τρυφερά

 

Από τα πιο τρυφερά που μου έχουν πει,  ''να έρχεσαι'',  ''να ξανάρθεις'' ,  ''να εδώ είμαστε κάθε Τετάρτη''  και διάφορα μικρά νόστιμα αυτού του τύπου.  Από τα πιο τρυφερά!!!

Δεν χωράει κάτι παραπάνω.

καρό

 

Αγόρασα ένα πολύ όμορφο παντελόνι σε ζεστά φθινοπωρινά χρώματα,  με μεγάλα τεράγωνα καρό και μια ρίγα στην ύφανση,  καμηλό.  Στο μυαλό μου ήρθε ένα παντελόνι καλοκαιρινό,  με σκωτσέζικα κόκκινα καρό,  η θύμηση μου ταξίδεψε πάρα πολλά χρόνια πριν,  στην αρχή της εφηβείας μου.  Ήταν ένα πολύ όμορφο καλοκαίρι,  καθαρό!  Είχα γιαγιά,  παππού και ήμουν διακοπές σε ένα χωριό,  με μια μικρή λίμνη.  Είχα ξαδέρφια,  πρώτα και δεύτερα.  Με την μικρή παρέα μου κάναμε όλη μέρα βόλτες,  στη λίμνη,  στο σταθμό,  χαζεύαμε τους επιβάτες πίσω από τα θολά παράθυρα του τραίνου.  Το μοναδικό μου άγχος,  ήταν αν μου ταίριαζε εκείνο το εντυπωσιακό κόκκινο παντελόνι,  μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι,  ούτε αυτό θα έπρεπε να με απασχολεί.  

Μια γάτα συντροφιάς,  δεν είχα ποτέ.  Τις γάτες μόνο τις συναντώ περαστικές,  ή τις ονειρεύομαι.  Έχουμε όμως στη οικογένεια μας ένα μεγαλόσωμο σκυλάκι.  Που πολλές φορές έχει,  λες και είναι άνθρωπος,  τον δικό του τρόπο να διεκδικεί τις ανάγκες του,  όπως πχ χτυπώντας τα μπροστινά του πόδια επίμονα στο πάτωμα,  ή ακόμη κάνοντας στροφές γύρω από το σώμα του,  ή,  αλήθεια,  χτυπώντας το δεξί μπροστινό πόδι επάνω στο τραπέζι. 

ομπρέλλες

 

Για να βγω στην βροχή,  χρειάζομαι πανοπλία,  για αυτό και δεν τον κάνω.  Σιχαίνομαι να κρατάω ομπρέλλα (που συνήθως είναι μικρή για να χωράει στην τσάντα μου,  άρα φτερό στον άνεμο),  σιχαίνομαι να λερώνονται από λάσπες τα παπούτσια και το παντελόνι μου.  Σιχαίνομαι επίσης όλη αυτή την ''κρυάδα'' της βροχής.  

Μπορείς λοιπόν,  να κοιμάσαι ήσυχος,  στο δρόμο δεν θα με συναντήσεις.  Μάλιστα τώρα που το σκέφτομαι τις βροχερές μέρες σου έχεις πια το ελεύθερο να συχνάζεις σε όλα τα κοινά μας μέρη.  Αν τα θυμάσαι βέβαια,  γιατί εγώ δεν θυμάμαι τίποτα.   Είναι μεγάλη αλήθεια αυτό το ''τίποτα''.

[(δεν μου αρέσει η αντιγραφή των κειμένων μου,  είναι προσωπικά και δεν μου αρέσει να τα βλέπω αλλού,  παρά μόνο σ'αυτό το προσωπικό μου blog.  Ακόμη κι αν από κάτω υπάρχει το όνομα του blog μου,  σας παρακαλώ μην το κάνετε)]

Και είναι και λίγο πρωτόγνωρο.  Γιατί ένα ''τίποτα'' σε κάνει ίσως να σκέφτεσαι το κενό.  Μην μπερδεύεσαι.  Είναι σωστά οχυρωμένο τούτο το ''τίποτα'' μου.  Έχω κάνει τέτοια δουλειά και οργάνωση που κι εσύ ακόμη,  αν έχεις μνήμη από το πώς ήμουν,  θα εκπλαγείς.

Εγώ,  το έχω διαγράψει όλο το ''πριν''. 

