σαν τα φεγγάρια

 

Ξέρεις,  τους ανθρώπους που είναι ''σκοτεινοί''  σαν φεγγάρια μπορεί η ζωή να μην τους έχει δώσει το χάρισμα του δημοφιλούς,  του αγαπητού,  του ''πού είσαι ρε φίλε όλη μέρα και σε ψάχνω'',  τους έχει προικίσει όμως με γονιμότατη εσωστρέφεια και όχι δεν τους δίνει πολλούς,  αλλά έναν άνθρωπο δίπλα τους που παίζει τον ρόλο όλων των άλλων μαζί.  

Αυτό πολλές φορές και κουράζει και είναι ψυχοφθόρο.  Νομίζω κυρίως στις δυσκολίες όπου νομίζεις πως αν σκορπούσες τα κομμάτια σου εδώ κι εκεί θα υπήρχαν κάποιοι,  πολλοί,  που θα τα μάζευαν και θα τα χουχούλιαζαν στις παλάμες τους.    Ουτοπικό και ανόητο! 

ένα τηλεφώνημα

 

Κάποιες φορές,  έχω μια πολύ περίεργη επιθυμία,  να μου τηλεφωνούσαν λέει κάθε πέντε λεπτά φίλοι μου και να μου έλεγαν πως θέλουν να μου προσφέρουν τον χρόνο τους.  Κι εγώ,  να αδυνατώ να το διαχειριστώ όλο αυτό και να λέω όχι τώρα δεν μπορώ είμαι ήδη με την τάδε ή τον τάδε,  ίσως αύριο ή μεθαύριο.   

Έχει όλος ο κόσμος τέτοιες εμμονές ή μόνο εγώ είμαι αυτή που πιστεύω πως αυτή η κατάσταση θα με γέμιζε και θα μου έκλεινε κενά και χαραμάδες;

Ή έστω να τους τηλεφωνούσα εγώ,  όπως τότε που ήμουν είκοσι,  τριάντα χρονών,  τότε που είχα ακόμη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και πίστευα πως ακόμη κι ένα τηλεφώνημα λειτουργούσε σαν γιατρικό!

της ημέρας

 

Είναι κάτι μέρες που κατεβάζεις ήλιο και φεγγάρι μαζί κι άλλες πάλι που δεν θέλεις να κατεβάσεις ούτε τα πόδια από το κρεββάτι.

ουτοπία

 

Το ότι ψάχνουμε να βρούμε σημεία επαφής,  είναι κομμάτι της παράνοιας που μας διακατέχει;

Νομίζω ναι!

κίνητρο

 

Το να κάνεις ένα πρόγραμμα,  ένα πλάνο,  είναι εύκολο.  Το δύσκολο είναι να το ακολουθήσεις,  να είσαι συνεπής σ'αυτό και εκτός από τον στόχο να έχεις κι ένα πολύ δυνατό κίνητρο.  Που θα σε κάνει να ξυπνάς το πρωί χαρούμενος και γεμάτος όρεξη για δουλειά.  Και που θα δώσει την συνέχεια! 

 
 

πίστωση χρόνου

 

Όταν έχεις μάθει στον εσωτερικό διάλογο,  είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μια εκφραστικά εξωστρεφή κουβέντα με έναν άλλον άνθρωπο,  όσο κι αν το θέλεις.  Ίσως βέβαια αν μας δινόταν μια πίστωση χρόνου και δεν ειπωνόταν όλα τόσο γρήγορα.   Μέσα σε δέκα λεπτά τί να πρωτοπείς και ποιός να σε Ακούσει.  Και ποιόν να ακούσεις επίσης!

λίγο πιπεράκι

 

Σκέψεις χορεύουν γύρω από ένα πιάτο ζεστή σούπα και εικόνες ξεπηδούν καθώς το φρυγανισμένο ψωμάκι φλερτάρει με τη λευκή φέτα  δωδώνης..

..τί ωραίο που θα ήταν και λίγο πιπεράκι

μία πολύ πολύ συννεφιασμένη θεσσαλονικιώτικη μέρα!