σιωπή, ζωή, χρόνος

H σιωπή μπορεί να σημαίνει φόβο,  όπως όταν προσπαθείς να στηρίξεις κάτι πολύ εύθραστο στο μπουφέ και κάνεις ακούσια εκείνη την κίνηση με τα χέρια παγωμένα ανοιχτά και την ανάσα κομμένη.. ενώ  μέσα σου μια φωνή παρακαλά ''κράτα την ισορροπία σου''
-
Αυτές οι απίστευτες εικόνες από ζωή..
Τρυπώνουν μέσα σου με το έτσι θέλω και ουρλιάζουν!
-
Η έννοια του χρόνου..  πόσο ακόμη μπορεί να αλλάξει..

βροχή μου

Είπα ότι όταν μου ξανακάτσει βροχή,  θα κάνω πολυθρόνα το χαλί,  θα βάλω τον ελληνικό στο πάτωμα,  δίπλα το τασάκι,  στο χέρι τσιγάρο..  τη μπαλκονόπορτα θα την αφήσω μισάνοιχτη να μπαίνει ο κρύος αέρας και να δροσίζει το ζεστό πρόσωπο..
.....
Μέσα μου κι έξω μου η βροχή έχει χρώμα γκρι και γεύση μελαγχολίας
.....
Όταν περπατάς δρόμους άγνωστους,  έχεις την ανασφάλεια του πρωτάρη και την αφέλεια του ότι ήθελε προκύψει..
Σε δρόμους περπατημένους ήδη,  υπάρχει πάντα ένα πρόβλημα,  αυτό του να βρεις τα χνάρια εκείνα τα χρωματιστά που πάντα υπάρχουν,  και να πατήσεις ξανά επάνω για το πισωγύρισμα..  αποφεύγοντας ασφαλής τις κακοτοπιές!
.....

Έρχονται Χριστούγεννα ρεεε..

Να τους προλάβω

Στο μεγάλο εμπορικό κέντρο έξω από την πόλη,

είδα μακριά μέσα στο πλήθος τους φίλους μου

-ζευγάρι,  άνδρας και γυναίκα.

Αψεγάδιαστη,  εκλεκτή η φιλία μας,

απλόχερα θαλπωρή μου έδινε.

Όπως από τη δίψα με φόρα τρέχεις στην καθαρή πηγή,

έτσι έκανα αγώνα δρόμου για να τους προλάβω

πριν χαθούν σε στοές και καταστήματα.

Να γεμίσω με θαλπωρή ήθελα

Όπως από τη δίψα με φόρα τρέχεις 

στην καθαρή πηγή.

''το τραγικό και το λημέρι των αισθήσεων''

Αλεξάνδρα Μπακονίκα