το τραγουδι της βροχης..με πηρε απο το χερι..
και με ταξιδεψε σε τοπους νοσταλγικους..
η νοτισμενη γη..
τα γλυκυτατα καλοκαιρινα χρωματα..
στα φυλλα που πεφτουν..
φθινοπωρο..
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Πόσο πολύ αγωνιζόμαστε να ζεστάνουμε τις καρδιές μας, να χαρίσουμε τρυφερότητα στον εαυτό μας, να βάλουμε το μικρό παιδί μέσα μας να παί...
No comments:
Post a Comment