Tuesday, June 04, 2019

τα αγαπημένα





Έχω βάλει αυτή τη φωτογραφία (της φίλης μου της Αλεξίας από το facebook) στην οθόνη μου από το πρωί,  και δουλεύω με τις τανάλιες μου και τα σύρματα και τις χάντρες μου.  Έχει πιαστεί το αυχενικό μου,  έχουν κουραστεί τα μάτια μου,  η πρεσβυωπία μου χτυπάει κόκκινο κι αντί να βγω στη βεράντα να πάρω μια ανάσα κοιτάζοντας εδώ κι εκεί,  γράφω post στο blog.
Λοιπόν αυτή την εικόνα της φωτογραφίας την λάτρεψα,  γιατί δείχνει όλα όσα αγαπάω αλλά και όλα όσα με ξεκουράζουν.
Και ναι,  για να σε ξεκουράζει κάτι,  όσο κουραστικό κι αν φαίνεται,  θα πρέπει να αφορά την πάρτη σου και μόνο.  Το κάνεις για σένα και μόνο για σένα.  Γ ι α  τ ο  κ έ φ ι  σ ο υ !!!
Όσο κι αν αγαπάς κάτι από τη στιγμή που το βάζεις σε πλαίσια επαγγελματικά,  από ευχάριστο μετατρέπεται σε πιεστικό,  κατά συνέπεια ψυχοφθόρο.

14 comments:

  1. Όταν κάνεις κάτι που σου αρέσει πάρα πολύ δεν αισθάνεσαι κούραση.Το λέω πολλά χρόνια.Οταν η 2η δουλειά ήταν ως Dj.Δεν με κούραζε ποτέ.
    Ενα απο τα αγαπημένα μου μουσικά θέματα.https://www.youtube.com/watch?v=nl9pK8VBG60

    ReplyDelete
    Replies
    1. Dj δεν είναι δουλειά, είναι διασκέδαση. Και μόνο που μπορείς να το κάνεις, σαν χαρακτήρας, είναι δύο φορές διασκέδαση.
      Προσωπικά έχω εμπειρία από χειροτεχνική δουλειά και για αυτήν μιλάω.
      Δουλεύουν τα πάντα μου, κουράζεται το σώμα, τα μάτια, τα χέρια.
      Μεγάλη πίεση όσο αφορά τις όποιες πωλήσεις.
      Δεν είναι καθόλου εύκολο να πουλάς αυτό που σχεδιάζεις και κατασκευάζεις.
      Και το λέω επειδή τις χειροτεχνίες τις αγαπώ.
      Αλλά όταν το κάνω για το κέφι μου κι άλλο για δουλειά.

      Delete
  2. Ακριβώς είναι μόνο για το κέφι σου και γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει αυτό.
    Και επειδή διάβασα κάτι για τανάλιες και σύρματα και χάντρες αναρωτιέμαι...ξεδίνουμε -για το κέφι μας -με τον ίδιο τρόπο ψαροματάκι; Μάλλον...ναι χαχα
    Καλά να περνάς με όμορφες δημιουργίες
    Πολλά φιλιά :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Όχι Μαρία μου, οι χάντρες, οι τανάλιες και τα σύρματα αφορούν επαγγελματικά projects. Τί δείχνει η φωτογραφία;
      Βιβλίο πρώτα πρώτα, την Βάρδια του Καββαδία, δεν το έχω διαβάσει αλλά πολύ θα ήθελα, πρόκειται για μυθιστόρημα από ότι μου είπε η Αλεξία.
      Τί άλλο δείχνει η φωτογραφία;
      Καφεδάκι!!!
      Και τί άλλο ακόμη;
      Κεντηματάκι, εδώ τρελαίνομαι !!!
      Μπορώ πχ να αφήσω τανάλιες και να πιάσω βελονίτσα και πραγματικά να νιώσω ξεκούραση, χαλάρωση, ευχαρίστηση, απόλαυση

      Αυτά τα δικά μου αγαπημένα, τα δικά σας ποιά είναι άραγε;

      Delete
  3. Ουυυ!! διάφορα, ανάλογα με την εποχή και το κέφι ψαροματάκι μου. Το χειμώνα π.χ. ζωγραφίζω διαβάζω γράφω και πλέκω πουλόβερ ζακάρ. Την Άνοιξη ζωγραφίζω,περπατάω,και φτιάχνω κοσμήματα μακραμέ που τα χαρίζω δεξιά και αριστερά χαχα.
    Το καλοκαίρι βγάζω φωτογραφίες τη θάλασσα, περπατάω διαβάζω περισσότερο. Το φθινόπωρο...μαγεία! Η εποχή μου. Δεν κάνω τίποτα γιατί τα κάνει όλα εκείνο για μένα χαχα.
    Σε φιλώ!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ωωω ένα σωρό αγάπες έχεις Μαρία!
      Και έχουμε πολλές κοινές.

