Θα έρθει;

Θα έρθει!
Κι αν κάνει πως το μετανοιώνει,  θα ανέβω στη μαγική μου σκούπα και θα πάω να τον βρω εγώ..
Και που είσαι;;;
Για το 2011,  θέλω να εξαφανιστούν τα άσχημα ΟΛΑ..  άκουσες;;;

*η φωτό μου όσο απαράδεκτη τόσο χρωματιστή,  είχα τόση χαρά όταν βρήκα μπροστά μου όλο αυτό το σκηνικό,  που δεν σκέφτηκα ούτε καν να τραβήξω από μια άλλη γωνία,  ή από λίγο πιο κοντά βρε παιδί μου..  για αυτό λέμε ερασιτέχνης και ατζαμής φωτογράφος ;)))

the next three days

Ξοδεύουμε απίστευτο χρόνο για να οργανώσουμε την ζωή μας σε ημερολόγια,  χωρισμένα σε εβδομάδες,  μέρες και ώρες,  πόσο μεγάλο όμως κομμάτι του χρόνου μας μπορούμε πραγματικά να ελέγξουμε;
Κι αν έχω δημιουργήσει ένα ολόδικο μου κόσμο,  μια δική μου πραγματικότητα και ζω μέσα σ αυτήν,  θεωρούμαι τρελλός;

Ένα συνηθισμένο ζευγάρι έως ότου η γυναίκα κατηγορηθεί για φόνο.  Άδικα;  Όλες οι αποδείξεις είναι εναντίον της,  παρ όλα αυτά υπάρχει ένα και μοναδικό άτομο που την πιστεύει.
Μεγάλη υπόθεση η εμπιστοσύνη τελικά.
Να είσαι πίσω από τα μάτια του ανθρώπου που αγαπάς.  Πίσω από τα χείλη,  μέσα στον τρόπο σκέψης του.

Στα προσεχώς :
*μια ταινία με τον Έντ Χάρις
*μια ταινία σε σκηνοθεσία Κλιντ Ήστγουντ
*μια ταινία με την Ατζελίνα Τζολί και τον Τζόνυ Ντεπ
(και ακόμη μια που μου διαφεύγει,  ποτέ δε θυμάμαι τα τρέιλερ ;)))

ενδιάμεσες μέρες

Μ αρέσει να διαβάζω blogs που η φωνή τους μοιάζει με αεράκι, αφήνουν το στίγμα τους ελαφρύ και ουσιώδες..
Μπαίνω μετά εδώ, κι έχει κρύο τόσες μέρες μετά και τεράστιες εικόνες που ώρες ώρες μου μοιάζουν βαρύγδουπες κραυγές χωρίς αιτία. Κλείνω την μισάνοιχτη πόρτα πίσω μου, παίζει ρόλο ο τόνος της φωνής, είναι αυτός που κερδίζει τον άλλον, είναι η σωστή φωνή που χρησιμοποιούν πάντα οι καλοί πωλητές.. για να μαγέψουν τον επίδοξο πελάτη..

Το σπιτάκι μου μυρίζει χριστουγεννιάτικη μυρωδιά, λόφους από μελομακάρονα κι άλλα τέτοια γλυκά, λέω πως δεν είναι συμβιβασμός η πληρότητα, ούτε παραίτηση, περισσότερο με ωριμότητα μου μοιάζει τώρα πιά.
Ακούω πολλές φορές τη μέρα το Υes, I Do, ευτυχώς που έχω να θυμάμαι πράγματα πολλά, και να κάνω άλλα τόσα, λένε πως είναι καλό να είναι πάντα με κάτι απασχολημένο το μυαλό, σου δίνει μια άλλη ώθηση, και μια ικανοποίηση, οι καφέδες μας τώρα πια έχουν αλλάξει τόπο, και οι σκέψεις τρόπο, μα τι είναι αυτό που μένει πάντα ίδιο μου λες;

(κάπου άκουσα, πως ο έρωτας εξαρτάται από άλλες ανάγκες, και πως όση αγάπη σου έλειπε από τους γονείς σου σα παιδί, αυτή ψάχνεις να βρεις για αυτό και εξιδανικεύεις έτσι τον άλλο, που νομίζεις άλλο σου μισό, και τον κοιτάς στα μάτια σα να είναι ένας άγγελος θεόσταλτος απέναντι σου, και για αυτό η πραγματικότητα είναι πάντα διαφορετική, και πως χρειάζεται πολύς χρόνος και πολύ τριβή για να αγαπήσεις τον άλλον για αυτό που σου προσφέρει πραγματικά και όχι για αυτό που θα ήθελες ή που νομίζεις πως σου προσφέρει.)

