Friday, August 02, 2019

λίγη δροσιά





Η ζέστη είναι ανυπόφορη,  τα κλιματιστικά δουλεύουν στο φουλ,  ο ιδρώτας τρέχει χωρίς κόπο σε χοντρές σταγόνες κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης και όλα αποκτούν όλο και πιο νωχελικό ρυθμό.
Καρπούζι,  το απόλυτο καλοκαιρινό και δροσερό φρούτο,  που δεν δοκίμασα ακόμη αυτό το καλοκαίρι.  Λατρεύω τα ροδάκινα,  με τα οποία καλύπτομαι και νιώθω κορεσμό.
Η αλήθεια είναι πως δεν αντέχω το αίσθημα της πείνας.  Νιώθω σαν να πονάω.  Υποφέρω.  Ίσως και για αυτό,  τα τελευταία χρόνια όσο κι αν παιδεύομαι να χάσω κάποια κιλά δεν το καταφέρνω.  Φτάνω ως ένα σημείο και μετά stop.
Είναι επίπονο το να κόβεις ποσότητες,  το να θρέφεσαι με αυτό που πρέπει και όχι με αυτό που θέλεις.  Βέβαια από την πρώτη εβδομάδα νιώθεις ελαφριά και όμορφα και με μεγαλύτερη ενέργεια,  αλλά πόσο μπορεί να κρατήσει αυτή η αυτοσυγκράτηση;
Το γατί της φωτογραφίας πάντως αποκλείεται να έχει τέτοια θέματα και να κάνει τέτοιες σκέψεις.
Κοιτάζει ευτυχισμένο κατ' ευθείαν στο φακό!

υ.γ.  σαν να φυσάει και είναι υπέροχα!!!

10 comments:

  1. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να κόβεις αυτά που θέλεις να γευτείς λόγω των κιλών που μπορεί να σου προσθέσουν.
    Μερικές φορές δυσκολεύομαι και εγώ τν τεευταίο καιρό.
    Σκέφτομαι να αρχίσω πάλι το γυμναστήριο.Που δεν έχανα για κανέναν λόγο για 7 χρόνια 3 φορές την εβδομάδα.
    Εχω σταματήσει 6 χρόνια γιατί είχα κουραστεί από ένα σήμειο και μετά.
    Περπάτημα λένε όλοι οι γιατροί για καλύτερη υγεία.

    Η ζέστη σήμερα και στην Αθήνα είναι το κάτι άλλο.Οσο και να μου αρέσουν τα φρούτα ένα παγωτάκι είναι ότι πρέπει.Κυρίως το βράδυ.
    Τραγούδι για σήμερα https://www.youtube.com/watch?v=OGRPJf4V2GE

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εμένα μου αρέσει πολύ το περπάτημα, ευτυχώς έχω και καλή παρέα κι έτσι το κάνω. Καμμιά φορά όμως η πολύ η ζέστη ή κάποιο θεματάκι δεν βοηθούν. Σκέφτομαι πολλές φορές όμως ότι μας έχει κρατήσει τόσα χρόνια σε μία φόρμα.
      Στη ζωή μου μέχρια τα 50 δεν ήμουν ποτέ παχουλή, ούτε κι αδύνατη. Τα κιλάκια που έρχονται όμως με το πέρασμα των χρόνων (βλέπεις δεν λέω με τα γεράματα) :-))) δεν βοηθούν. Μάλλον ενοχλούν σε πολλά.
      Πέρασα περίοδο σκληρής διατροφής, και πραγματικά δεν μου το συγχωρώ που τα ξαναπήρα όσα έχασα. Είναι όμως δύσκολο.
      Θέλεις και παγωτό, θέλεις και μπύρα. Αλλιώς πώς θα καταλάβεις καλοκαίρι. Πολύ καλά κάνεις!!!
      Να πηγαίνεις γυμναστήριο, το λέω και στο γιό μου.
      Στον εαυτό μου βέβαια που πρέπει δεν το λέω γιατί με δυσκολεύει πολύ να το κάνω. Άσε που πληρώνω και για διάφορους λόγους δεν πηγαίνω.

      Ωραία κι αυτή τη φορά η μουσική που διάλεξες!!!

      Delete
    2. Με απίστευτη ζέστη και σήμερα.Με το airondition στο φουλ ακούω μουσική και ταξιδεύω....
      https://www.youtube.com/watch?v=DqB8VwlZUZ0
      https://www.youtube.com/watch?v=Hv7jThW8uYM

      Delete
    3. Με δύο κλιματιστικά στο φουλ κάποιες φορές!
      Βαρύ τούτο το καλοκαίρι.

