Tuesday, October 02, 2007

κόκκινο λοιπόν



Κόκκινο λοιπόν είναι η λέξη που σας δίνω κι εσείς με μιά γραφή,δίχως ανάσα θα πρέπει να γράψετε,μέσα σε πέντε λεπτά ένα κείμενο που μπορεί να είναι οτιδήποτε.Μία ή δύο παράγραφοι,μία εικόνα,μία σκέψη,διάφορες λέξεις ή προτάσεις,ένας διάλογος!

Σκύβω το κεφάλι και γράφω στο moleskine που έχω πάρει μαζί μου,πάντα με μολύβι..αυτό το πράσινο της faber castel Νο 2Β.Ακουμπάω την καλοξυμμένη μύτη στο χαρτί και περιμένω να τραβήξει το δρόμο της..μπααα..τίποτα..δεν υπακούει!Επαναλαμβάνω την λέξη μήπως και πάρει μπρος η μηχανή..αλλά μάλον πάλι ξέχασα να αλλάξω τις ληγμένες μπαταρίες.Κόκκινο,κόκκινο,κόκκινο τραπέζι,αβγό,πάσχα,φαγητά..το νιώθω πως είναι πολύ πεζό κι ανέμπνευστο αλλά συνεχίζω..κόκκινο παραβάν,γκέισα..άλλωστε η συγγραφέας που μας υπόσχεται πως θα μας μάθει να γράφουμε είπε να κάνουμε την άσκηση δίχως ιδιαίτερη σκέψη,ότι μας βγει αυθόρμητα λέει..κραγιόν,κόκκινο φιλί στα χείλη,ζωγραφιές..νάτες πάλι οι ζωγραφιές παρούσες στα καλά καθούμενα..κόκκινο,κόκκινο..προσπαθώ να συντονιστώ με την μουσική που ακούγεται μήπως και βγάλω άκρη,κόκκινο τριαντάφυλλο,αγκάθι..πέταλα..φύλλα..τέλος χρόνου!

Σηκώνω το κεφάλι.Βρίσκομαι κάπου στο κέντρο ενός αμφιθέατρου με άλλους 149 περίπου εν δυνάμει συγγραφείς.Μπροστά και πλάγια, βλέπω το πίσω μέρος από κεφάλια γυναικεία και αντρικά.Πίσω μου άλλοι τόσοι.Χαμογελάω στον εαυτό μου λίγο ειρωνικά.Κοίτα να δεις κόσμος που ασχολείται με την τέχνη λέω.Η κυρία Αλίκη είναι η συγγραφέας.Κλείνει την μουσική.Ας μας διαβάσει όποιος θέλει αυτό που έγραψε..λέει.Χώνωμαι στην καρέκλα μου βαθύτερα.Δεν είναι στον τύπο μου να πάρω το μικρόφωνο στα χέρια και να απαγγέλω..οτιδήποτε.Στο σχολείο,στις εθνικές και εποχιακές γιορτές εγώ ήμουν πάντα ή εξαφανισμένη ή άρρωστη!Και δεν έχω αλλάξει καθόλου από τότε τρομάρα μου!Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που σηκώνουν τα χέρια.Διαβάζουν αυτό που έχουν γράψει..περιμένω να ακούσω κάτι αντίστοιχο με τη δική μου σκέψη..Χα χα!Πόσο γελασμένη είμαι.Τα κείμενα που διαβάστηκαν όχι απλά είχαν συνοχή,εικόνες,χρώμα,διάλογο κλπ κλπ αλλά είχαν και τόσο όμορφη χροιά φωνής οι δημιουργοί τους..ήταν το λιγότερο καταπληκτικά.Μα τι θέλουν αυτοί εδώ σκέφτομαι με περίσσια κακία και ζήλεια μπορώ να πω!

Μέσα στην πίκρα μου κατάλαβα πως μάλλον εγώ ήμουν η παρείσακτη!Οι άνθρωποι ήταν ταλέντα.Για να καταλάβετε η κοπέλα που καθόταν δίπλα μου,μόνο ποίηση γράφει η καημένη και μόνο δύο ποιήματα της έχουν μελοποιηθεί κι όλας!

