Friday, December 08, 2006

ο γλαρος μου


καρδια μου..
μολις εφτιαξα καφεδακι..αναψα τσιγαρο..και λεω ας γραψω..
νομιζω πως ειναι ο μονος τροπος να βγαλω απο μεσα μου αυτα που εχω..
χωρις η φωνη σου να προσπαθει μονιμως να με 'πεισει' για καποια πραγματα..

ανοιξα το μεσημερι το κινητο μου(μετα απο την αποροφηση μου απο το internet
το κινητο μενει για μερες κλειστο μεχρι να θυμηθω να γεμισω την μπαταρια του..)
δε τα καταλαβα τα μηνυματα σου(δυσκολη η γραπτη επαφη και μαλιστα με sms που με δυο λεξεις θελεις να περιγραψεις μια ζωη..)
αυτο ομως που μπορω να καταλαβω ειναι πως δε μπορουμε και οι δυο
μετα απο τοσο καιρο,να κατανοησουμε τον τροπο συμπεριφορας του ενος
προς τον αλλον..

με κατηγορεις για καποια γεγονοτα..
πως να εγγυηθω πως δε σου ειπα ποτε μα ποτε ψεμματα??
πως ποτε δεν σου εκρυψα κατι..γιατι παντα σκεφτομουν πως θα με καταλαβεις..θα με δικαιολογησεις,σκεφτομουν πως ξερεις για ποιο λογο κανω οποιαδηποτε κινηση,αφου εσυ με γνωριζες καλυτερα απο οποιονδηποτε αλλον!

ησουν το μονο ατομο που ανοιχτηκα τοσο πολυ..που λαχταρησα τοσο πολυ..
που ποθησα τοσο πολυ..που αγαπησα..
αλλα δεν θελω να ειναι αυτο το θεμα μου..δυστυχως η ευτυχως..φυσικο επακολουθο λεω εγω..η δικη μας ιστορια καρδια μου τελειωσε..
ναι ηταν ενας μεγαλος ερωτας..ναι ηταν μια εμπειρια..
ηταν..
και μη με ρωτησεις γιατι τελειωσε και ποιος ηταν η αιτια..ισως η αιτια ειναι η ιδια η ζωη..ισως τα διαφορετικα θελω μας..
κι αν θελεις..να σου πω..πιστευω καρδια μου πως ποτε δε θα μπορουσα να εχω μαζι σου αυτο που εγω ονειρευομαι..
δε θα μπορουσα ποτε να αποκτησω αυτο που με παρακινουσε η καρδια μου κι
ο ερωτας μου για σενα..
την απολυτη κατακτηση του ανθρωπου που αγαπουσα..
δε θα μπορουσα ποτε να σε κρατησω κοντα μου ..και θα ημουν δυστυχισμενη..πιο δυστυχισμενη απο το ανικανοποιητο διαστημα που ειμασταν μαζι..οπως ειμασταν..

εισαι πουλακι.. καλο μου..γλαρος κατασπρος πανω απο τη θαλασσα..
θυμασαι καποτε που μου ειπες πως ησουν μελισσουλα??πως δε καθοσουν ησυχος παρα ηθελες να παιρνεις λιγο απο δω..και λιγο απο εκει..
τοτε εκλεισα τ αυτια μου..εκλεισα τα ματια μου στην πραγματικοτητα και ειπα
μεσα μου..δε θα ειναι πια πουλακι..δικος μου θελω να ειναι..
αλλα δεν αλλαζει ο ανθρωπος καρδια μου..ουτε η πιο μεγαλη αγαπη μπορει να τον αλλαξει..ειδικα μια αγαπη σα τη δικη μας..μια αγαπη φαντασιας..

ξερεις ποσες αναγκες ειχα που εσυ ησουν μακρια??ναι...κι εσυ ειχες αλλα τωρα μιλαω για μενα που ξερω..
τι να πρωτοπω??
για τις νυχτες μου??ηθελα μια αγκαλια να μου παιρνει τους εφιαλτες?
ενα χερι να κραταει το δικο μου στα δυσκολα..στις βροχερες μου μερες..στις αρρωστειες μου..στους φοβους μου..αλλα και στον ηλιο οταν ελαμπε..παλι το ηθελα αυτο το χερι να χαιρομαστε μαζι μια βολτα..ενα καφεδακι..κουβεντα..επικοινωνια..
επικοινωνια καλο μου..ξερεις ποσο μου λειπει??
και ενα ζευγαρι ματια ηθελα..να με κοιτουν οπως τα κοιτουσα κι εγω..

