Αυτό το ότι όσο αποστασιοποιείσαι τόσο αναγνωρίζεις πως σε βάθος και απογυμνωμένα πια τα γεγονότα δεν είναι ούτε άσπρα, ούτε γκρι αλλά μαύρα, σε συνδιασμό με τον ''πανικό'' που μπορεί να βιώσει ο καθένας στην καθημερινότητα που σημαίνει ότι και το πιο μικρό, το πιό ασήμαντο μπορεί ξαφνικά να σε πνίξει την ίδια στιγμή που παλεύεις με τους λύκους και όλα τα θηρία της ζούγκλας και νομίζεις πως παραμένεις ακέραιος αν μη τι άλλο δημιουργεί θλίψη.. αναμφισβήτητη νίκη είναι ολόκληρα κομμάτια μετατόπισης αριστερά ή δεξιά.. για πόσο όμως αυτή η ''μετέωρη'' κατάσταση;
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Thursday, April 03, 2014
μακρινά
Αυτό το ότι όσο αποστασιοποιείσαι τόσο αναγνωρίζεις πως σε βάθος και απογυμνωμένα πια τα γεγονότα δεν είναι ούτε άσπρα, ούτε γκρι αλλά μαύρα, σε συνδιασμό με τον ''πανικό'' που μπορεί να βιώσει ο καθένας στην καθημερινότητα που σημαίνει ότι και το πιο μικρό, το πιό ασήμαντο μπορεί ξαφνικά να σε πνίξει την ίδια στιγμή που παλεύεις με τους λύκους και όλα τα θηρία της ζούγκλας και νομίζεις πως παραμένεις ακέραιος αν μη τι άλλο δημιουργεί θλίψη.. αναμφισβήτητη νίκη είναι ολόκληρα κομμάτια μετατόπισης αριστερά ή δεξιά.. για πόσο όμως αυτή η ''μετέωρη'' κατάσταση;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Για πόσο, και εγώ αυτό αναρωτιέμαι. Δεν πάει άλλο πραγματικά. :(
ReplyDeleteΑπλά πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετοπίζουμε τις καταστασεις :)
ReplyDeletehttp://mononai.blogspot.gr/