Το δίωρο τέλειωσε γρήγορα.Μάζεψα moleskine,μολύβια και σκέψεις έβαλα την ουρά στα σκέλια κι όπου φύγει φύγει λέμε..

Αλλά θα ξαναπάω..την άλλη Τρίτη..!! :)))

39 comments:

  1. ΜΠΡΆΒΟ !!!Ετσι σε θέλω να ξεκινάς δυναμικά και να μην το βάζεις κάτω.Αν ήξερες να γράφεις τόσο καλά εννοείται ότι δεν θα πήγαινες στα σεμινάρια.Και την Καρυστιάνη που την είδα στην παρουσίαση του Σουέλ ήταν πάρα πολύ ντροπαλή.Εγω πιστεύω ότι αυτά τα μαθήματα θα σε βοηθήσουν και στο γράψιμο αλλά και να ανοιχτείς .Φιλάκια απο την φιλενάδα σου ,Χρύσα.

    ReplyDelete
  2. είναι όμορφο να μαθαίνουμε!
    παράδειγμα όταν διαβάζω τα κειμενά σου λέω μέσα μου
    -ρε Καραμήτρο εσύ που πας;
    δεν μπορούμε όλοι να είμαστε το ίδιο!
    ο καθένας στο είδος του
    και σίγουρα η γνώση πάντα βηθάει να γίνουμε καλύτεροι!
    αν μέθεις κάτι ενδιαφέρον στα σεμινάρια να μας το ..."μεταδώσεις"!

    καλησπέρα σου

    ReplyDelete
  3. Είχες βρε συ ανάγκη να μάθεις; Θα μου πεις, γηράσκω αεί διδασκόμενος...όλο και καλύτερα θα μάθεις...

    ReplyDelete
  4. όλοι από κάπου ξεκινάμε...και προχωράμε. Εσύ ξεκίνησες με λέξεις,οι άλλοι είναι απλά λίγο πιο μπροστά, στο κείμενο. Ε, και; Τι πειράζει;

    Καλή συνέχειααα!Θα περιμένω το επόμενο βήμα... ;-)

    ReplyDelete
  5. καλή επιτυχία...
    μην το βάζεις κάτω...
    όλα θα έρθουν...

    την καλησπέρα μου...

    ReplyDelete
  6. Καλησπέρα

    Με κόκκινο ξεκίνημα

    Κόκκινη κάρτα στο Εθνικό Σύστημα
    Υγείας της χώρας μας, μετά την
    Ευρωπαϊκή μελέτη σε όλα τα κράτη μέλη.
    Ναι αλλά κανείς δεν κοκκίνησε
    σε αυτή την χώρα για αυτή την προσβολή στην Πατρίδα μας
    Γιατί όλοι έχουν χάσει το αίσθημα
    της ντροπής

    Κόκκινο λοιπόν
    Χωρίς ντροπή

    Καλό βράδυ
    Φιλιά θαλασσινά

    ReplyDelete
  7. Να πας την άλλη τρίτη
    οπωσδήποτε, χωρίς ντροπή
    και κοκκίνισμα
    Εδώ δεν κοκκινίζουν αυτοί
    που πρέπει να κοκκινίζουν
    Όχι εσυ

    Καλό βράδυ
    Εδώ θα είμαι να διαβάζω
    την συνέχεια

    ReplyDelete
  8. Μα αρκούσε να γράψεις μόνο ..... μαυροκόκκινο τριαντάφυλλο. Σκέψου του περιέγραψε το μαζί με τα συναισθήματα σου και .... όλα καλά.
    ;))))
    Και όμως έκανες ακριβώς αυτό που έπρεπε. Αποφάσισες να αφήσεις τον ερασιτεχνισμό και να το κάνεις λιγάκι πιό επαγγελματικό. Τι καλύτερο λοιπό;
    Ξέρεις πολλούς που μπορούν να κάνουν το χόμπι επάγγελμα τους; Και μην πείς πως βιάζομαι. Όλοι οι πετυχημένοι αυτό κάνουν.
    A!!! στο πρώτο βιβλίο που θα εκδοθεί θέλω αφιέρωση. :)))) (μην σου πώ και φωτογραφία μαζί :)))))

    ReplyDelete
  9. Για κάποιο λόγο μου θύμησες την εμπειρία μου από μαθήματα ζωγραφικής που πήγα κάποτε να πάρω.