βροχή

 

Βρέχει ασταμάτητα από το πρωί κι αν με ρωτήσεις θα σου πω πως ναι,  αναμφισβήτητα προτιμώ τις στεγνές μέρες που μπορώ να κάνω ότι θέλω χωρίς να γίνομαι παπί.  Επίσης προτιμώ τις μέρες με το άπλετο φως ακόμη κι αν αυτό σημαίνει αφόρητη ζέστη. 

Αν και η ομορφιά βρίσκεται παντού,  το ίδιο και η χαρά!
 

Ποιό βιβλίο και με ποιά ιδιότητα θα μπορούσε να αλλάξει την ζωή ενός ανθρώπου;

 

Πολλές φορές μου έχει τύχει σε ομάδες ανάγνωσης που παρακολουθώ να γίνεται η εξής ερώτηση:  ποιό βιβλίο σας άλλαξε την ζωή;

Ποιό βιβλίο και με ποιά ιδιότητα θα μπορούσε να αλλάξει την ζωή ενός ανθρώπου;

Υπάρχει κάτι τέτοιο;

Αν ναι ποιο;

Εγώ σκέφτομαι κάτι βιωματικό αλλά επειδή θέλω να το διακωμωδήσω,  μου έρχεται κατά νου η εικόνα δύο ανθρώπων που γνωρίζονται εξαιτίας ενός βιβλίου,  πχ ένα βιβλίο που πέφτει κάτω και το βρίσκει ένα ενδιαφέρον άτομο ή ένα βιβλίο με ένα μήνυμα μέσα αφημένο σε κάποιο παγκάκι,  ή ας πούμε μια ανταλλαγή βιβλίων που δίνει μια ευκαιρία να γνωριστούμε με κάποιον.

Προσοχή μόνο,  γιατί στην εποχή που ζούμε υπάρχουν και γνωριμίες που δεν μας βγαίνουν σε καλό.

15

 

Σκέφτομαι ότι 15 χρόνια είναι πολλά,  κι ότι τόσα πολλά χρόνια από την ζωή μου δεν έχω δώσει ούτε σε χόμπυ μου,  ούτε σε επαγγελματική απασχόληση,  τόσο εύκολα τα κάνω σκόνη όλα,  αλλά το blogging,  blogging.  Εθισμένη δηλώνω με τούτο το συμπαθητικό blogάκι που τον καιρό που το πρωτοέφτιαξα (2006) το θεωρούσα μεγάλο δώρο.  Ακόμη έτσι το βλέπω,  σαν ένα μεγάλο δώρο.  Το καταφύγιο μου,  η εκτόνωση μου,  οι αλήθειες μου.

15 χρόνια ακουμπώ τον εαυτό μου σε αυτές τις σελίδες που κατά καιρούς αλλάζουν χρώματα.  Με όνειρα,  με ελπίδα,  με πίστη και αισιοδοξία για την ζωή..  που αυτή ξέρει!  Συνεχίζω..

 

αλλάζει ο άνθρωπος;

 

 Η απάντηση είναι ναι και προέρχεται από βιωματική εμπειρία.  Ο άνθρωπος αλλάζει!  Ματιά,  σκεπτικό,  φιλοσοφία,  όλα μπορούν να ειδωθούν αλλιώς,  ακόμη και ανάποδα αν χρειαστεί.  Βεβαίως και μπορείς να γυρίσεις τα πάνω κάτω να αλλάξεις την δική σου κοσμοθεωρία,  την φούσκα που μεγαλώνει στον κόσμο του δικού σου του μυαλού.  

Δεν θα σου πω ότι δεν υπάρχουν προβλήματα,  αυτά ήταν και θα είναι πάντα χίλια δυό.  Θα σου πω όμως πως μπορείς να δώσεις μια δυναμική θετικότητα σε όλο τον υπόλοιπο χρόνο σου, ώστε να μπορείς να στηρίξεις με έναν άλλο τρόπο τα θέματα σου.  

Σαν να χτίζεις μια προσωπική πηγή θετικότητας μέσα σου,  σαν να κουβαλάς έναν ήλιο πάντα μαζί σου.  Καθόλου εύκολο,  όμως με προσπάθεια,  υπομονή,  βήμα στο βήμα εφικτό.  Αφού γίνει αντιληπτό και μετά συνειδητό κι αφού μάθεις να απαντάς στην ερώτηση ''τί είναι καλύτερο για μένα'';

Θα μου πεις πάντα πίστευα πως κάνω το καλύτερο για μένα.  Θα σου πω,  ξαναδές το και δούλεψε το.