      Ιδιαίτερα μου άρεσαν τα πουλόβερ που είναι και ζακάρ.
      Επίσης μου άρεσε που το φθινόπωρο τα κάνει όλα για σένα.. υπέροχη εποχή, την αγαπώ κι εγώ τελευταία. Έχει κίνηση σε αντίθεση με την άνοιξη που την νιώθω να περπατάει νωχελικά, με χιλιάδες χρώματα κι αρώματα αλλά νωχελικά.
      Ενώ το φθινόπωρο έχει μια αλληλεπίδραση, έχει εξωστρεφή προσωπικότητα :-)))
      Καλημέρεςςς

      Delete
  4. Όσο κουρασμένη κι αν είμαι, θέλω να κάνω και κάτι για μένα για να ξεκουραστώ.
    Αυτό δεν είναι διαστροφή 😂😂😂?
    Αγαπώ το διάβασμα πολύ και το κέντημα επίσης.
    Τον καφέ πάλι όχι, είμαι του τσαγιού.
    Ανάλογα με τα κέφια λοιπόν, θα ασχοληθώ με διάφορα, αφού παραδώσω τις εγγονές μου.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ρένα καλημέρα
      Σιγάαα, πφ διαστροφή !!! :-)))
      Μια χαρά άνθρωπος είσαι δραστήριος.

      Μμμμ εγγονές διαβάζω, μεγάλη υπευθυνότητα αλλά και τεράστια χαρά πιστεύω.
      Το κέντημα με χαλαρώνει τρελλά, αν μπορούσα θα το έκανα όλη μέρα, αλλά έλα που έχω το δεξί μου χέρι με τενοντίτιδες κλπ και λίγο προσέχω τις υπερβολές. Όλα με μέτρο.

      Τελευταία κάτι κάνω και με το πάτσγουορκ, αλλά δεν με χαλαρώνει, αντιθέτως με κουράζει.

      Επίσης διαβάζω κι ένα βιβλίο τσούκου τσούκου τελευταία, που επίσης με αγχώνει το confiteor.

      Υπερδραστήρια Ρένα μου ανταποδίδω τα φιλιά

      Delete
  5. συμφωνώ απόλυτα μαζί σου

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δελφινάκι μου σ ευχαριστώ για το πέρασμα!
      Φιλάκια

      Delete
  6. Εννοείται Στέλλα μου ότι κάνουμε τα πράγματα που μας αρέσουν και μας γεμίζουν!
    Το θεωρώ φυσικό αλλά και αναγκαίο. Και βλέπω στην εικόνα όμορφα πράγματα. Δημιουργία, κέντημα, βιβλίο, Καββαδίας.
    Τώρα που είπες πρεσβυωπία, τα μάτια μου είναι σε ελεεινή κατάσταση, πάω οφθαλμίατρο.
    Καλησπέρες ζεστές.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γειά σου Γιάννη, καλησπέρα

      Ξέρω για σένα, για τα το τεχνόσπιτο σου και για όλα τα μαστορέματα σου.
      Βέβαια το θέμα δεν έχει να κάνει με τη δημιουργία τόσο απόλυτα όσο με τι με χαλαρώνει.
      Μου αρέσουν οι δημιουργίες, μ αρέσει να καταγίνομαι αλλά δεν έχω το χαλαρωτικό συναίσθημα.

      Έχω να πάω στον οφθαλμίατρο από το 2014, δεν έχω αλλάξει φακούς από τότε και θα το φτάσω μέχρι εκεί που θα το αντέξω, γιατί όπως λέει ο δικός μου, καλύτερα να ενισχύεις με φωτισμό κλπ παρά καινούργια γυαλιά και μεγαλύτεροι βαθμοί.

      Τα φιλιά μου
      καλό απόγευμα
      :-)))

      Delete
  7. Οτι κανουμε για το κεφι μας Στελλα μου ειναι αυτομπου μας ξεκουραζει..τα ιδια με σενα αγαπω και με ξεκουραζουν.. αλλά επειδη μεγαλωσα πολύ πια και τα χερια μου δεν με βοηθουν στο κεντημα το εριξα και εγω στο πλεξιμο που ειναι για μενα πολύ χαλαρωτικο πια...
    Να περνας ομορφα με οτι κανεις και περνας καλα αυτο έχει σημασια..καλο καδεδακι και καλή χαλαρωση.. φιλακιααα!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Έχω δει ολόκληρα θαύματα να γίνονται με το πλέξιμο, με πατρόν κλπ
      Τη φθορά του σώματος σιγά σιγά τη νιώθω κι εγώ.. αλλά θέλω να πιστεύω πως έχω χρόνο ωφέλιμο ακόμη!

      :))))

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...