''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Friday, December 08, 2006
ο γλαρος μου
καρδια μου..
μολις εφτιαξα καφεδακι..αναψα τσιγαρο..και λεω ας γραψω..
νομιζω πως ειναι ο μονος τροπος να βγαλω απο μεσα μου αυτα που εχω..
χωρις η φωνη σου να προσπαθει μονιμως να με 'πεισει' για καποια πραγματα..
ανοιξα το μεσημερι το κινητο μου(μετα απο την αποροφηση μου απο το internet
το κινητο μενει για μερες κλειστο μεχρι να θυμηθω να γεμισω την μπαταρια του..)
δε τα καταλαβα τα μηνυματα σου(δυσκολη η γραπτη επαφη και μαλιστα με sms που με δυο λεξεις θελεις να περιγραψεις μια ζωη..)
αυτο ομως που μπορω να καταλαβω ειναι πως δε μπορουμε και οι δυο
μετα απο τοσο καιρο,να κατανοησουμε τον τροπο συμπεριφορας του ενος
προς τον αλλον..
με κατηγορεις για καποια γεγονοτα..
πως να εγγυηθω πως δε σου ειπα ποτε μα ποτε ψεμματα??
πως ποτε δεν σου εκρυψα κατι..γιατι παντα σκεφτομουν πως θα με καταλαβεις..θα με δικαιολογησεις,σκεφτομουν πως ξερεις για ποιο λογο κανω οποιαδηποτε κινηση,αφου εσυ με γνωριζες καλυτερα απο οποιονδηποτε αλλον!
ησουν το μονο ατομο που ανοιχτηκα τοσο πολυ..που λαχταρησα τοσο πολυ..
που ποθησα τοσο πολυ..που αγαπησα..
αλλα δεν θελω να ειναι αυτο το θεμα μου..δυστυχως η ευτυχως..φυσικο επακολουθο λεω εγω..η δικη μας ιστορια καρδια μου τελειωσε..
ναι ηταν ενας μεγαλος ερωτας..ναι ηταν μια εμπειρια..
ηταν..
και μη με ρωτησεις γιατι τελειωσε και ποιος ηταν η αιτια..ισως η αιτια ειναι η ιδια η ζωη..ισως τα διαφορετικα θελω μας..
κι αν θελεις..να σου πω..πιστευω καρδια μου πως ποτε δε θα μπορουσα να εχω μαζι σου αυτο που εγω ονειρευομαι..
δε θα μπορουσα ποτε να αποκτησω αυτο που με παρακινουσε η καρδια μου κι
ο ερωτας μου για σενα..
την απολυτη κατακτηση του ανθρωπου που αγαπουσα..
δε θα μπορουσα ποτε να σε κρατησω κοντα μου ..και θα ημουν δυστυχισμενη..πιο δυστυχισμενη απο το ανικανοποιητο διαστημα που ειμασταν μαζι..οπως ειμασταν..
εισαι πουλακι.. καλο μου..γλαρος κατασπρος πανω απο τη θαλασσα..
θυμασαι καποτε που μου ειπες πως ησουν μελισσουλα??πως δε καθοσουν ησυχος παρα ηθελες να παιρνεις λιγο απο δω..και λιγο απο εκει..
τοτε εκλεισα τ αυτια μου..εκλεισα τα ματια μου στην πραγματικοτητα και ειπα
μεσα μου..δε θα ειναι πια πουλακι..δικος μου θελω να ειναι..
αλλα δεν αλλαζει ο ανθρωπος καρδια μου..ουτε η πιο μεγαλη αγαπη μπορει να τον αλλαξει..ειδικα μια αγαπη σα τη δικη μας..μια αγαπη φαντασιας..
ξερεις ποσες αναγκες ειχα που εσυ ησουν μακρια??ναι...κι εσυ ειχες αλλα τωρα μιλαω για μενα που ξερω..
τι να πρωτοπω??
για τις νυχτες μου??ηθελα μια αγκαλια να μου παιρνει τους εφιαλτες?
ενα χερι να κραταει το δικο μου στα δυσκολα..στις βροχερες μου μερες..στις αρρωστειες μου..στους φοβους μου..αλλα και στον ηλιο οταν ελαμπε..παλι το ηθελα αυτο το χερι να χαιρομαστε μαζι μια βολτα..ενα καφεδακι..κουβεντα..επικοινωνια..