δυσκολα πραματα καλο μου..δυσκολο να τα παρεις αυτα απο τον γλαρο σου..τον κοιτας που πετα..τον λαχταρας τον χαιρεσαι..τον καμαρωνεις..ξερεις ομως πως διπλα σου δεν θα τον εχεις ποτε..

αλλο φυσικο επακολουθο λοιπον..εφ οσον παει καιρος που δεν ειμαστε μαζι..
οποιαδηποτε σχεση ερωτικη η φιλικη που πιθανον εχουμε δημιουργησει με αλλα ατομα..πιστευω πως στο θεμα αυτο ειμαι προσγειωμενη..
εχουμε δικαιωμα σ αυτο ιδιαιτερα οταν ειμαστε πικραμενοι..ιδιαιτερα οταν ειμαστε πια σε μια ηλικια που ο χρονος για μας μετραει αναποδα..
βλεπεις ολα τα καταλαβαινω ..και αισιοδοξω πως θα ερθει κι η στιγμη που θα καταλαβω το γιατι τοσα ψεμματα..
ειμαι ενα ατομο που εχω σα βαση την ειλικρινεια..πως μπορω να νοιωσω το δικο σου σκεπτικο.. αλλα θα ερθει κι αυτη η στιγμη..

ενα εχω καταλαβει στα 45 μου..να μην καταπιεζω τις αναγκες μου και να μην απολογουμαι γι αυτες..δε σου το κολλησα αυτο τοσα χρονια??δεν εμαθες την ειλικρινεια απο μενα??
γιατι δεν εχεις την αναγκη του ψεμματος πιστεψε μου..υπαρχει και η εκφραση..ετσι γουσταρω ρε πουστη μου..μη προσπαθεις να τους ευχαριστησεις ολους και τελικα κανεναν..

ειναι καταντια να επικοινωνεις γραπτα..καταντια να επικοινωνεις με mail..
αλλα βλεπεις βολευει..ολους μας..

αυτο το κειμενο ειναι μονο για σενα..δε θα μπει σε κανενα μπλογκ..δε θα γινει ποστ..δε θα το διαβασουν οι κουλτουριαρηδες φιλοι μου..
καλο βραδυ..



ημουν για πρωτη φορα ψευτρα..

αλλα το εκανα ποστ με την αδεια του..........

40 comments:

  1. Το διάβασε δηλαδή...?
    Χείμαρρος συναισθημάτων...Εισαι μεγαλύτερη μου και σίγουρα νιώθεις πολλά περισσότερα απο ότι εγω...ομως μπορώ να καταλάβω στο ελάχιστο τι αισθάνεσαι!
    Αν το χει διαβάσει και αφού σου δώσε την άδεια να το δημοσιεύσεις...Αυτό που εκλαμβάνω εγω είναι ότι εισαι νικήτρια...Τον εαυτό σου κέρδισες οχι κανέναν άλλο...

    Σε φιλώ γλυκά
    Θα τα πούμε τον Ιανουάριο Γλυκιά μου!

    ReplyDelete
  2. @..ανατολη..το διαβασε..και την πηρα την αδεια..νικητρια??..χχχμμμμ..
    σου εγραψα ευχουλες στο μπλογκ σου..τα πιο ομορφα Χριστουγεννα σου ευχομαι..σε περιμενω σ ενα μηνα..γεματη με εντυπωσεις..
    φιλια..!!

    ReplyDelete
  3. γεμάτο συναισθήματα μιας γυναίκας που αγάπησε πολύ. και αποφάσισε να σταματήσει να αγαπάει.

    το σίγουρο είναι ότι είσαι ιδιαίτερα γενναία και αληθινή σε χρόνια υποκρισίας να τα γράφεις και να τα λες στο πρώην αγαπημένο σου άτομο...

    γενναίος και εκείνος για να τα δέχεται...

    ReplyDelete
  4. @..alexandra..καλως ηρθες..
    σταματησα λες..??γενναια οχι..πολυ αληθινη ναι..παντα του τα ελεγα..παντα τα δεχοταν..!!..και??
    καλο βραδυ..!!

