Friday, September 12, 2014

τρυφερή φωνή





Δεν ζω για να περιμένω αυτή τη στιγμή,  αλλά όταν έρχεται είναι σα να διανύει η ''τρυφερή φωνή''  όοολη εκείνη την απόσταση σε δευτερόλεπτα,  και μοιάζει με σκέπασμα σε πρωινή δροσιά,  με τάισμα στο στόμα μοιάζει.

Τα διαλείμματα μας φέρνουν πιο κοντά..  αν μπορεί να ειπωθεί έτσι..

3 comments:

  1. Καλησπέρα αγαπητή....

    Τελικα αν εχεις κατι να περιμενεις , αυτό μπορει να σε κανει να περνας καλυτερα....

    Και η αναμονη να γινεται ομορφη...

    Εγω θα σας αφιερωσω ένα παλιο τραγουδακι....για αυτους που προσευχομαστε να'ναι καλα εκει που ειναι.....

    http://www.youtube.com/watch?v=KtBbyglq37E

    ReplyDelete
  2. Αυτο το μπλογκσποτ.....που δεν δημοσιευει τα τραγουδακια μας.....κουραστικο δεν ειναι;

    ReplyDelete
  3. δεν περιμενεις.. το 'χεις ! απλα ερχεται αυτο το κατι κι οταν ερχεται το ρουφας με ολο το συναισθημα της στιγμης :)

    ReplyDelete

παραμονή

  Την ζωή την ακολουθούμε,  δεν μας ακολουθεί!  Πιστεύω όμως βαθιά,  πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας,  θα πραγματοποιηθεί....