Η αίσθηση:
Ένα σπίτι, στη μέση του δάσους σε ξύλο σκούρο βυσσινί. Λυόμενο. Σχεδόν κοιτούσαν από το παράθυρο στο δρόμο, τα τρία γουρουνάκια. Νομίζω πως ο λύκος τριγυρνούσε κάπου εκεί γύρω θρασύς.
Άλλη στιγμή, άνοιξε μια ξύλινη χωραφόπορτα και φάνηκε ένα λιβάδι σπαρμένο κολοκύθες. Διόλου τυχαίο, το ότι μια ωραία ολοστρόγγυλη κολοκύθα έπαιξε σημαντικό, μαγικό ρόλο στο παραμύθι της σταχτοπούτας.
Η πραγματικότητα:
Χωριουδάκι ψηλά στο βουνό, τριγυρισμένο από χρώματα φθινοπωρινά. Πρασινοκιτρινοπορτοκαλίχάλκινο πολύ. Ένα μονοπάτι στο βουνό. Μια χαράδρα. Φωτιά, κάστανα, κρασί. Μουσικές.
No comments:
Post a Comment