    ReplyDelete
  5. Ε ? τι ?
    αυτό !!!
    ...
    Tο δελφίνι
    έκανε μερικές στροφές στον αέρα
    Πέταξε για λίγο πάνω από τα κύματα
    παίζοντας με τον γλάρο που ακολουθούσε
    κι ύστερα βυθίσθηκε στον σιωπηλό του κόσμο …
    κι
    ήταν καλά εκεί
    ακόμα λίγο …


    το είχα γράψει παλιότερα για μια ιδιάζουσα περίπτωση
    Καλό βράδυ !!! :-)

    ReplyDelete
  6. @..mat..μου..ειμαι καλα εδω??

    ReplyDelete
  7. Χμμ!!! Εσύ ξέρεις Φεγγαρένια ... μόνο εσύ και το φεγγάρι ;-)

    ReplyDelete
  8. @..mat..προτιμω το δικο μου κοσμο..και μπορω να το χαιρομαι πια..!!

    ReplyDelete
  9. φεγγαρένια καλημέρα

    Και εγώ πάντα όταν γράφω έστω και
    το πιο απλό το κάνω με συντροφιά
    με μια κούπα καφέ και τσιγάρο
    όπως τώρα πρωινό σαββάτου και ακούω
    και μουσική ταυτόχρονα
    είναι απόλασυση και δεν ζητάω
    άδεια από κανέναν

    Καλό πρωινό

    ReplyDelete
  10. @..sailor..εγω ζηταω αδεια μονο οταν χαριζω κατι και το ζηταω πισω για να το δημοσιοποιησω..
    καφες..τσιγαρο..μουσικη??
    κι εγω σε λιγο..αλλα εξω..σε αγαπημενο καφε οπως καθε Σαββατο..
    παντα απολαυστικες στιγμες ευχομαι..καλο σ/κ..

    ReplyDelete
  11. Έχεις ένα σπάνιο τρόπο να σκέφτεσαι.. χωρίς περισσότερα λόγια.
    Καλημέρα και καλό Σ/Κ.

    ReplyDelete
  12. @..shades..ελπιζω τωρα αυτο να ειναι για καλο!!καλημερουδια..!!

    ReplyDelete
  13. Αν ήταν για κακό μάλλον δεν θα σκεφτόσουν καθόλου..
    Εγώ λέω το ακριβώς αντίθετο.
    Καλημέρα και πάλι.

    ReplyDelete
  14. Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι...Μελισσούλες γεννιούνται μερικοί και μελισσούλες πεθαίνουν... Κανείς δε μπορεί να αλλάξει κανέναν...
    kxan

    ReplyDelete
  15. Πανέμορφο κείμενο...γεμάτο αγάπη ...

    ReplyDelete
  16. Με ένα τέτοιο κείμενο (κι όσα εσώτερα προϋποθέτει) κλείνει κανείς τα βιβλία... Η σταθερή μου άποψη είναι πως χωρίς αυτό το κλείσιμο (closure, αγγλιστί) δεν μπορεί κανένας να πάει παρακάτω.
    Τώρα, λοιπόν, θα μπορέσεις!..

    ReplyDelete
  17. Ήσουν αληθινή γλυκιά μου κι αυτό αξίζει.Αξίζει πολλά.

    Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις!

    ReplyDelete
  18. @..hungry for life..πραγματι δεν αλλαζουν οι ανθρωποι..και πορευονται αναλογα με τις πραξεις τους..παντως εγω μια χαρα..φιλια..σε πεθυμησα..θελω και να στειλω ποστ..

    ReplyDelete
  19. @..julia..ναι γεματο αγαπη..μονο που και η αγαπη καποια στιγμη εχει αποψη..φιλι..καλο βραδυ..!!

    ReplyDelete
  20. @..αμο..το 'ολα'μαλλον σπανιζει..στο τιποτα καλυτερα..

    ReplyDelete
  21. @..aster-oid..ετσι λεω κι εγω..να το κλεισω το βιβλιο..γιατι τελος τελος θα ξεχασω κι οτι εχω μαθει μεχρι σημερα..!!φιλι..καλο βραδυ!!

    ReplyDelete
  22. @..composition doll..ετσι λεω να κανω..θα το καταφερω λες??

    ReplyDelete
  23. @..mirca..παντα ειμαι αληθινη..δε μπορω να ειμαι αλλοιως..καλο βραδυ!!

