Στο σπίτι μου αυτό, κατοικώ γύρω στα σαράντα χρόνια. Την ανατολική του πλευρά την ζω εδώ και 30 χρόνια, την θέα προς το βουνό στην πλευρά της θάλασσας την ανακάλυψα τα τελευταία δέκα χρόνια, τα δε δέντρα της πλατείας, ιδιαιτέρως πως ανάμεσα τους βρίσκεται ένα υπέροχο σφεντάμι, μόλις τις τελευταίες μέρες.
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Tuesday, May 30, 2017
ματιές
Στο σπίτι μου αυτό, κατοικώ γύρω στα σαράντα χρόνια. Την ανατολική του πλευρά την ζω εδώ και 30 χρόνια, την θέα προς το βουνό στην πλευρά της θάλασσας την ανακάλυψα τα τελευταία δέκα χρόνια, τα δε δέντρα της πλατείας, ιδιαιτέρως πως ανάμεσα τους βρίσκεται ένα υπέροχο σφεντάμι, μόλις τις τελευταίες μέρες.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Με λίγα λόγια σκέψου πόσα έχει ακόμα να σου δώσει σαν να είναι η πρώτη φορά που βγαίνεις στο κατώφλι του. Υπέροχη αίσθηση Στέλλα. Καλό βράδυ.
ReplyDelete