επικοινωνια καλο μου..ξερεις ποσο μου λειπει??
και ενα ζευγαρι ματια ηθελα..να με κοιτουν οπως τα κοιτουσα κι εγω..
δυσκολα πραματα καλο μου..δυσκολο να τα παρεις αυτα απο τον γλαρο σου..τον κοιτας που πετα..τον λαχταρας τον χαιρεσαι..τον καμαρωνεις..ξερεις ομως πως διπλα σου δεν θα τον εχεις ποτε..
αλλο φυσικο επακολουθο λοιπον..εφ οσον παει καιρος που δεν ειμαστε μαζι..
οποιαδηποτε σχεση ερωτικη η φιλικη που πιθανον εχουμε δημιουργησει με αλλα ατομα..πιστευω πως στο θεμα αυτο ειμαι προσγειωμενη..
εχουμε δικαιωμα σ αυτο ιδιαιτερα οταν ειμαστε πικραμενοι..ιδιαιτερα οταν ειμαστε πια σε μια ηλικια που ο χρονος για μας μετραει αναποδα..
βλεπεις ολα τα καταλαβαινω ..και αισιοδοξω πως θα ερθει κι η στιγμη που θα καταλαβω το γιατι τοσα ψεμματα..
ειμαι ενα ατομο που εχω σα βαση την ειλικρινεια..πως μπορω να νοιωσω το δικο σου σκεπτικο.. αλλα θα ερθει κι αυτη η στιγμη..
ενα εχω καταλαβει στα 45 μου..να μην καταπιεζω τις αναγκες μου και να μην απολογουμαι γι αυτες..δε σου το κολλησα αυτο τοσα χρονια??δεν εμαθες την ειλικρινεια απο μενα??
γιατι δεν εχεις την αναγκη του ψεμματος πιστεψε μου..υπαρχει και η εκφραση..ετσι γουσταρω ρε πουστη μου..μη προσπαθεις να τους ευχαριστησεις ολους και τελικα κανεναν..
ειναι καταντια να επικοινωνεις γραπτα..καταντια να επικοινωνεις με mail..
αλλα βλεπεις βολευει..ολους μας..
αυτο το κειμενο ειναι μονο για σενα..δε θα μπει σε κανενα μπλογκ..δε θα γινει ποστ..δε θα το διαβασουν οι κουλτουριαρηδες φιλοι μου..
καλο βραδυ..
ημουν για πρωτη φορα ψευτρα..
αλλα το εκανα ποστ με την αδεια του..........
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Το διάβασε δηλαδή...?
ReplyDeleteΧείμαρρος συναισθημάτων...Εισαι μεγαλύτερη μου και σίγουρα νιώθεις πολλά περισσότερα απο ότι εγω...ομως μπορώ να καταλάβω στο ελάχιστο τι αισθάνεσαι!
Αν το χει διαβάσει και αφού σου δώσε την άδεια να το δημοσιεύσεις...Αυτό που εκλαμβάνω εγω είναι ότι εισαι νικήτρια...Τον εαυτό σου κέρδισες οχι κανέναν άλλο...
Σε φιλώ γλυκά
Θα τα πούμε τον Ιανουάριο Γλυκιά μου!
@..ανατολη..το διαβασε..και την πηρα την αδεια..νικητρια??..χχχμμμμ..
ReplyDeleteσου εγραψα ευχουλες στο μπλογκ σου..τα πιο ομορφα Χριστουγεννα σου ευχομαι..σε περιμενω σ ενα μηνα..γεματη με εντυπωσεις..
φιλια..!!
γεμάτο συναισθήματα μιας γυναίκας που αγάπησε πολύ. και αποφάσισε να σταματήσει να αγαπάει.
ReplyDeleteτο σίγουρο είναι ότι είσαι ιδιαίτερα γενναία και αληθινή σε χρόνια υποκρισίας να τα γράφεις και να τα λες στο πρώην αγαπημένο σου άτομο...
γενναίος και εκείνος για να τα δέχεται...
... !!!
ReplyDelete@..alexandra..καλως ηρθες..
ReplyDeleteσταματησα λες..??γενναια οχι..πολυ αληθινη ναι..παντα του τα ελεγα..παντα τα δεχοταν..!!..και??
