Μου έχει τύχει κατά καιρούς να ζητώ από κάποιον κάτι και να μη μου το δίνει. Αυτό μπορεί να αφορά από μια ''καλημέρα'' έως και κάποια βαθύτερη προσέγγιση. Κάποτε, εξ αιτίας κακών εμπειριών, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι δίνουν αυτό που έχουν, και έτσι ''ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος''.. κάπου εκεί το έληξα το θέμα μέσα μου κι όλα καλά! Αλλά καμμιά φορά, ακόμη και μέχρι σήμερα μου συμβαίνει αυτό, έχω την αίσθηση ότι ο άλλος θα είχε τόσα πολλά πράγματα να μου πει, αν εγώ θα είχα αυτή την σπουδαία ικανότητα να του τα εκμαιεύσω με τρόπο κατάλληλο, λεπτό και διακριτικό, πως θα αρκούσαν οι ιδανικές κινήσεις από τη μεριά μου ώστε να με εμπιστευτεί αυτός που θα ήθελα να μου καταθέσει κατά κάποιο τρόπο την περιγραφή γεγονότων της ζωής του, ή αυτών που ενδόμυχα σκέφτεται. Είναι έτσι ή μήπως είναι μια βαθιά, δική μου αφορμή, για να ρίξω ένα ακόμη μικρό βάρος στο σάκο των αδυναμιών μου;
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Monday, August 03, 2015
ζητάω / παίρνω
Μου έχει τύχει κατά καιρούς να ζητώ από κάποιον κάτι και να μη μου το δίνει. Αυτό μπορεί να αφορά από μια ''καλημέρα'' έως και κάποια βαθύτερη προσέγγιση. Κάποτε, εξ αιτίας κακών εμπειριών, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι δίνουν αυτό που έχουν, και έτσι ''ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος''.. κάπου εκεί το έληξα το θέμα μέσα μου κι όλα καλά! Αλλά καμμιά φορά, ακόμη και μέχρι σήμερα μου συμβαίνει αυτό, έχω την αίσθηση ότι ο άλλος θα είχε τόσα πολλά πράγματα να μου πει, αν εγώ θα είχα αυτή την σπουδαία ικανότητα να του τα εκμαιεύσω με τρόπο κατάλληλο, λεπτό και διακριτικό, πως θα αρκούσαν οι ιδανικές κινήσεις από τη μεριά μου ώστε να με εμπιστευτεί αυτός που θα ήθελα να μου καταθέσει κατά κάποιο τρόπο την περιγραφή γεγονότων της ζωής του, ή αυτών που ενδόμυχα σκέφτεται. Είναι έτσι ή μήπως είναι μια βαθιά, δική μου αφορμή, για να ρίξω ένα ακόμη μικρό βάρος στο σάκο των αδυναμιών μου;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
δεύτερη μέρα
Οι καλές σχέσεις απαιτούν την εμπιστοσύνη και των δύο μελών.. δεύτερη μέρα και νιώθω ότι ξεκουράστηκα αλλά κι ότι κάτι έφυγε μέσα από την...
Ειναι πολυ γενικο το θεμα. Εχω κι εγω την εντυπωση οτι θα μπορουσαμε να εμπνευσουμε οσα εχουμε αναγκη απο τους καταλληλους ανθρωπους. Αν δεν τα καταφερουμε, το λαθος δεν ειναι παντα δικο μας. Ισως να μην ηταν ο καταλληλος ανθρωπος αυτος που επιλεξαμε να ζητησουμε αυτο που εχουμε αναγκη. Εκει μπορουμε να χρεωθουμε απλα την λαθο επιλογη ανθρωπου :)
ReplyDeleteΚαλημερα φεγγαρενια μου!
γεια σου Κατερινακι!
Deleteισως να συμβαινει αλλοτε το ενα κι αλλοτε το αλλο.. αλλωστε κι εμεις οι ιδιες καποιες φορες δεν σιωπουμε απεναντι σε καποιους ανθρωπους; δεν εχει τυχει να παρακαλαει σχεδον ο αλλος με τις πραξεις και την συμπεριφορα του κι εμεις να νιωθουμε κλειστοι σαν στρειδια; κι αλλες φορες παλι λεμε λεμε, αφηνουμε τον εαυτο μας να ανοιχτει παλι χωρις ιδιαιτερο λογο;
ισως παλι δεν ειναι που κανουμε λαθος κινησεις, απλα δεν κανουμε τις κινησεις που θα κινητοποιησουν τον αλλον..
