''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Wednesday, May 31, 2017
Tuesday, May 30, 2017
ματιές
Στο σπίτι μου αυτό, κατοικώ γύρω στα σαράντα χρόνια. Την ανατολική του πλευρά την ζω εδώ και 30 χρόνια, την θέα προς το βουνό στην πλευρά της θάλασσας την ανακάλυψα τα τελευταία δέκα χρόνια, τα δε δέντρα της πλατείας, ιδιαιτέρως πως ανάμεσα τους βρίσκεται ένα υπέροχο σφεντάμι, μόλις τις τελευταίες μέρες.
Sunday, May 28, 2017
Sunday, May 21, 2017
υπέροχα!
Το να περιμένεις μια μέρα μουντή και βροχερή και να ξημερώνει μια Κυριακή ηλιόλουστα υπέροχη.
Το να έχεις καινούργιο βιβλίο και να χαιδεύεσαι με τις τρεις τέσσερις πρώτες σελίδες.
Οι προσδοκίες του άλλου, άρα και διαφορετικού, παρ' όλη την επίγνωση του ''όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν''.
Οι εικόνες, της ίδιας σου της πόλης, ίσαμε 100 χρόνια πριν, γεγονότα μα κυρίως οι δρόμοι, τα περπατήματα.
Friday, May 19, 2017
η εκδίκηση
Υπέροχα φωτεινή μέρα, μιας Μαγιάτικης άνοιξης που μυρίζει υπέροχα πρασινάδα και άνθη. Κι επειδή μου αρέσει τόσο πολύ (η Άνοιξη), ήρθε κι έκατσε μέσα μου και πάνω μου με τη μορφή της αλλεργίας. Νά! για να με κουβαλάς πάντα μαζί σου, μου ψιθύρισε.
Αλλά κι εγώ βρήκα τον τρόπο μου, πήγα στο κοντινότερο φαρμακείο, αγόρασα Νasonex και Rupafin και την εκδικήθηκα.
Τί νόμιζες κυρία μου πως θα σ' άφηνα να κάνεις τα δικά σου;
Monday, May 15, 2017
Sunday, May 07, 2017
Tuesday, May 02, 2017
της αρέσει
Της αρέσει να ανακαλύπτει ενεργά blogs και να αντιγράφει τις διευθύνσεις τους στην μεγάλη blog list. Της αρέσει το μωβ και τα λουλούδια. Οι πρωινές ραδιοφωνικές εκπομπές. Η τέχνη. Οι μεγάλες, ατέλειωτες βόλτες. Ο Μάης κι ο Ιούνης. Το αεράκι της ώριμης Άνοιξης. Ο εσπρέσο με λίγο ζεστό νερό μέσα. Οι ανθρώπινοι χαρακτήρες, να τους σπάει σε κομμάτια. Οι οργανωμένοι κήποι, τα δέντρα. Θα ήθελε να τα γνώριζε όλα, τις ηλικίες και τις ονομασίες τους. Της αρέσει να τη ρωτάνε ''γιατί;''. Της αρέσει να δίνει απαντήσεις. Της αρέσει να εμπιστεύεται αλλά αυτό είναι σχεδόν αδύνατον. Της αρέσει να διαβάζει. Της αρέσει να στέλνει γράμματα. Της αρέσει το φλερτ, κι η αγάπη. Της αρέσει η αλήθεια και πόσο περίεργο που την σκέφτηκε από την αγάπη αμέσως μετά; Της αρέσει η θάλασσα. Γίνεται άλλος άνθρωπος κοντά στη φύση. Κι όταν έρχεται κάτι καινούργιο. Να ήξερες πόσο της αρέσουν τα καινούργια, μα και πόσο εκτιμάει τα παλιά. Τελευταία, μια από τις επιθυμίες της ήταν να αγοράσει ένα γλυφιτζούρι. Να το βάλει στο στόμα της και να το γλύψει μέχρι να λιώσει. Να αγοράσει ένα mastermind. Να πάει σε ένα έρημο χωριό, να μείνει σε κάποιο πέτρινο σπίτι με χαμηλή κεραμιδένια στέγη. Δυο, τρεις μέρες, μια βδομάδα. Χωρίς σύνδεση στο διαδίκτυο, χωρίς κινητό. Να κοιτάζει την ανατολή, να στρέφεται στη δύση, να προστατεύεται κάτω από κλαδιά, να ακούει τις κουδούνες από τα πρόβατα, να ανοίγει φύλλο για πίττα, να καίει μια σόμπα με ξύλα, να κοιτάζει τη βροχή πίσω από πλεχτά άσπρα κουρτινάκια.
Subscribe to:
Posts (Atom)
ε υ τ υ χ ί α
Με τί έχεις να παλέψεις ξέρεις; Η απάντηση μου είναι όχι. Έχεις πιάσει το μεσαίο τραπέζι κάποιου ατμοσφαιρικού καφέ και πίνεις το καφεδ...