η γυναίκα στο παράθυρο

Η ηρωίδα του βιβλίου που διαβάζω, είναι κλεισμένη μήνες μέσα στο σπίτι, επειδή πάσχει από αγοραφοβία και δεν μπορεί να βρίσκεται σε μεγάλους χώρους, φοβάται το αχανές του ουρανού και σιχαίνεται να περιμένει στην ουρά. Ειδικά για αυτό το τελευταίο θα ήθελα να της πάω ένα φρεσκοψημμένο κομμάτι κέικ. Ίσως και να μπω στην κουζίνα της, να μας φτιάξω λίγο καφέ. Μέχρι κι ένα φιλί θα μπορούσα να της δώσω!

όμορφες αλλαγές

Ανάμεσα σε χαιδέματα κυρίως,  άλλοτε τρυφερά,  άλλοτε αισθησιακά,  ο χρόνος τρέχει,  κάνει τη βόλτα του,  αλλάζει!  Το Φθινόπωρο γίνεται Χειμώνας,  κι ο Χειμώνας μια όμορφη Άνοιξη,  με εντυπωσιακές ανατολές και δύσεις,  με το κρύο τόσο όσο να το αγαπάς.  Και τις μέρες να μεγαλώνουν όλο και πιό πολύ..

μου λείπει

Χαράσω λύπη,
Διπλώνω λύπη,
Ισιώνω λύπη,
Περπατάω λύπη,
Προσεύχομαι λύπη,
Νοσταλγώ λύπη,
Παιδεύω λύπη,
Διψάω λύπη,
Μασάω λύπη,
Κρύβω λύπη,
Σκουπίζω λύπη,
Φυλάω λύπη,
Μιλάω λύπη,
Μπερδεύω λύπη,
Ξηλώνω λύπη,
Κοιμάμαι λύπη,
Διαβάζω λύπη,
Κουρνιάζω λύπη,
Βρέχω λύπη,
Φοράω λύπη,
..
..
..

κουρτίνα

Είχε,  νόμιζε,  τον έλεγχο των σκέψεων της βάζοντας επί τούτου πράγματα στα χέρια της και στο μυαλό της,  παρ'  όλα αυτά ερχόταν στιγμές που μία μικρή υποψία ομίχλης,  την οδηγούσε στο παράθυρο.  Σήκωνε την κουρτίνα,  κι εκεί,  ακριβώς εκεί έξω,  υπήρχε,  το ένιωθε,  υπήρχε κάτι που δεν ήταν του κόσμου ετούτου,  κάτι αόρατο και γαλήνιο.

αγάπη

Όλα ολομόναχοι τα βιώνουμε,  και τον έρωτα,  και το πάθος,  και τα πατώματα,  και τη λησμονιά,  και την αηδία ως επίγευση.
Την αγάπη όμως την νιώθουμε με παρέα,  αυτήν ναι,  μόνο αυτήν όμως!

νέοι δρόμοι

Οπωσδήποτε έπρεπε να μπει στο πρώτο καφέ που θα έβρισκε μπροστά της.  Ένας ζεστός καφές με μπόλικο γάλα θα την τόνωνε και μια τζούρα αλκοόλ,  κατά προτίμηση ένα σπιτικό λικέρ από φρούτα θα την χαλάρωνε από την ένταση των περιστάσεων.
Θα άνοιγε το ημερολόγιο της και θα κατέγραφε τις σκέψεις της.
Τους δρόμους,  που σχηματίζονταν γύρω της,  θα έβρισκε ένα τρόπο να τους δείξει ανάγλυφους.  Στη στασιμότητα μιας σελίδας ίσως να χρειαζόταν να δημιουργήσει διεξόδους με υπευθυνότητα,  θα έβρισκε το είδος των υλικών,  αν και τούτη τη στιγμή φάνταζε ασήμαντο. 
Τα πάντα αλλάζουν γύρω μας,  δεν μας λυπάται κανείς!

*και τούτο δω το ημερολόγιο όσο κι αν το κάνω πέρα,  τόσο μου φωνάζει ''με χρειάζεσαι''!!!

πληρότητα

Γιά την ημέρα των γενεθλίων μου,
εξαίσιο συναίσθημα η πληρότητα!!!