η λαθος επιλογη των ανθρωπων ειναι μια σημαντικη παραμετρος.. η χημεια, τα ιδια θελω στην ιδια εποχη, οι χαρακτηρες κλπ κλπ
φιλια πολλα
Τα πιο ενδιαφέροντα θα είχαν, μάλλον, να σου τα πουν οι διαφορετικοί από σένα. Με τους οποίους, όμως, είναι λογικά πιο δύσκολο να ανοίξεις δρόμους οικειότητας - ακριβώς επειδή λείπουν οι κοινοί κώδικες.
ReplyDeleteΠάντως, και οικειότητα να μην υπάρχει, χρειάζεται, πιστεύω, μια γλυκιά αποδοχή, ήρεμη και χωρίς αναμονές. Αυτή είναι η αντίφαση: αν δεν το περιμένεις, σου έρχεται. Απλά είσαι εκεί για να ακούσεις. Αν προσπαθήσεις να το εκμαιεύσεις, σαν να είσαι ο μαριονετίστας που κινεί επιδέξια τα νήματα για να πάρει αυτό που θέλει και περιμένει σαν αρπακτικό, αυτό γίνεται διαισθητικά αντιληπτό και δημιουργεί ενόχληση κι αντίσταση. Γιατί ενδιαφέρεσαι μόνο για τον εαυτό σου, προσπαθείς να εκμεταλλευτείς. Για να μην αναφέρω πως έτσι θα έχεις χάσει και το ταξίδι του "κερδίζω και μου δίνεται". Και τα πιο σημαντικά τα μαθαίνεις μόνη, στη διαδρομή. Όχι έτοιμα από τους άλλους, κομμάτια και σκέψεις της δικής τους ζωής. Όσο πιο "δύσκολα" έχει αποκτηθεί κάτι, τόσο πιο δύσκολα το μοιράζεται κανείς, αφού τόσο πιο ακριβό του είναι.
Παρεμπιπτόντως, εγώ θα μοιραζόμουν πολύ δικά μου πράγματα, αν ήξερα πως ο άλλος μπορεί να με καταλάβει και θα είχε να μου πει και δυο πράγματα που ίσως να μην είχα σκεφτεί η ίδια. Εσύ θα ήθελες να μάθεις τα πολλά που ίσως είχε να σου πει κάποιος ... και τι θα έδινες σε αντάλλαγμα; Γιατί διακρίνω στο κείμενο πως ενδιαφέρεσαι για τη δική σου ικανότητα (να χειραγωγείς, ουσιαστικά), αλλά όχι για το τι θα πρόσφερες στον άλλον. Κι αυτό μου φαίνεται εγωιστικό. Σαν να ακούω μια φωνούλα κακομαθημένου παιδιού να λέει "θέλω, θέλω, θέλω!". Σαν να είναι ο άλλος ένα κουτί που με τον κατάλληλο τρόπο θα ανοίξεις και θα αρχίσεις να παίρνεις από μέσα. Μόνο που οι άλλοι δεν είναι κουτιά, δεν υπάρχουν για να μας ικανοποιούν την περιέργεια.
Για να αλλάξω λίγο την οπτική της ανάρτησης, δύο τρεις ερωτήσεις (όχι για να μου απαντήσεις, για να τις σκεφτείς): θα σου άξιζε να έχεις πάρει ό,τι έχεις κατά καιρούς ζητήσει; Θα είχε νόημα, δήλαδή, για τους ανθρώπους από τους οποίους ζητούσες, να σου έδιναν αυτά που ζητούσες; Και, για ποιόν λόγο θα ήταν σημαντικό για σένα να έχεις την ικανότητα να αποσπάς ομολογίες για τη ζωή των άλλων; Τι θα σήμαινε για σένα αυτό; Ή, τι θα σου έδινε, που δεν έχεις, το να μαθαίνεις για (και από) τους άλλους;
Καλή συνέχεια.
