''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Με στεναχωρούν οι αλλαγές και χαίρομαι τόσο όταν βλέπω να ξανά ανοίγουν μαγαζιά, στην προκειμένη περίπτωση καφέ μπαρ, που έκλεισαν κάπο...
«Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο, γιατί είμαι ένα με την Ανθρωπότητα. Κι έτσι ποτέ σου μην στέλνεις να ρωτήσεις για ποιόν χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα».
ReplyDeleteJohn Donne
φοβαμαι Στρατο, για οσα επονται, για ολα αυτα που θα γινουν για μας χωρις εμας!
DeleteΦοβάμαι και για όσα θα ακολουθήσουν γαμώτο!
ReplyDeleteΤόσοι θάνατοι προσφύγων δεν μας τρομοκράτησαν....
Κατά τ'αλλα μου θύμισες γιατί μετά τον Καβάφη λατρεύω τον Εγγονόπουλο !
Καλό βράδυ Στέλλα μου :)
δυστυχως, υπαρχει μεγαλο θεμα Αριστεα μου, που δεν εχουμε τη δυνατοτητα να το διαχειριστουμε - πολεμος ειναι και δεν μ αρεσει καθολου η λεξη
ReplyDeleteφιλια πολλα