 25, 2018
Sunday, March 18, 2018
Saturday, March 17, 2018
κουρτίνα
Είχε, νόμιζε, τον έλεγχο των σκέψεων της βάζοντας επί τούτου πράγματα στα χέρια της και στο μυαλό της, παρ' όλα αυτά ερχόταν στιγμές που μία μικρή υποψία ομίχλης, την οδηγούσε στο παράθυρο. Σήκωνε την κουρτίνα, κι εκεί, ακριβώς εκεί έξω, υπήρχε, το ένιωθε, υπήρχε κάτι που δεν ήταν του κόσμου ετούτου, κάτι αόρατο και γαλήνιο.
Sunday, March 11, 2018
Saturday, March 10, 2018
νέοι δρόμοι
Οπωσδήποτε έπρεπε να μπει στο πρώτο καφέ που θα έβρισκε μπροστά της. Ένας ζεστός καφές με μπόλικο γάλα θα την τόνωνε και μια τζούρα αλκοόλ, κατά προτίμηση ένα σπιτικό λικέρ από φρούτα θα την χαλάρωνε από την ένταση των περιστάσεων.
Θα άνοιγε το ημερολόγιο της και θα κατέγραφε τις σκέψεις της.
Τους δρόμους, που σχηματίζονταν γύρω της, θα έβρισκε ένα τρόπο να τους δείξει ανάγλυφους. Στη στασιμότητα μιας σελίδας ίσως να χρειαζόταν να δημιουργήσει διεξόδους με υπευθυνότητα, θα έβρισκε το είδος των υλικών, αν και τούτη τη στιγμή φάνταζε ασήμαντο.
Τα πάντα αλλάζουν γύρω μας, δεν μας λυπάται κανείς!
*και τούτο δω το ημερολόγιο όσο κι αν το κάνω πέρα, τόσο μου φωνάζει ''με χρειάζεσαι''!!!
Tuesday, March 06, 2018
Subscribe to:
Posts (Atom)
κουβέντες
Μιλάς μ' αυτούς που ξέρεις ότι θα καταλάβουν αυτό που θα πεις. Μιλάς μ' αυτούς που κινείστε στο ίδιο μήκος κύματος..