DeleteΓια το ''θελω, θελω, θελω'' ειδαμε και παθαμε να το διεκδικουμε.. δεν βαζω νερο στο κρασι μου σχετικα μ αυτο.. εγω θελω ναι, ισως ζητησω ισως οχι, το ιδιο οφειλει να κανει κι ο αλλος, αν δεν ζητησει, ισως και να μη θελει.. αν ομως ζητησει και δεν παρει τοτε ναι θα ειμαι εγωιστρια - τι λες;
Εννοειται οτι οι αλλοι δεν ειναι κουτια για να τα ανοιξεις και να παρεις κατι απο μεσα, ομως καμμια φορα τα βαζεις με τον εαυτο σου και σκεφτεσαι πως αν ησουν το πιο καταλληλο ατομο ισως τα πραγματα να ηταν διαφορετικα, ακομη κι οταν ξερεις οτι το να μιλησει καποιος ειναι τελειως μα τελειως προσωπικο του θεμα και δεν εξαρταται απο κανεναν αλλον..
Ουφφφ!!!
δεν ξερω τι να απαντησω, προσωπικα δεν μιλαω μονο οταν υπαρχει ενα νοημα ντε και καλα
μιλαω για να γινει κουβεντα - για μενα αυτο ειναι πολυ ουσιαστικο αν θελεις
οχι δεν ειμαι του τυπου - ''τι νοημα εχει τωρα να σου το πω αυτο''; δεν ειμαι του τυπου ''τι να την ξεκινησουμε τωρα την κουβεντα αφου θα βγουμε σε αδιεξοδο'';
Η κουβεντα λοιπον, για να απαντησω και στην τελευταια σου ερωτηση μου δινει επικοινωνια, τροφη για σκεψεις - ανταλλαγη περιγραφων, γεγονοτων και αποψεων
*
υπεροχο το σχολιο σου και σ ευχαριστω
το διαβασα, το ξαναδιαβασα, το φχαριστηθηκα κι ας αργησα να απαντησω
το επιασα μετα λεξη λεξη και σου απαντησα, ελπιζω να βγαζεις ακρη :)
καλη συνεχεια
στελλα
καλησπερα to love life for what it
ReplyDeleteμε ελκυουν οι διαφορετικοι ανθρωποι, μου αρεσει να ακουω ιστοριες που ποτε δεν θα ηταν δικες μου.. καποιες φορες ανοιγονται και δρομοι οικειοτητας.. δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι κλειστοι κι αυτο δεν εχει να κανει με τη διαφορετικοτητα νομιζω
προσωπικα δεν ειμαι των δυσκολων σχεσεων παρ ολο που κι αυτες δυστυχως με ελκυουν
δλδ πιστευω πως το παρε δωσε ειναι δυνατο και αμοιβαιο και εχει ροη, οι δυσκολες σχεσεις με παραπεμπουν σε ενδιαμεσα θεματα που καποτε ναι εδωσα απειρο χρονο για να κατσω να λυσω και να αναλυσω με ατελειωτα ''γιατι'' αλλα τωρα αυτο το σταδιο το εχω ξεπερασει η εκφραση ''κερδιζω και μου δινεται'' με ανατριχιαζει.. νιωθω σα να βαζουν στη διαδικασια του ''πρεπει να εισαι καλο παιδι'' ή πρεπει να εισαι ετσι ή αλλιως που ομως για τον καθενα αυτο το ετσι ή αλλιως μπορει να ειναι διαφορετικο - οποτε η αποψη μου ειναι οτι πρεπει να εισαι ο εαυτος σου απλα και μονο, δεν παιζεις σκακι για να κερδισεις, ουτε καποιο αλλο παιχνιδι
συμφωνω ομως παρα πολυ με αυτο που λες περι ''αρπαχτικου'' ναι ετσι μαλλον θα ειναι παρ ολο που πολλες φορες κρινοντας απο τα δικα μας συναισθηματα δεν το καταλαβαινουμε ευκολα - για αυτο και οταν δεν σε ενδιαφερει βλεπεις οτι κατι σε ακολουθει χωρις να το προκαλεις :)
Να σου πω, τα πολυ δικα πραγματα ολων μας, δε τα δινουμε στον καθενα αυτο ειναι μια πραγματικοτητα, δεν μιλαω για αυτα, μιλαω για μια λιγο πιο αρχικη και πιο γενικη κατασταση - σιγουρα υπαρχουν ανθρωποι που δεν μοιραζονται ευκολα ουτε τα μεν ουτε τα δε..
