Δεν ζω για να περιμένω αυτή τη στιγμή, αλλά όταν έρχεται είναι σα να διανύει η ''τρυφερή φωνή'' όοολη εκείνη την απόσταση σε δευτερόλεπτα, και μοιάζει με σκέπασμα σε πρωινή δροσιά, με τάισμα στο στόμα μοιάζει.
Τα διαλείμματα μας φέρνουν πιο κοντά.. αν μπορεί να ειπωθεί έτσι..
Καλησπέρα αγαπητή....
ReplyDeleteΤελικα αν εχεις κατι να περιμενεις , αυτό μπορει να σε κανει να περνας καλυτερα....
Και η αναμονη να γινεται ομορφη...
Εγω θα σας αφιερωσω ένα παλιο τραγουδακι....για αυτους που προσευχομαστε να'ναι καλα εκει που ειναι.....
http://www.youtube.com/watch?v=KtBbyglq37E
Αυτο το μπλογκσποτ.....που δεν δημοσιευει τα τραγουδακια μας.....κουραστικο δεν ειναι;
ReplyDeleteδεν περιμενεις.. το 'χεις ! απλα ερχεται αυτο το κατι κι οταν ερχεται το ρουφας με ολο το συναισθημα της στιγμης :)
ReplyDelete