    Πήγα ελπίζοντας να απελευθερωθώ κάπως ζωγραφικά και κατέληξα να ζωγραφίζω όπως-όπως βάζα και σάπια ρόδια με μολύβι.

    Όχι, όχι, δεν φταίει το ότι δεν έχω ταλέντο, η καθηγήτρια έφταιγε!

    ReplyDelete
  10. "Aκόμη θυμάμαι τη γλάστρα στο μπαλκόνι σου με τα κόκκινα γεράνια..
    Εκείνα τα γεράνια.. που τα κοιτούσες και χαμογελούσες σαν παιδι΄καθε φορά..
    Τα χάιδευες και φως έπερναν τα μάτια σου..
    Κι οι αναμνήσεις μου πια κόκκινα γεράνια έμειναν στην καρδιά τωρα που εσυ εισαι μακριά μου.."

    ReplyDelete
  11. red passion...

    συνέχισε να θες να μαθαίνεις. Η επιθυμία για γνώση συχνά παίρνει άριστα, όχι το αποτέλεσμα...

    καλημέρα!

    ReplyDelete
  12. moleskine ;;;;
    πάρε με τηλέφωνο να μου πεις πού γίνονται αυτά τα σεμινάρια
    μου κέντρισες τη φαντασία
    μ άρεσε...θα ξανπάω!!!
    αρχίζω και σε βρίσκω πιο δυναμική...μάλλον πολύ πιο αποφασισμένη
    φιλιά (κόκκινα) και περιμένω τηλέφωνο

    ReplyDelete
  13. το να μαθαινεις νεα πραγματα ειναι παντα γοητευτικο.. το θεμα ειναι να εχεις τη διαθεση για νεα πραγματα.. υπαρχουν τοσα πολλα ενδιαφεροντα!

    ReplyDelete
  14. Εχω νιωσει πολλες φορες ετσι κι εγω......ειναι καλο που συνεχιζεις, ισως να μην καταφερεις να γινεις οσο καταπληκτικοι νιωθεις να ειναι οι αλλοι, ουτε καν μετρια......ισως γινεις πολυ καλυτερη γιατι εχεις πολλα να πεις και ισως σου χρειαζεται μια τεχνικη για να τα αποτυπωσεις........ο,τι και να γινει δεν εχεις τιποτα να χασεις και εχεις μονο να κερδισεις πολλα ή λιγα. Και τερμα οι συγκρισεις, αλλιως θα παρω το blog μου και θα την κανω κι εγω σιγα σιγα :)))))

    ReplyDelete
  15. Αφού αποδεδειγμένα γράφεις μια χαρά (απόδειξη αυτό το μπλογκ), προς τι η μετριοφροσύνη και η ουρά στα σκέλια? Κι εγώ τις περισσότερες φορές νομίζω ότι όλοι οι άλλοι γράφουν καλύτερα από μένα, αλλά αυτό δε λέει τίποτε. Καθένας κάτι έχει να πει, λίγο πιο γλαφυρά, λίγο πιο στυφά, λίγο πιο... Το θέμα είναι να βλέπεις πίσω από τις λέξεις (που δεν είναι ο Αλέξης) :)

    ReplyDelete
  16. Να ξαναπάς σίγουρα....
    το γράψιμο σώζει!!

    ReplyDelete
  17. Να ξαναπάς και να μας δώσεις κι εμάς πληροφορίες, μπας και γράψουμε ποτέ κάτι της προκοπής!
    Καλημέρα και κατακόκκινα φιλιά!

    ReplyDelete
  18. @..χρυσα μου..σ ευχαριστω πολυ για το κουραγιο που μου δινεις..εισαι πολυ γλυκια..φιλια πολλα!!