    ReplyDelete
  24. Θέλει μεγάλο θάρρος να τα πείς αυτά η έστω να τα γράψεις και να τα πείς του άλλου.
    Αλλά καλύτερα να τα πείς παρά να τα κρατάς.
    Και εσύ έχεις αυτό το θάρρος και το έκανες και τα μοιράστηκες μαζί μας δίνοντας μας την δυνατότητα να θαυμάσουμε τον ομορφο τρόπο που εκφράζεσαι.

    Καλη σου νυχτα

    ReplyDelete
  25. @..φοινιξ..δεν εχω θαρρος..καλως ηρθες..καλημερουδια..!!

    ReplyDelete
  26. κανονικά σε ένα τόσο προσωπικό κείμενο, δεν βλέπω γιατί να κάνω οποιαδήποτε παρέμβαση.
    Εκείνο όμως το "...την απολυτη κατακτηση του ανθρωπου που αγαπουσα.." με προκάλεσε.
    Έχεις εξετάσει το ενδεχόμενο, να συμβεί ποτέ αυτό;
    Αν επιτευχθεί το να κατακτήσεις ΑΠΟΛΥΤΩΣ τον άνθρωπο που αγαπάς, τότε μάλλον θα πάψεις να τον θέλεις...
    Θα πρόκειται για με νίκη καταστροφική.
    Δεν είναι έτσι;
    Καλή Κυριακή να έχεις...


    Ελπίζω να μην ήμουν πολύ ... κουλτουριζέ με την επισήμανσή μου :)))

    ReplyDelete
  27. @..marko..εχεις απολυτο δικιο..αντε ας μην ηταν απολυτη η κατακτηση..δεχομαι την υπερβολη μου..αλλα..

    δεν θα αλλαζε κατι..δεν ειναι εκει το θεμα..
    πολλα αυτα που μας χωριζουν απο καποιον που αγαπαμε..και πονανε..

    ReplyDelete
  28. Αναρωτιέμαι πόση πίκρα χρειάσθηκε για να έρθει η τόση καλοσύνη.
    Πολύ όμορφο και μάθημα (για μένα τουλάχιστον).

    ReplyDelete
  29. @..μαυρη νταλια..δεν ειναι καλοσυνη..απορριψη ειναι με ομορφο τροπο..:)))))

    ReplyDelete
  30. έκανες καλά που ήσουν ψεύτρα...
    έκανε καλά που σε άφησε...

    ReplyDelete
  31. @..allmylife..το καλυτεροτερο ηταν..!!

    ReplyDelete
  32. μου έφερες στο μυαλό κάτι δικό μου και τη φράση "δε μπορεί να είναι" να σφυροκοπά το μυαλό
    τη καλησπέρα μου

    ReplyDelete
  33. @..αλκιμηδη..λυπαμαι αν σου θυμησα..μακρια λεω τωρα..θα αντεξω??

    ReplyDelete
  34. Λυπαμαι οταν καποιοι ανθρωποι δεν αντεχουν το βαρος μιας αληθινης αγαπης!!
    Τελικα την αγκαλια που ζητας δεν την βρηκες ακομα....δεν πειραζει,
    Ο καινουριος χρονος θα σου χαρισει ολα οσα ζητας!!
    Αυτο να το θυμασαι!!
    Φιλια πολλα!!

    ReplyDelete
  35. @..annamaria..ολοι εχουμε καπου να ακουμπησουμε..ας ειναι..κι ο καινουργιος χρονος μονο χαρα ευχομαι να φερει..!!

    ReplyDelete
  36. (στην κυρία Ρωρερκάρ)

    Κυρία κοιτάξτε με-δεν είμαι ο αυλός
    στου Σκοτεινού μπροστά τη θύρα;
    Δεν είμαι εγώ αυτός που φανερώνω
    το πιο βαθύ της ζωής μυστήριο;

    Σχέση καμία έχω εγώ
    με νοήματα κοινά και ομιλίες και διαθέσεις;
    Τα νεύματα εγώ δεν ψαύω των Πραγμάτων
    και τη Διάρκειά των δεν κρατώ εγώ;

    Κυρία σε σας-το ξέρετε; πως έχω έβρει
    τη Μυστική και Ήρεμη.Σιωπή
    που με τρεμάμενα από πόθο χέρια
    μπορώ να τήνε κάνω Μουσική;

    Γιώργης Χολιαστός

    ReplyDelete

παραμονή

  Την ζωή την ακολουθούμε,  δεν μας ακολουθεί!  Πιστεύω όμως βαθιά,  πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας,  θα πραγματοποιηθεί....