Είναι που κρατάει τις πατημασιές μου, δεσμεύει τις ανάσες μου, σφίγγει τα δάχτυλα μου..
Από αυτό τον Οκτώβρη, θα θυμάμαι μόνο πως έβρεχε πολύ..
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Και αρκεί η βροχή αυτή να'ναι λυτρωτική...Πολύ όμορφες φωτό (να σε κλέψω μία??), αλλά η μουσική με μελαγχόλησε πρωί πρωί...Ώχου...
ReplyDelete@ kovovoltes
ReplyDeleteγια τους φιλους μου οι φωτος ειναι ελευθερες ;)))
εγω την ακουσα χθες στη roundel και δεν αντεξα.. μιλησε βαθια στην καρδια μου !
κι αυτο το τσουρ τσουρ φετος πια!
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ οι φωτογραφίες!!!!
ReplyDeleteΜπράβο! Οι φωτό είναι υπέροχες και καλά έκανες και έκλεψες το βιντεάκι, έδεσε μια χαρά!
ReplyDeleteφιλί
@ confused
ReplyDeleteαπο το φθινοπωρο του 2009 ολες ;))
@ roundel
ReplyDeleteμα ηταν πειρασμος, μου φανηκε τοσο υπεροχη η μουσικη αλλα και η εικονες του..
καλημερα!
Καλημέρα και απο εμένα,
ReplyDeleteσκέτη μαγεία το videaki!ομολογώ πως κόλλησα και το είδα 2-3 φορές,πάντα μου άρεσαν τα χρώματα του φθινοπώρου, οι μυρωδιές της φύσης, ιδίως μετά τη βροχή!
όσο για τη βροχή... όπως ανέφερα κι εγώ εχθές- Ξεπλένει τα άσχημα συναισθήματα και προχωράς πιο καθαρά κι ελεύθερα στην πορεία σου!
Α! Και χρόνια πολλά για τη σημερινή!!
:)
@ λιλιουμ
ReplyDeleteκαλη ειναι.. αλλα για λιγο..
αυτη σαν ηρθε δε λεει να φυγει.. μηπως να ριξουμε αλατι;;;))))
Φεγγαρένια μου,σήμερα αγάπησα το φθινόπωρο...! Σ'ευχαριστώ...:-)
ReplyDeleteΥΠΕΡΟΧΕΣ υπέροχη φωτογράφε!
ReplyDeleteYπέροχες οι φθινοπωρινές σου φωτό!!!!! Το βιντεάκι δεν μπόρεσα να το δω, θα ξαναπροσπαθήσω......
ReplyDeleteΥπέροχες! εδώ δύσκολα βρίσκω κόκκινα φύλλα.
ReplyDeleteΩραία η περιγραφή σου για τη βροχή. Την κάνει ακόμη πιο όμορφη. Αλλά και οι εικόνες!!
ReplyDelete@ ψυχη μου
ReplyDeleteκαποιες στιγμες του αγαπω κι εγω ..
@ αγραμπελη
ReplyDeleteευχαριστω..
@ σταυρουλα
ReplyDeleteευχαριστω.. θα σ αρεσει..
@ ηλιογραφε
ReplyDeleteκι εδω τι νομιζεις;
στις εκδρομες..
@ caesar
ReplyDeleteενας ακομη τροπος εκφρασης ;)))
πολυ...
ReplyDeleteπραγματικα πολυ...
και την νιωθω λιγο σαν λυτρωση...
να εχω παρεα...
σε φιλω αγαπημενο κοριτσακι!!!
Αυτές σου οι φωτογραφίες, αχ αυτές σου οι φωτογραφίες!!! (και όχι μόνο οι σημερινές φυσικά)
ReplyDeleteΜε τις ώρες να τις κοιτάζω θα μπορούσα και δεν υπερβάλω, δεν είναι από φυσικού μου να το κάνω.
Η φύση μεγαλουργεί ζωγραφίζοντας με χρώματα και συ φτιάχνεις "πίνακες" κι εγώ ταξιδεύω μέσα τους. Τόσο απλά.
καληνύχτα
@ ναιαδα
ReplyDeleteτι αλλο εχω να σου δωσω;;;
αν ειναι να εισαι εσυ καλα..
@ meggie
ReplyDeleteκι εγω λατρευω τη φυση.. και μου λειπειιιιιι αφανταστα μου λειπει..
Δεμένη βάρκα στο λιμανάκι, ξεχασμένη από τον ιδιοκτήτη της, γεμίζει σιγά σιγά νερό βρόχινο και βαραίνει, βουλιάζει σταδιακά, μέχρι που το γλυκό νερό αγγίζει το αλμυρό, μια σταγόνα μονάχα στην αρχή κι ύστερα όλα παρασύρονται, η βάρκα κατεβαίνει προς το βυθό, αφήνοντας έναν ήχο γεμάτο μπουρμπουλήθρες να ξεχυθεί στο λιμανάκι, κοιτάζω μα δε βλέπω κανέναν, παρά μόνο τα κόκκινα φύλλα που είχαν μαζευτεί πάνω της, πλέον να επιπλέουν στο σημείο όπου κάποτε βρισκόταν, λουλούδια πεταμένα στον τάφο κάποιου άγνωστου...
ReplyDelete(δεν είναι η πρώτη φορά που με εμπνέουν τόσο άμεσα οι φωτογραφίες σου! σε ευχαριστώ για αυτό! μου έδωσες υλικό για μια από τις προσεχείς αναρτήσεις!).
Από αυτό τον Οκτώβρη, θα θυμάμαι πως μου έλειπε ακόμη περισσότερο...