      Ωωω τα δελφίνια και η μουσική του πρώτου, το άλλο δεν το πρόλαβα ακόμη

      Delete
  2. Όσο μεγαλώνουμε δύσκολα κόβονται κάποιες συνήθειες. Πάντα θα σ’ ακολουθεί ένα ερωτηματικό γαντζωμένο στην άκρη ενός"μπορώ" που θα σέρνει επίσης βαριά αλυσίδα καταδίκου το "θέλω"
    Το βράδυ θα στοιχειώνουν το ύπνο σου λεπτές σιλουέτες κι υπόσχεση θα δίνεις στον εαυτό σου ν’ αρχίσεις δίαιτα......από Δευτέρα.
    Κι ως να τ’ αποφασίσεις, χλευάζοντας την ίδια σου τη σκέψη, να λες χαμογελώντας: δε βαριέσαι!!!
    Φιλιά από μια ακόμα ζεστή καλοκαιρινή νύχτα.............Άρχισε να κουράζει η ζέστη, ούτε να σκεφθώ δεν μπορώ.
    Καλό μήνα!!!
    Ας δροσίσει Χριστέ μου!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αλλάζω φορέματα μέσα στη μέρα ένα σωρό λόγω της ζέστης, σήμερα όμως είναι λίγο καλύτερα, ευτυχώς!
      Έτσι έχουν τα πράγματα Αννίκα όπως τα περιγράφεις τόσο ωραία.
      Προσωπικά, υποστηρίζω το ''δεν βαριέσαι'', σε πολλά πράγματα όχι μονο στο αδύνατο σώμα. Η ζωή είναι μικρή και οι μικρές απολαύσεις ελκυστικές.
      Νιώθω μια χαρά με το σώμα μου.
      Μ αυτό που δεν νιώθω καλά είναι με τις υπερβολές μου.
      Αν μπορούσα να κρατήσω μέτρο, αυτό είναι που αναζητώ.
      Είναι ικανοποίηση ο αυτοέλεγχος. Αυτοπεποίθηση.

      καλό μήνα!!!

      Delete
  3. Σε καταλαβαίνω απόλυτα Στέλλα μου.
    Πριν χρόνια, είχα πάρει πάρα πολλά κιλά, στα 97 παρακαλώ. Είπα να βάλω ένα τέλος. Ξεκίνησα γυμναστική στη φύση, σε κάθε μορφή της. Μίλησα, συζήτησα με ανθρώπους. Που κατέληξα. Στέλλα, αν δεν λιώσεις στον ιδρώτα κορίτσι μου, κιλά δεν φεύγουν. Και αυτή η μαλακία με εξαντλητικές δίαιτες είναι πρόσκαιρη. Το σώμα θα τρέφεται λογικά και κανονικά αλλά οι καύσεις πρέπει να είναι απείρως μεγαλύτερες. Αυτό όμως αλλάζει άρδην τρόπο ζωής και δράσης. Θέλει κουράγιο, κόπο και πείσμα τρελό.
    Για μένα η ζέστη είναι μια πρόκληση να αναμετρηθώ μαζί της. Να ζορίσω το σώμα μου. Ναι ιδρώσω, να δω που αντέχω, να καταπονηθώ, να ασκηθώ. Να κρατήσω τα νεύρα μου σε αυτοέλεγχο και σε πειθαρχημένες ανάσες για να διαχειριστώ την πίεση.
    Με έχει βοηθήσει απείρως το είδος της άσκησης που κάνω. Tai chi streching.
    Μην σε παίρνει το άγχος. Χυμούς ναι χωρίς ζάχαρη. Παγωτά ΟΧΙ! Άφηνε τον εαυτό σου να ιδρώνει πολύ, ελεγχόμενα και ενυδατώσου καλά! Και αν μπορείς κολύμπι περισσότερο.
    Να περνάς καλά εύχομαι. Στέλνω ευχές.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γιάννη ποτέ οι δίαιτες δεν είναι εξαντλητικές, όταν θέλεις.
      Απλά είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που θέλεις.

      Ναι, θέλει στην ηλικία μας πολύ κίνηση.
      Περπάτημα.

      Θέλει και λίγο φαγητό.
      Και υπομονή πολύ γιατί ο μεταβολισμός είναι χαμηλός.

      Delete
  4. Είμαι, ήμουν και θα είμαι ακάθεκτα εναντίον της όποιας βίας στο σώμα μας, γιατί χωρίς να το (πολυ)καταλάβουμε αυτή η βία επηρεάζει τον ψυχισμό μας! Όλες οι δίαιτες είναι βία, η στέρηση είναι βία, τα γυμναστήρια είναι βία! Τώρα, μπορείς να μου, πεις, μιλάς εσύ που λίγα κιλά έχεις παραπάνω απ΄τα νιάτα σου και δεν έχεις να χάσεις ούτε και να πάρεις και όμως, ναι!
    Από πολύ νέα έμαθα να ακούω το σώμα μου και το μέτρο σε όλα ήταν και η φιλοσοφία μου, πολύ βαρετό έτρεξαν πολλοί να πουν!!!
    Έχω την βαθιά πεποίθηση πως όταν το μέσα μας είναι ήρεμο, το σώμα δεν θα ζητήσει την όποια γλύκα απ΄έξω!
    Στέλλα μου, κάνε και τρώγε ότι σου λέει η καρδιά σου και απλά μείωσε σταδιακά τις ποσότητες!

    ΑΦιλάκια Αυγουστιάτικα και χαμογελαστά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ε να, αυτό το μέτρο ήταν που δεν μ ενδιέφερε κάποτε στο φαγητό, παρ όλο που δεν έκανα υπερβολές έκανα αυτό που ήθελα και όσο το ήθελα Στεφανία. Και δεν είχα κανένα πρόβλημα.

      Το θέμα είναι πώς να κάνεις το μέσα σου ήρεμο, αν είσαι ανήσυχος άνθρωπος; Να πατήσουμε το ειδικό κουμπάκι;

      Πιστεύω πως αυτές οι πεποιθήσεις είναι περισσότερο θεωρητικές παρά πρακτικές.

      Και ναι πολύ ρεαλιστικό το βρίσκω αυτό το τελευταίο ''μείωσε τις ποσότητες''.

      Υπομονή :-)))
      Φιλιάααα

      Delete

παραμονή

  Την ζωή την ακολουθούμε,  δεν μας ακολουθεί!  Πιστεύω όμως βαθιά,  πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας,  θα πραγματοποιηθεί....