καλο βραδυ..!!
@..mat..???
ReplyDeleteΕ ? τι ?
ReplyDeleteαυτό !!!
...
Tο δελφίνι
έκανε μερικές στροφές στον αέρα
Πέταξε για λίγο πάνω από τα κύματα
παίζοντας με τον γλάρο που ακολουθούσε
κι ύστερα βυθίσθηκε στον σιωπηλό του κόσμο …
κι
ήταν καλά εκεί
ακόμα λίγο …
το είχα γράψει παλιότερα για μια ιδιάζουσα περίπτωση
Καλό βράδυ !!! :-)
@..mat..μου..ειμαι καλα εδω??
ReplyDeleteΧμμ!!! Εσύ ξέρεις Φεγγαρένια ... μόνο εσύ και το φεγγάρι ;-)
ReplyDelete@..mat..προτιμω το δικο μου κοσμο..και μπορω να το χαιρομαι πια..!!
ReplyDeleteφεγγαρένια καλημέρα
ReplyDeleteΚαι εγώ πάντα όταν γράφω έστω και
το πιο απλό το κάνω με συντροφιά
με μια κούπα καφέ και τσιγάρο
όπως τώρα πρωινό σαββάτου και ακούω
και μουσική ταυτόχρονα
είναι απόλασυση και δεν ζητάω
άδεια από κανέναν
Καλό πρωινό
@..sailor..εγω ζηταω αδεια μονο οταν χαριζω κατι και το ζηταω πισω για να το δημοσιοποιησω..
ReplyDeleteκαφες..τσιγαρο..μουσικη??
κι εγω σε λιγο..αλλα εξω..σε αγαπημενο καφε οπως καθε Σαββατο..
παντα απολαυστικες στιγμες ευχομαι..καλο σ/κ..
Έχεις ένα σπάνιο τρόπο να σκέφτεσαι.. χωρίς περισσότερα λόγια.
ReplyDeleteΚαλημέρα και καλό Σ/Κ.
@..shades..ελπιζω τωρα αυτο να ειναι για καλο!!καλημερουδια..!!
ReplyDeleteΑν ήταν για κακό μάλλον δεν θα σκεφτόσουν καθόλου..
ReplyDeleteΕγώ λέω το ακριβώς αντίθετο.
Καλημέρα και πάλι.
Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι...Μελισσούλες γεννιούνται μερικοί και μελισσούλες πεθαίνουν... Κανείς δε μπορεί να αλλάξει κανέναν...
ReplyDeletekxan
Πανέμορφο κείμενο...γεμάτο αγάπη ...
ReplyDeleteΉ όλα ή τίποτα...
ReplyDeleteΜε ένα τέτοιο κείμενο (κι όσα εσώτερα προϋποθέτει) κλείνει κανείς τα βιβλία... Η σταθερή μου άποψη είναι πως χωρίς αυτό το κλείσιμο (closure, αγγλιστί) δεν μπορεί κανένας να πάει παρακάτω.
ReplyDeleteΤώρα, λοιπόν, θα μπορέσεις!..
Προχώρα...
ReplyDeleteΉσουν αληθινή γλυκιά μου κι αυτό αξίζει.Αξίζει πολλά.
ReplyDeleteΚαλό Σαββατοκύριακο να έχεις!
@..hungry for life..πραγματι δεν αλλαζουν οι ανθρωποι..και πορευονται αναλογα με τις πραξεις τους..παντως εγω μια χαρα..φιλια..σε πεθυμησα..θελω και να στειλω ποστ..
ReplyDelete@..julia..ναι γεματο αγαπη..μονο που και η αγαπη καποια στιγμη εχει αποψη..φιλι..καλο βραδυ..!!
ReplyDelete@..αμο..το 'ολα'μαλλον σπανιζει..στο τιποτα καλυτερα..
ReplyDelete@..aster-oid..ετσι λεω κι εγω..να το κλεισω το βιβλιο..γιατι τελος τελος θα ξεχασω κι οτι εχω μαθει μεχρι σημερα..!!φιλι..καλο βραδυ!!
ReplyDelete@..composition doll..ετσι λεω να κανω..θα το καταφερω λες??
