Και να που επιτέλους, μετά από μια ολιγόλεπτη αναμονή στο ταχυδρομείο, έχω μπροστά μου ένα χαρτονένιο μεγάλο φάκελλο. Τον ανοίγω κόβοντας τη μία του πλευρά με τον παλιό μου μπρούτζινο χαρτοκόπτη.
Βάζω το χέρι μου μέσα και βγάζω -ουάου- το τεύχος 623 του Lifo. Ένα τεύχος για τη Θεσσαλονίκη. Ημερομηνία έκδοσης 31.10.2019.
Στην πρώτη εσωτερική σελίδα, καρφιτσωμένα μια ονομαστική κάρτα και μια αφιέρωση.
Ξεφυλλίζω το περιοδικό προσεκτικά, με ενθουσιασμό, μελετάω τα περιεχόμενα: νέα πόλη, οι μαγεμένες, μια βόλτα στις γκαλερί, νέο αίμα: τα πρόσωπα της Θεσσαλονίκης, ο Θεσσαλονικιός. Παιχνίδια photoshop με γνώμονα τον λευκό πύργο. Ένα τεύχος εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στην πόλη μου, χαμογελώ από ευτυχία!
Πέρα από ένα μεγάλο, τεράστιο ευχαριστώ θα ήθελα να σταθώ στο σημείο της ικανότητας ενός ανθρώπου, να αφουγκράζεται τον συνάνθρωπο του, τόσο πολύ, όσο να γνωρίζει πως ''Αυτό'' θα τον χαροποιήσει.
Σπουδαία ικανότητα!
Μερικά αισθήματα μεγαλώνουν τους ανθρώπους… Εν προκειμένω… το «σ’ ευχαριστώ», το «σ’ αγαπώ», το «σ’ εκτιμώ» ας λέγονται σε κάθε ευκαιρία και να μην σκαλώνουν πουθενά!
ReplyDeleteΜε την καλημέρα μου!
Είναι γεγονός και το βλέπουμε έστω και σπάνια, υπάρχουν ''μεταξωτοί'' άνθρωποι δίπλα μας Στράτο κι αυτό φαίνεται στις πράξεις τους.
DeleteΕίναι στάση ζωής, την οποία θαυμάζω απεριόριστα!
Είναι διαμαντάκια που λάμπουν αυτοί οι άνθρωποι, μπράβο τους.
Μια καλημέρα κι από εμένα.
Καλημέρα ψαροματάκι μου!
ReplyDeleteΧαίρομαι πραγματικά που ξεκίνησε τόσο όμορφα η εβδομάδα σου.
Πολλά φιλιά και ακόμα καλύτερη συνέχεια εύχομαι :)
καλησπέρα Μαρία μου
Deleteκαλή εβδομάδα
:-)
Τι όμορφο να ξεκινούν έτσι οι εβδομάδες. Με δώρα, κατανόηση, επικοινωνία!
ReplyDeleteΚαλή βδομάδα Στέλλα μου!
Τί πιο ιδανικό Μαρίνα μου!
Deleteκαλό βράδυ :-)
Και τι ωραίο δώρο!
ReplyDeleteΚαι πάντα τέτοια ταιριαστά δώρα, που να σου δίνουν χαρά σου εύχομαι!
Επίσης μόλις σήμερα κατάφερα να διαβάσω τη συμμετοχή σου "Ο ακορντεονίστας", διότι έραβα μια μπλούζα και είχα βάλει dead line στον εαυτό μου και έπρεπε να την τελειώσω σήμερα μέχρι το μεσημέρι.
Υπέροχο κείμενο.
Καλή εβδομάδα Φις Άι!
Ε λοιπόν αυτή την μπλούζα θέλω να τη δω.
DeleteΒρε τι ικανό πλάσμα είσαι εσύ.. ξέρεις πόσο θαυμάζω την ραπτική και πόσο βουνό μου φαίνεται;
τα φιλιά μου Αρτίστα μου
σ ευχαριστώ
Με γεια.
ReplyDeleteΧαίρομαι με τη χαρά σου :)
Σ ευχαριστώ ολίγιστε
Deleteκαλό μας βράδυ
πάω για το χαμομήλι μου
Γι αυτο υπαρχουν τα δωρα Στελλα μου για να κανουν τους ανθρωπους που τα λαμβανουν χαρούμενους και σιγουρα υπαρχουν οι ανθρωποι που το κανουν και ειναι ευχαριστημενοι σιγουρα που χαρισαν χαμογελα..!!
ReplyDeleteΣου ευχομαι παντα να νιώθεις ετσι ομορφα ..φιλια στην Σαλονικη και σε σε σενα ..καλη εβδομαδα .. φιλακιαα!!
Ρουλάκι μου, για μένα το ''δώρο'' είναι η δυσκολότερη κίνηση γιατί προυποθέτει ικανότητα ενσυναίσθησης του τί αγαπάει ή τί χρειάζεται ή με τί θα χαρεί ο άνθρωπος σου.
DeleteΔεν είναι εύκολο.
Το τεύχος θα το φυλάξω ως κόρην οφθαλμού :)
σ ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμα σου
τα φιλιά μου
καλό βράδυ
Καλώς τη μου κι ας άργησε. (για την αφεντιά μου το λέω) Μη με παρεξηγείς, είχα τα δικά μου. Στέκομαι στο δώρο σαν σκέψη και μετά σαν περιεχόμενο. Όπως και να χει καλοδεχούμενο.
ReplyDeleteΚαλή εβδομάδα Στέλλα μου!
Σε σκεπτόμουν!
DeleteΤα ξέρω αυτά τα ''ιδιωτικά'', εύχομαι να μην σε κούρασαν πολύ συναισθηματικά.
Και πολύ σπουδαίο θα συμπληρώσω στο δικό σου καλοδεχούμενο (καλοδεχούμενο, τί όμορφη λέξη) :-)
καληνύχτα Αννίκα μου
καλή ξημέρωμα
Ταχυδρομείο, χάρτινος φάκελος, μπρούτζινος χαρτοκόπτης, καρφιτσωμένη κάρτα με αφιέρωση, Θεσσαλονίκη !!!
ReplyDeleteΤέλεια σημείωσα κάθε μοναδική λεπτομέρεια της χαράς σου :)
Σε φιλώ !!
Μου αρέσουν οι σημειώσεις σου Μάνια.
DeleteΉταν και είναι μια πραγματική χαρά.
Σ ευχαριστώ!
φιλάκια πολλά στον χιονισμένο Καναδά :-)))
πολυ σημαντικο να μπορουν να αφουγκραζονται οι ανθρωποι
ReplyDeleteστεκομαι εκει
ειναι πολυ δυσκολο
καλημερα
Πολύ σωστά Κική μου
Deleteείναι ένα ταλέντο που πρέπει να το διαθέτεις
σπάνιο και τόσο όμορφο
καλημέρα
καλή συνέχεια