αλλοι δε ειναι πιο απλοχεροι και ανοιχτοι και οσο εσυ σκεφτεσαι ακομη αν επρεπε να κανεις την σχετικη ερωτηση, αυτοι σου εχουν ηδη απαντησει :)
Εγω αν ειναι να πω πραγματα το κανω ειτε γιατι νομιζω οτι ενδιαφερουν τον αλλον, ειτε γιατι ειμαι μπουκωμενη και θελω να βγαλω πραγματα απο μεσα μου για ξαλαφρωμα - δεν ξερω αν οι αλλοι μας καταλαβαινουν πραγματικα εχω ενα μεγαλο ερωτηματικο στο κεφαλι μου σχετικα μ αυτο.. σημερα ελεγα στην παρεα μου οτι ολοι ειναι σαν να ειμαστε ο καθενας μας σε μια γυαλα - ολοι λειτουργουμε με τελειως διαφορετικο τροπο πως να καταλαβεις αυτη τη διαφορετικοτητα και πως να εχεις ιδια βιωματα ή συναισθηματα αφου ο καθενας μας βιωνει και συναισθανεται συμφωνα με τα δικα του μετρα και σταθμα!
Δεν δινω ανταλλαγματα ουτε πιστευω σε αυτα.. ισως ενδιαφερομαι να χειραγωγω οπως λες, ισως να δειχνει ετσι γιατι δεν εχω τη δυνατοτητα να χειραγωγησω και ουτε ειναι του στυλ μου και του χαρακτηρα μου..εχω νιωσει ανθρωπους να χειραγωγουν.. οχι τον εαυτο μου :)
εχεις δικιο πανω στο οτι δεν σκεφτομαι τι θα προσφερα εγω στον αλλον.. μα δεν λεγεται με λεξεις αυτο, δλδ τι; θα κανω αυτο ή εκεινο ή το αλλο; περιμενεις πχ καποιον να σου διηγηθει ενα κομματι της ζωης του πχ πως ηταν οταν εζησες ως φοιτητης / α σε αλλη πολη - δεν ειναι τοσο μεγαλο αυτο ωστε να δωσεις ανταλλαγμα - ειναι; απλα σε περιπτωση που μιλαει ο αλλος συνεχιζεται και δημιουργειται μια κουβεντα οπου μεσα της μπορει να υπαρχουν και πραγματα που και οι δυο να θεωρησουν ''ανταλλαγη'' αλλα αυτο δεν το ξερεις εκ των προτερων..
και η συνεχεια του σχολιου μου γιατι δεν μου δεχοταν τοοοσο μεγαλο σεντονι :)
ReplyDeleteΓια το ''θελω, θελω, θελω'' ειδαμε και παθαμε να το διεκδικουμε.. δεν βαζω νερο στο κρασι μου σχετικα μ αυτο.. εγω θελω ναι, ισως ζητησω ισως οχι, το ιδιο οφειλει να κανει κι ο αλλος, αν δεν ζητησει, ισως και να μη θελει.. αν ομως ζητησει και δεν παρει τοτε ναι θα ειμαι εγωιστρια - τι λες;
Εννοειται οτι οι αλλοι δεν ειναι κουτια για να τα ανοιξεις και να παρεις κατι απο μεσα, ομως καμμια φορα τα βαζεις με τον εαυτο σου και σκεφτεσαι πως αν ησουν το πιο καταλληλο ατομο ισως τα πραγματα να ηταν διαφορετικα, ακομη κι οταν ξερεις οτι το να μιλησει καποιος ειναι τελειως μα τελειως προσωπικο του θεμα και δεν εξαρταται απο κανεναν αλλον..
Ουφφφ!!!
δεν ξερω τι να απαντησω, προσωπικα δεν μιλαω μονο οταν υπαρχει ενα νοημα ντε και καλα
μιλαω για να γινει κουβεντα - για μενα αυτο ειναι πολυ ουσιαστικο αν θελεις
οχι δεν ειμαι του τυπου - ''τι νοημα εχει τωρα να σου το πω αυτο''; δεν ειμαι του τυπου ''τι να την ξεκινησουμε τωρα την κουβεντα αφου θα βγουμε σε αδιεξοδο'';
Η κουβεντα λοιπον, για να απαντησω και στην τελευταια σου ερωτηση μου δινει επικοινωνια, τροφη για σκεψεις - ανταλλαγη περιγραφων, γεγονοτων και αποψεων
*
υπεροχο το σχολιο σου και σ ευχαριστω
το διαβασα, το ξαναδιαβασα, το φχαριστηθηκα κι ας αργησα να απαντησω
το επιασα μετα λεξη λεξη και σου απαντησα, ελπιζω να βγαζεις ακρη :)
καλη συνεχεια
στελλα