*το βιβλίο που διαβάζω προχωράει αργά αλλά σταθερά
*ένα σινεμαδάκι σήμερα θα είναι ότι πρέπει
*άντε λίγη καθημερινότητα από αύριο για να έρθουμε στα ίσα μας ώς την τελευταία μέρα αυτού του χρόνου και την πρώτη του επόμενου ;)))

*ημερολόγιο του 2011 αγόρασα, ένα πολύ όμορφο, φωτογραφικό με θέμα τον καφέ σε διάφορες πόλεις στην ελλάδα και το εξωτερικό, του Γιώργου Ζαρζώνη

το μαγικό κρύσταλο

Tα πιό όμορφα χριστούγεννα,  είναι μ αυτούς που αγαπάμε πολύ..
Καλό φαγητό και κρασάκι,  κουβεντούλα,  φλόγες κεριών,  ζεστασιά,  ξύλα στο τζάκι,  κρύο πολύ κι ακόμη καλύτερα χιόνι να πέφτει απαλά,  τα φώτα του χριστουγεννιάτικου δέντρου,  κανένα επιτραπέζιο παιχνίδι και υγεία,  πολύ υγεία και πολύ αγάπη..
Μ αρέσει όταν με πνίγει η αγάπη,  όταν με φτάνει στα όρια μου,  μ αρέσει να νιώθω χρειαζούμενη κι  απαραίτητη..
Τις επόμενες μέρες,  έχω να φτιάξω κουραμπιέδες και μελομακάρονα,  κοτόπουλο γεμιστό μ εκείνη τη γέμιση που περιμένω έναν ολόκληρο χρόνο γιά να την ξαναγευτώ και χίλια δυό καλούδια,  να πάω βόλτες στο κέντρο και με φίλους που έχω καιρό να δω,  η αλήθεια είναι πως χρειάζομαι λίγη ξεκούραση από το net,  άλλωστε έχω αγοράσει βιβλίο,  ναι.. μετά από πολύ καιρό,  κι από τις πρώτες σελίδες μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον και ευχάριστο,  να πάω γυμναστήριο που το έχω αφήσει και μ έχει αφήσει,  να κάνω λίγο περπάτημα,  να μείνω με τον εαυτό μου και να σκεφτώ,  έτσι σκεφτόμουν να μην ασχοληθώ με άλλη ανάρτηση..  έως ότου..

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έχετε τα πιό γλυκά χριστούγεννα των μέχρι τώρα χρόνων της ζωής σας,  και να βρείτε όλοι εκείνο το μαγικό κρύσταλο που θα σας δώσει στιγμές τόσο σημαντικές όσο και απλές,  στιγμές ιδιαίτερες..

Να μη σας λείψουν ποτέ οι άνθρωποι που σας αγαπούν και αγαπάτε..

άλλες οκτώ

είναι πάντα λευκός

Kρυώνω όταν τα καλοριφέρ καίνε στο φουλ και ζεσταίνομαι όταν η θερμοκρασία είναι κάτω από το μηδέν.  Ανοίγω το παράθυρο και χαιδεύομαι με την παγωμένη ατμόσφαιρα.

Αυτό το χειμώνα το σώμα μου έχει το προσωπικό του θερμόμετρο και το δέρμα μου πονάει σε κάθε άγγιγμα..

μαζί

για να σε αγγίζω
για να σε μυρίζω
για να σε νιώθω
για να σε διαβάζω
για να σε ανακαλύπτω..

άλλες δεκατρείς

αν και δε μου αρέσει καθόλου όταν το παραμύθι φτάσει στο τέλος του..  μα καθόλου ;)))

χειμώνας

κάτι πολύχρωμο

φως

''η ζωή είναι σαν μια καλή ασπρόμαυρη φωτογραφία,  περιλαμβάνει το λευκό,  περιλαμβάνει το μαύρο και πολλές πολλές ενδιάμεσες σκιάσεις''  Κarl Heiner

όνειρο του Δεκέμβρη

something Xmas

Φτιάχνομαι πολύ εύκολα ως προς το χριστουγεννιάτικο μου mood,  αυτο υποβάλομαι,  παραμυθιάζομαι,  χαίρομαι..
Βουτάω στα στραφταλιζέ και στα ολίγον κιτς,  vintage τα λέμε επισήμως,  ξετυλίγω σοκολατένιους αγιοβασίληδες,  κρεμάω από πράσινα ψεύτικα κλαδιά όλα τα υπόλοιπα στολίδια,  μιλάω μαζί τους..και ναι..  ανάβω λαμπάκια..  πολλά λαμπάκια..

down (mood)

Κι αν αναρωτιέσαι ακόμη,  σε ποιό προορισμό βρίσκονται τα συναισθήματα που έχουν χαθεί εδώ και καιρό,  κι αν η πραγματικότητα ήταν εκείνη,  ή αυτή που βλέπεις απόψε αποστασιοποιημένος,  λέω πως όταν καταφέρεις και βγεις κολυμπώντας στην απέναντι όχθη,  φαίνονται όλα τόσο μικρά,  τόσο ασήμαντα,  τόσο μηδαμηνά..

Σα να μου φαίνεται πως η αλήθεια βρίσκεται πάντα σε έδαφος στέρεο ;)