ReplyDelete@..mirca..παντα ειμαι αληθινη..δε μπορω να ειμαι αλλοιως..καλο βραδυ!!
ReplyDeleteΘέλει μεγάλο θάρρος να τα πείς αυτά η έστω να τα γράψεις και να τα πείς του άλλου.
ReplyDeleteΑλλά καλύτερα να τα πείς παρά να τα κρατάς.
Και εσύ έχεις αυτό το θάρρος και το έκανες και τα μοιράστηκες μαζί μας δίνοντας μας την δυνατότητα να θαυμάσουμε τον ομορφο τρόπο που εκφράζεσαι.
Καλη σου νυχτα
@..φοινιξ..δεν εχω θαρρος..καλως ηρθες..καλημερουδια..!!
ReplyDeleteκανονικά σε ένα τόσο προσωπικό κείμενο, δεν βλέπω γιατί να κάνω οποιαδήποτε παρέμβαση.
ReplyDeleteΕκείνο όμως το "...την απολυτη κατακτηση του ανθρωπου που αγαπουσα.." με προκάλεσε.
Έχεις εξετάσει το ενδεχόμενο, να συμβεί ποτέ αυτό;
Αν επιτευχθεί το να κατακτήσεις ΑΠΟΛΥΤΩΣ τον άνθρωπο που αγαπάς, τότε μάλλον θα πάψεις να τον θέλεις...
Θα πρόκειται για με νίκη καταστροφική.
Δεν είναι έτσι;
Καλή Κυριακή να έχεις...
Ελπίζω να μην ήμουν πολύ ... κουλτουριζέ με την επισήμανσή μου :)))
@..marko..εχεις απολυτο δικιο..αντε ας μην ηταν απολυτη η κατακτηση..δεχομαι την υπερβολη μου..αλλα..
ReplyDeleteδεν θα αλλαζε κατι..δεν ειναι εκει το θεμα..
πολλα αυτα που μας χωριζουν απο καποιον που αγαπαμε..και πονανε..
Αναρωτιέμαι πόση πίκρα χρειάσθηκε για να έρθει η τόση καλοσύνη.
ReplyDeleteΠολύ όμορφο και μάθημα (για μένα τουλάχιστον).
@..μαυρη νταλια..δεν ειναι καλοσυνη..απορριψη ειναι με ομορφο τροπο..:)))))
ReplyDeleteέκανες καλά που ήσουν ψεύτρα...
ReplyDeleteέκανε καλά που σε άφησε...
@..allmylife..το καλυτεροτερο ηταν..!!
ReplyDeleteμου έφερες στο μυαλό κάτι δικό μου και τη φράση "δε μπορεί να είναι" να σφυροκοπά το μυαλό
ReplyDeleteτη καλησπέρα μου
@..αλκιμηδη..λυπαμαι αν σου θυμησα..μακρια λεω τωρα..θα αντεξω??
ReplyDeleteΛυπαμαι οταν καποιοι ανθρωποι δεν αντεχουν το βαρος μιας αληθινης αγαπης!!
ReplyDeleteΤελικα την αγκαλια που ζητας δεν την βρηκες ακομα....δεν πειραζει,
Ο καινουριος χρονος θα σου χαρισει ολα οσα ζητας!!
Αυτο να το θυμασαι!!
Φιλια πολλα!!
@..annamaria..ολοι εχουμε καπου να ακουμπησουμε..ας ειναι..κι ο καινουργιος χρονος μονο χαρα ευχομαι να φερει..!!
ReplyDelete(στην κυρία Ρωρερκάρ)
ReplyDeleteΚυρία κοιτάξτε με-δεν είμαι ο αυλός
στου Σκοτεινού μπροστά τη θύρα;
Δεν είμαι εγώ αυτός που φανερώνω
το πιο βαθύ της ζωής μυστήριο;
Σχέση καμία έχω εγώ
με νοήματα κοινά και ομιλίες και διαθέσεις;
Τα νεύματα εγώ δεν ψαύω των Πραγμάτων
και τη Διάρκειά των δεν κρατώ εγώ;
Κυρία σε σας-το ξέρετε; πως έχω έβρει
τη Μυστική και Ήρεμη.Σιωπή
που με τρεμάμενα από πόθο χέρια
μπορώ να τήνε κάνω Μουσική;
Γιώργης Χολιαστός