    ReplyDelete
  19. @..μελομενε μου..ετσι ειναι ο καθενας εχει τον τροπο του να λεει αυτα που εχει μεσα του..ολοι οι τροποι δεκτοι και ομορφοι..
    και βεβαια θα ενημερωνω..να οπως πχ θυμασαι που διναμε 5 λεξεις ο ενας στον αλλον και φτιαχναμε ιστοριες;εε αυτο λεει ειναι μια παρα πολυ καλη ασκηση..το μονο που χρειαζεται ειναι να ασχολεισαι..πολλες ωρες μ αυτο!!
    φιλια

    ReplyDelete
  20. @..ονειρομαγειρεματα..γηρασκω εγω;;μπααα!!
    :))) φιλι

    ReplyDelete
  21. @..αποσπεριτη..εγω να δεις πως την περιμενω την συνεχεια..!!
    :)))

    ReplyDelete
  22. @..γιωργο μου..σ ευχαριστω πολυ..μη νομιζεις πως περιμενω και τιποτα σπουδαιο εε!!
    :))

    ReplyDelete
  23. Για μένα ταλέντο είναι να μπορείς να εκφράζεις τα συναισθήματα σου και το ψυχισμό σου στο χαρτί με όποιο τρόπο εσυ θέλεις, και από οτι μπορώ να δω η δίκη σου αποτύπωση πάνω στο χαρτί είναι απλώς καταπληκτική.


    φιλί γνωριμίας σου στέλνω

    ReplyDelete
  24. Δεν θέλω ανασφάλειες... Φυσικά θα ξαναπάς!

    ReplyDelete
  25. @..helorus..επειδη εχω μια εμπειρια απο σχολες ζωγραφικης,ναι ο καθε δασκαλος εχει τη δικη του γραμμη αλλα παλι αν δε μαθεις να ζωγραφιζεις βαζα δεν ξερω αν μπορεις να πας παρακατω!!
    τεςπα διαθεση να εχουμε αυτο αρκει!!

    ReplyDelete
  26. @..sailor..αχ αυτο το αισθημα ντροπης ποσο σπανιο ειναι!
    καλο βραδυ!!

    ReplyDelete
  27. @..sailor..θα παω..ειναι η περιεργεια που με οδηγει..να εισαι εδω καπετανιε μου να εχω κι εγω να λεω!!

    ReplyDelete
  28. @..george..εγω λεω πως ονειροβατω πολλες φορες αλλα κι εσυυυ!!
    :)))

    ReplyDelete
  29. @..hliaxtida..οριστε κειμενο προς θαυμασμο..!!να κατι τετοια βλεπω και..
    :)))φιλακι

    ReplyDelete
  30. @..σπυρο..οι επιθυμιες πολλες σπυρο μου δεν μου λειπουν..ειναι στα θετικα μου αυτο!!

    ReplyDelete
  31. @..αλκυονη..τωρα αν σου πω πως δεν θυμαμαι το τηλεφωνο σου θα με πιστεψεις;;τα δυο τελευταια νουμερα μου ξεφευγουν!!
    :))

    ReplyDelete
  32. @..leila..φετος εχω διαθεση και δεν θα αφησω κανεναν και τιποτα να μου την παρει!!
    :))καλο βραδυ!!

    ReplyDelete
  33. @..dee dee..καλη διαθεση πανω απ ολα..σε φιλω!!

    ReplyDelete
  34. @..adaeus..χα..εγω δεν το νομιζω απλα..!!
    ασε που πρεπει να ξεσκονησεις τις γωνιες των δικων μου λεξεων..!!
    :)))

    ReplyDelete
  35. @..fatale..ναι κανει πολυ καλο..δεν δινεις τα λεφτα σου σε ψυχολογους χιχι!!
    :)))

    ReplyDelete
  36. @..σταλαγματια..ναι και βεβαια..φιλια πολλα!!

    ReplyDelete
  37. @..artou..καλως ηρθες.. αληθεια πολυ πολυ χαρηκα!!
    :)))

    ReplyDelete
  38. @..3parties..ναι ναι εχω πολυ διαθεση να το κανω..και μονο σαν εμπειρια αξιζει!!φιλια!!

    ReplyDelete
  39. Ίσως, αν διάβαζες και εσύ, κάποιοι άλλοι να ένιωθαν πως δεν κάνουν τίποτε μπροστά σου... όλα είναι σχετικά... κυρίως να χαρείς αυτό που κάνεις!
    εμένα πάντως μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις.

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...